Eens wat anders uit het Maastrichtiaan
Antw: Eens wat anders uit het Maastrichtiaan
Hallo Jeroen en Bram,
Wat je ook kunt doen om brokken kalksteen kapot te krijgen is het volgende.
Je laat het brok volzuigen met water en zet het vervolgens in de diepvries.
(niet onder water zetten)
Door het bevriezen zet het water uit en als het brok ontdooit is valt hij redelijk goed uit elkaar.
dit doe ik met brokken uit de H van Lichtenberg met redelijk sukses.
Groeten Hans
Wat je ook kunt doen om brokken kalksteen kapot te krijgen is het volgende.
Je laat het brok volzuigen met water en zet het vervolgens in de diepvries.
(niet onder water zetten)
Door het bevriezen zet het water uit en als het brok ontdooit is valt hij redelijk goed uit elkaar.
dit doe ik met brokken uit de H van Lichtenberg met redelijk sukses.
Groeten Hans
Hans
Antw: Eens wat anders uit het Maastrichtiaan
Jeroen,
zeer mooi tandje.
Ik gebruik exact dezelfde methode , als degene die u beschrijft. Eerst al het materiaal inspecteren om direct zichtbare tandjes en deze er uit halen.Dan fijn kloppen met een hamer in een grotere bak. Nadien was ik dit gruis uit in een fijne zeef van 1 mm.en laat dan drogen wat in de zeef is achtergebleven. Dit wordt dan uitgezocht onder de microscoop. Op deze manier heb ik heel wat kleine tandjes gevonden uit de Lichtenberg horizon.
ps: de witte neerslag na behandeling met azijnzuur is hoogstwaarschijnlijk calciumacetaat, dat ontstaat door de reactie van azijnzuur met de kalk ( calciumcarbonaat).
Mvg
Luc
zeer mooi tandje.
Ik gebruik exact dezelfde methode , als degene die u beschrijft. Eerst al het materiaal inspecteren om direct zichtbare tandjes en deze er uit halen.Dan fijn kloppen met een hamer in een grotere bak. Nadien was ik dit gruis uit in een fijne zeef van 1 mm.en laat dan drogen wat in de zeef is achtergebleven. Dit wordt dan uitgezocht onder de microscoop. Op deze manier heb ik heel wat kleine tandjes gevonden uit de Lichtenberg horizon.
ps: de witte neerslag na behandeling met azijnzuur is hoogstwaarschijnlijk calciumacetaat, dat ontstaat door de reactie van azijnzuur met de kalk ( calciumcarbonaat).
Mvg
Luc
Panta rhei
Heraclites
Heraclites
-
Hieronymus
- Berichten: 1597
- Lid geworden op: 19 mei 2005, 21:38
- Contacteer:
Antw: Eens wat anders uit het Maastrichtiaan
Luc,
Bedankt voor je antwoord. Heeft u enig idee of het mogelijk is om die aanslag te verwijderen? Indien ja, hoe?
Bedankt voor je antwoord. Heeft u enig idee of het mogelijk is om die aanslag te verwijderen? Indien ja, hoe?
Rhaetian Lorraine Region
http://rhaetianlorraine.webs.com
http://rhaetianlorraine.webs.com
Antw: Eens wat anders uit het Maastrichtiaan
In de vriezer, zoals stiek aangeeft, werkt inderdaad goed. In de winter kun je de kalk natuurlijk gewoon in emmers buitenzetten.
Wat ook werkt is de kalkbrokken in puinzakken laten zitten en er met de auto overheen rijden. Klinkt bruut, maar evenals de hamermethode verrassend effectief.
Als je met zuur gaat werkean is het soms inderdaad een beetje opassen dat je de tandjes niet beschadigt. Eigenlijk dien je de zuurgraad in de gaten te houden (evt pH papiertje, maar beter natuurlijk pH meter); er is een artikel van D. Ward dat de zuurgraden en de (destructieve) effecten op tandjes beschrijft. Waarschijnlijk overbodig te zeggen, dat de pH niet te laag mag worden (ik meen niet onder de 5,5 of iets dergelijks). Daarnaast helpt het om een fosfaatbuffer te gebruiken. Een praktische methode om te bufferen is gebruik te maken van het uitgewerkte zuur van de vorige batch. MAW een stramien als: 90% van het uitgewerkte zuur van batch 1 gebruiken met 10% nieuw zuur levert de vloeistof op voor batch 2. En uiteraard gebruik je een zwak zuur als azijnzuur of mierenzuur.
Wat ook werkt is de kalkbrokken in puinzakken laten zitten en er met de auto overheen rijden. Klinkt bruut, maar evenals de hamermethode verrassend effectief.
Als je met zuur gaat werkean is het soms inderdaad een beetje opassen dat je de tandjes niet beschadigt. Eigenlijk dien je de zuurgraad in de gaten te houden (evt pH papiertje, maar beter natuurlijk pH meter); er is een artikel van D. Ward dat de zuurgraden en de (destructieve) effecten op tandjes beschrijft. Waarschijnlijk overbodig te zeggen, dat de pH niet te laag mag worden (ik meen niet onder de 5,5 of iets dergelijks). Daarnaast helpt het om een fosfaatbuffer te gebruiken. Een praktische methode om te bufferen is gebruik te maken van het uitgewerkte zuur van de vorige batch. MAW een stramien als: 90% van het uitgewerkte zuur van batch 1 gebruiken met 10% nieuw zuur levert de vloeistof op voor batch 2. En uiteraard gebruik je een zwak zuur als azijnzuur of mierenzuur.
GIMME A HUG!
http://www.protect-the-sharks.org/pts/about-sharks/gimme-a-hug/
http://www.protect-the-sharks.org/pts/about-sharks/gimme-a-hug/
Antw: Antw: Eens wat anders uit het Maastrichtiaan
Wat ook werkt is de kalkbrokken in puinzakken laten zitten en er met de auto overheen rijden. Klinkt bruut, maar evenals de hamermethode verrassend effectief.
Hallo Isis,
Bovenstaande methode ken ik ook, alhoewel ik hemzelf nog niet heb uitgeprobeert.
Hoewel die puinzakken best stevig zijn zou ik er toch 'n jutte zak extra omheen doen.
Dit omdat door de spanning van het er over heen rijden het plastick kan scheuren.
Hans
Antw: Eens wat anders uit het Maastrichtiaan
Jeroen,
calciumacetaat lost goed op in water; dus zou ik denken dat dit gedeelte van de neerslag vrij gemakkelijk te verwijderen valt.
Maar in deze kalkafzettingen, komen naast calcium( Ca)ook zwavelverbindingen voor onder de vorm van sulfaat ionen, weliswaar in veel mindere mate. Deze sulfaationen reageren met azijnzuur ter vorming van CaSO4, ook wel gips genoemd. Dit lost heel weinig op in water en is waarschijnlijk verantwoordelijk voor de lichte waas die op het fossiel achter blijft.
Als ik het goed voor heb, is gips redelijk oplosbaar in glycerine; dus zou ik denken dat glycerine ( ook glycerol genoemd) deze waas van gips kan verwijderen.
Mvg
Luc
calciumacetaat lost goed op in water; dus zou ik denken dat dit gedeelte van de neerslag vrij gemakkelijk te verwijderen valt.
Maar in deze kalkafzettingen, komen naast calcium( Ca)ook zwavelverbindingen voor onder de vorm van sulfaat ionen, weliswaar in veel mindere mate. Deze sulfaationen reageren met azijnzuur ter vorming van CaSO4, ook wel gips genoemd. Dit lost heel weinig op in water en is waarschijnlijk verantwoordelijk voor de lichte waas die op het fossiel achter blijft.
Als ik het goed voor heb, is gips redelijk oplosbaar in glycerine; dus zou ik denken dat glycerine ( ook glycerol genoemd) deze waas van gips kan verwijderen.
Mvg
Luc
Panta rhei
Heraclites
Heraclites
Antw: Eens wat anders uit het Maastrichtiaan
He Jeroen,
goede uitleg ,alleen sla ik niet echt met de hamer,ik laat meer het gewicht v/d hamer het werk doen. Zo overleven de kleine zeeegeltjes.
Als laatste zet ik de tandjes in een potje met verdunde azijn.Dit. neemt Vervolgens de resten van de kalk weg.Daarna zet ik ze een nachtje in water om de azijn te neutralizeren.
groetjes,
wally
[Bewerkt door Wally op 21-03-2011 om 15:27 NL]
goede uitleg ,alleen sla ik niet echt met de hamer,ik laat meer het gewicht v/d hamer het werk doen. Zo overleven de kleine zeeegeltjes.
Als laatste zet ik de tandjes in een potje met verdunde azijn.Dit. neemt Vervolgens de resten van de kalk weg.Daarna zet ik ze een nachtje in water om de azijn te neutralizeren.
groetjes,
wally
[Bewerkt door Wally op 21-03-2011 om 15:27 NL]
Antw: Eens wat anders uit het Maastrichtiaan
Hallo,
Kijk ook eens naar een artikel in Grondboor en Hamer 1993, no.6. Artikel ligt ergens in een verhuisdoos en weet nu niet de exacte titel.
Het gaat over enige opmerkingen m.b.t. tot de Lichtenberglaag in de ENCI (mogelijke ontstaan enzo) en de aangetroffen kraakbeenvissen met plaatjes van uiterst kleine tandjes.
groet.
Kijk ook eens naar een artikel in Grondboor en Hamer 1993, no.6. Artikel ligt ergens in een verhuisdoos en weet nu niet de exacte titel.
Het gaat over enige opmerkingen m.b.t. tot de Lichtenberglaag in de ENCI (mogelijke ontstaan enzo) en de aangetroffen kraakbeenvissen met plaatjes van uiterst kleine tandjes.
groet.