Paleontica Community

Hoi Oliver,

bedankt voor jouw inbreng. Het voorbeeld dat jij op de tweede foto laat zien, toont inderdaad een erg goede gelijkenis. Daar zijn de aperturae van de kolonie wel duidelijk zichtbaar. Maar bij mijn specimen lijken de aperturae eerder vervangen te zijn door tuberkels.
Om een beter idee te geven van de vergroeiing tussen de brachiopode en de bryozoa kolonie heb ik nog een paar laterale foto's genomen.
Dan wordt het beter zichtbaar dat de getrapte ornamentering integraal deel lijkt uit te maken van de brachiopode schelp en is de iets meer geel gekleurde bryozoa kolonie beperkt tot de top.
Maar ik heb wel nog nooit een brachiopode gezien met dergelijke ornamentering; dus blijft het toch een vreemd stuk voor mij.

Best groeten

Lugo

Hoi Luc,

mijn tweede foto is een negatief van jouw foto.


Beste groeten,
Oliver

Hoi Oliver,

nu snap ik het en ik denk dat jouw hypothese volkomen juist is.
Bedankt voor de tip.

Beste groeten

Lugo

Jouw deel van een krabbenschaartje behoort volgens mij tot Paranecrocarsinus (pseudonecrocarsinus) quadriscissus

gr Mart

Hoi Mart,

heb even in de literatuur geneust. De scharen van P. quadriscissus tonen een gladde zijde.
Bij mijn stuk tonen beide zijdes tuberkels.

Groeten,
Oliver

Beste mensen,

bij deze een paar verdere "oddities" uit het Maastrichtse:

Foto 1: De serpulide Serpula (Cementula) sphaerica Brünnich Nielsen, 1931.
Deze kleine serpulide oogt niet bijzonder spectaculair, omdat de buitenste
laag van het spiraalvormig buisje met de naburige buisgedeeltes "fuseerd".
De tussenruimtes worden met kalk opgevuld. En zo ontstaat een simpel
half kogelvormig construct, dat zelden met het vrij naar boven gerichte
buisgedeelte gevonden word.

Foto's 2 + 3: De bryozoa-soort Crisisina carinata Roemer, 1840 is een van de
weinige bryozoa-soorten, die echte ankers vormen kon, om zich op een weke
ondergrond vast te hechten.

Foto 4: De foraminifeer Ramulina sp. Een soort, die bezaaid was met heel kleine
stekeltjes/tuberkels. Deze stekeltjes zijn elk door een klein kristaletje vertegenwoordigt.


Word vervolgd ...

Hoi Oliver,

dit zijn weer 3 mooie "speciallekes" en het gekrulde ankersysteem van de Crisisina carinata haalt het bij mij.

beste groeten

Lugo

Inderdaad. De vorming van weerhakjes is een heel interessant topic. Want zijn worden alleen gevormt,
als het nodig is. De vraag is, of het om een collectieve of een individueele beslissing gaat, die in de DNA is angelegd.
Heel interessant.

Beste groeten,
Oliver

Inderdaad. De vorming van weerhakjes is een heel interessant topic. Want zij worden alleen gevormt,
als het nodig is. De vraag is, of het om een collectieve of een individueele beslissing gaat, die in de DNA is angelegd.
Heel interessant.

Beste groeten,
Oliver

hubertus68 schreef: ↑23 mei 2020, 18:27
Foto 1: De serpulide Serpula (Cementula) sphaerica Brünnich Nielsen, 1931.
Deze kleine serpulide oogt niet bijzonder spectaculair, omdat de buitenste
laag van het spiraalvormig buisje met de naburige buisgedeeltes "fuseerd".
De tussenruimtes worden met kalk opgevuld. En zo ontstaat een simpel
half kogelvormig construct, dat zelden met het vrij naar boven gerichte
buisgedeelte gevonden word.

Mooie foto's, Oliver!

Ik zie dat je die Serpula inmiddels ook hebt toegevoegd aan het determinatiesysteem. Uit welk lid komt ie? Meerssen?

groet,
Johan