10 juni 2017: Uitstapje naar het Goldfu

[hubertus68]

Beste fossiel.netters,

gisteren (10 juni) arriveerde Luk Goffings (Lugo) na een anderhalf uren durende rit, 's morgens om 9 uur, bij mij thuis in Aken. Ons doel voor deze dag was het Goldfuss Museum te Bonn, om daar de door August Goldfuss beschrevene bryozoa uit het Boven-Krijt van Maastricht bestuderen te kunnen.

August Goldfuss ( 1782–1848 ) was een van de (tot nu toe) meest invloedrijke paleontologen en heeft in zijn hooftwerk, de "Petrefacta Germaniae" (1826–1844), een COMPLEET overzicht over de toen bekende fossiele Invertebratae van Duitsland afgeleverd.

Het Goldfuss Museum bevindt zich in het Geologisch Instituut van de Bonner Friedrich-Wilhelms-Universiteit (foto's 1 + 2) en is voor iedereen gratis te bezoeken. De reuzachtige collectie, die hier gepresenteert word is een "must" voor iedereen, die ook maar een beetje aan fossielen geinteressert is. In de vitrinekasten, lades en zelfs aan de plafond hangen, staan en liggen tienduizenden fossielen van bijna ieder rijk in het taxonomische systeem (fotos 3 + 4): Reuzachtige ammonieten, afgietsels en originalen van gewervelden (o.a. een T-Rex-schedel), Solnhofen-fossielen, planten, sponzen, koralen, trilobieten, reptielen, brachiopoden en noem maar op...

Het interesse van Luc en mij ging echter in richting van een van de kleinste dierengroepen: de mosdiertjes (bryozoa).
En wij hadden zelfs een officiele afspraak om deze diertjes niet alleen te moegen bekijken, maar intensief te bestuderen.
Uitgenodigt werden wij door Dr. Georg Heumann, een lid van de research group op het gebiet van paleobotaniek en adminstratieve medewerker van het Museum.
Dr. Heumann is een heel vriendelijke, competente en enthusiaste man, die voor ons (amateuren) "elke (achter-)deur opende", door die wij stappen moesten. Wij kreegen dus zelfs toegang tot de holotypes van mosdiertjes (foto's 5 + 6), die bijna 200 jaar geleden door Goldfuss aan de hellingen van de Sint Pietersberg in Maastricht verzameld en later beschrevn werden.

Ik kan het gevoel dat men heeft als men een holotype, die bijna 200 jaar oud is en die men als illustratie uit de Petrefacta Germaniae kent, onder zijn eigen bino legt, niet echt beschrijven. Het is misschien een beetje te vergelijken met het gevoel dat een "rock gitarrist heeft, die op een originele gitaar van Jimi Hendrix spelen mag

Ons studieruimte was het archief van het Museum (foto 7). Wij hadden de nodige gereedschap (loepen, binoculaire microscoop, pincetten, naalden, vergelijkingsmateriaal, lampjes ezv.) zelf meegebracht en konden vanaf 11 uur aan de slag met ons recherchewerk. Dr. Heumann had ons de collectienummers van de voor ons relevante stukken al uitgeprint en zo hadden wij de juiste lades snel op tafel staan en konden beginnen met het onderzoek.

Bijna iedere soort lag los, opgeborgen in een klein (meestal kartone) doosje, in dat meestal een flink aantal etiketten uit de vergane decennia (millenia) aanwezig was. Al bij doorzicht van de eerste doosjes bemerkten wij, dat vooral EEN wetenschapper in de jaren 60 van de 20ste eeuw bezig geweest was met onderzoek en revisie van de Goldfuß-collectie: Erhard Voigt.
Van hem lagen niet alleen fotografien van de stukken in de doosjes, maar ook (op de achterkant van deze foto's) actuele benamingen en verdere info's (foto's 8 + 9).
Dit was voor ons zeer waardevol, omdat wij, door de aanmerkingen van de "bryozoa-paus Voigt", vele van onze eigen determinaties voor ons actueel boekproject ( https://www.fossiel.net/forums/viewtopi ... 986#250162 ) bevestigen konden.

In 1969 maakte Nye diverse slijpplaatjes van enkele Ceriopora-soorten uit de Goldfuss-collectie (foto 10). Ook deze waren in de collectie aanwezig en konden wij bestuderen. Wij denken dat men (als amateur) niet vaak toegang tot dergelijke plaatjes krijgt.

Al met al was dit een zeer geslaagd uitstapje, dat zeer waardevol was voor de recherche ivm. ons bryozoa-boek. Daarnaast was het ook een mooie dag, om uitgebreid met mijn collega en vriend Luc (wetenschappelijk en privée) te kunnen spreken. In het verleden was deze tijd beperkt tot een deel van de lengte van een ENCI excursie

Vanaf foto 11 heb ik nog een paar impressies bijgevoegt.


Beste Groeten,
Oliver

[Bewerkt door hubertus68 op 10-06-2017 om 22:28 NL]

[Stijn]

Prachtig verslag!

mvg
Stijn

[strandjutters]

Inderdaad

GR

[hubertus68]

Dank U!

Groeten,
Oliver

[Everhardus]

Prachtig, de vergelijking met de gitarist die op de origenele gitaar van Jimi mag spelen kan ik helemaal volgen....

[KoenJ]

Supertof zeg! Je vertelde het vorige week al, maar om het zo in beeld te zien is helemaal fantastisch!

[Lugo]

Hoi Oliver,

dit is een prachtig verslag van een heel mooie, leerrijke en aangename dag. En het was inderdaad heel fijn om de gelegenheid te hebben nader kennis te maken.
Ik heb ter illustratie ook nog een van de "gitaren" van Jimi Hendrix afgebeeld.
De eerste foto is de tekening uit de Petrefacta germaniae, de tweede het oude bijhorende etiket in handschrift (met de oude benaming Eschara piriformis). De derde foto toont het holotype zelf van Onychocella piriformis, zoals beschreven door Goldfuss.

Beste groeten

Luc

[Xenina]

Hoi Oliver,

mooi verslag! Ik ben er twee keer geweest en vind de museum een van de beste die ik ooit heb gezien. Het is zeker een bezoekje waard!

Groetjes, Xenina

[Jeremy]

Een prachtig verslag, het doet mijn vingers kriebelen om weer aan de slag te gaan, dank je

groeten
Jeremy