Preparatie trilobieten Marokko

[nestor]

Ik bewonder je inzicht, geduld en je vaste hand. Een buitengewoon tijdrovend en nauwkeurig werk.
Uitschieters op een dergelijke schaal lijken me fataal. Terugplakken van splinters vereist wel heel veel vastheid en precisie.
Blijf nog steeds geïnteresseerd in je verdere resultaten (zolang de voorraad strekt?!)

vr.gr.

[ivok]

he frederik even een praktisch vraagje

teruglijmen van splinters, of vliegende ogen
Hoe pak je dat aan?

ik zit met een gevlogen oogje, gelukkig in 1 stuk teruggevonden, maar hoe hanteer je dat met goed fatsoen, op de plek houden waar je het terug lijmt?????

[Frederik]

Belangrijke vraag is of je na het lijmen van het stuk nog verder moet werken of niet. Door de trillingen zal het stuk weer loskomen als je niet de juiste lijm gebruikt. Als je kan wachten tot na de preparatie van de rest van het stuk, kan je werken met een secondenlijm. Ik gebruik dan twee manipulatoren onder de bino, meestal twee tandenstokers of iets analoogs. Ik leg het stuk klaar naast de breuk waar de lijm moet opkomen, indien mogelijk zodat ik het enkel maar moet verschuiven om het op z'n plaats te krijgen. Dan op een tip van een tandenstoker een beetje lijm, net genoeg aanbrengen onder de bino, tandenstoker omdraaien en met beide tandstokers het stuk op de plaats brengen en even houden.

Als je met een traagdrogende lijm moet werken kan dat 'even houden' iets langer worden en voor kramp zorgen.
Als het breukvlak groot genoeg is breng ik epoxy aan, en ergens ook een klein druppeltje secondenlijm. Deze laatste houdt het stuk dan op z'n plaats terwijl de epoxy kan uitharden. Een uitpuilend surplus aan epoxy laat zich gemakkelijk verwijderen ergens in een gouden minuutje tijdens het uithardingsproces.

Over de foto's: bijna klaar maar nog even werk om de laatste (mini)restjes her en der weg te werken. Op de tweede foto zie je denk ik beter hoe diep de segmenten naar beneden gedrukt zijn geweest. Het heeft er alle schijn van dat dit kort na de dood van het beestje is gebeurd (evt. door zetting sedimenten?). Misschien heeft iemand hier een beter zicht op?

[Bewerkt door Frederik op 23-05-2012 om 22:56 NL]

[Lugo]

Interessante tip om minuscule stukjes terug op hun plaats te lijmen.

Zo'n uit verband gerukte trilo prepareren lijkt mij nog de moeilijkste opdracht, omdat het niet duidelijk is waar de onderdelen zich bevinden. De kans om de prepareernaald in het fossiel te planten wordt daardoor veel groter.
Hoe die onderdelen verspreid geraken, zie ik een drietal mogelijkheden; druk door sedimentzetting, aanval predator en stroming.

Lugo

[phil]

ik denk dat het beestje reeds in een verdere staat van ontbinding was voor het onder het sediment kwam. Als er nu dode krabben aanspoelen kunnen de meeste delen van het exoscelet nog aan elkaar hangen.
groetjes

[ivok]

okido... Zal eerst het koppie aan die kant vrij leggen en dan lijmen. te klein oppervlak voor epoxy

Zal wel te dikke vingers hebben ofzo, maar vind dat manipuleren van zoiets kleins toch vrij lastig. telkens als het bijna goed ligt rolt het weer weg.

Ik dacht zelf al aan een beetje lijm uit het lijm pistool aan een tandenstoker
die aan het oog vastlijmen
en vervolgens secondelijm op het breukvlak en plakken maar.
is de secondelijm droog dan breek/krab je de "hotmelt" weer weg of je lost hem op in thinner oid




Dat graven naar missende delen, gaat je wel goed af

[Frederik]

Interessante theses.

Dat graven naar losse delen is vooral tijdrovend. Het gekke is dat het putje altijd al dieper lijkt dan het is. Maar dat is een effect van de bino. Eens je begint te graven hoop je wel van daadwerkelijk iets aan te treffen. Ik heb ook enkele trilobieten met van die gekke putjes ter hoogte van een ontbrekende librigena. Hoe langer je graaft, hoe erger en lelijker het wordt. De vreugde als je dan opeens ook iets vindt is dan ook ècht.

Als de segmenten niet mooi in een trapje hadden gelegen, had ik het pygidium nooit gevonden. Zo diep was ik wellicht niet gegaan.

[Skyraider3D]

Absoluut superwerk!

Zoals ik op andere posts al aangaf, ben ik ook een beetje besmet geraakt met de trilo-bug dankzij jou post. Wat ruwe trilos van eBay zijn al onderweg en ik ben inmiddels aan het rondneuzen naar gereedschap.


Ooit wel eens overwogen om de onder/binnenkant van een trilo te prepareren? Ik begrijp dat de voelsprieten en pootjes vaak niet fossileren op Marokkaanse trilo's, dus dan is het misschien niet de moeite waard?

Ik vroeg me verder af: zijn alle trilo's trouwens volledige dieren of vind je ook wel eens vervelde schilden?

[Bewerkt door Skyraider3D op 27-06-2012 om 11:01 NL]

[Frederik]

Skyraider3D schreef:
Ik vroeg me verder af: zijn alle trilo's trouwens volledige dieren of vind je ook wel eens vervelde schilden?

Een trilobiet vervelde meermaals tijdens het leven, en vervellingsresten zijn op zich vaak stevig genoeg om goed te fossiliseren, waardoor ze de overgrote meerderheid uitmaken van de gevonden trilobietfossielen. Complete 'levende' exemplaren worden doorgaans gevonden in afzettingen die het gevolg zijn van vanuit het standpunt van de trilobiet cataclysmische gebeurtenissen, zoals modderstromen, landverschuivingen oid (eventueel kleinschalig).

[Frederik]

Het is even wat stiller geweest rond de trilobieten-preparaties, maar ik had een lading ammonieten te verwerken. Intussen ben ik weer bezig, dus kan ik een nieuw projectje voorstellen.
Het gaat om een trilobiet uit het zuidelijk Mader bekken. Op de foto de doorsnede, aan jullie om een gooi te doen naar het genus.

Het feit dat de trilobiet zo strak in sectie is doorgebroken, zonder ergens goed los te komen, doet vermoeden dat het een grote plakboel zal worden. Dat belooft!