Bryozoa uit het Limburgse Krijt (Deel 2)

[KoenJ]

Mooie beelden. Hopelijk krijg je de naam achterhaald.

Ik heb hier in de Dordogne ook wat gruislagen met bryozoa gevonden. Voor zover ik nu kan zien uit het Campaniën. Ik heb maar enkele stenen meegenomen, maar als jullie interesse hebben kan ik tzt wat opsturen.

[Bewerkt door KoenJ op 29-06-2017 om 22:52 NL]

[hubertus68]

Hoi Koen,

deze stenen zijn zeker welkom. Bedankt! Ben jij zeker dat ze uit het Campaniaan komen?



Beste Groeten,
Oliver

[KoenJ]

Nog niet 100%. Dat zoek ik nog uit als ik thuis ben.

[Lugo]

Hoi Koen,

dat lijkt op een spannende vakantie in een mooie streek. Uiteraard zijn Bryozoa uit het Campaniaan welkom.

Ondertussen heb ik nog wat gezocht naar de determinatie van het kelkvormig fragment van de SEM foto's van een paar dagen geleden en ik denk dat ik met Discosparsa laminosa d'Orbigny, 1852 dicht in de buurt kom.
Vandaag ook nog eens het foto apparaat bovengehaald.
Het mosdiertje op de twee eerste foto's is volgens mij een Escharifora quoyiana (von Hagenow, 1851) met als belangrijkste karakteristieken de lange, dunne avicularia, de spleetvormige tot halfronde mondopeningen, waarvan de randen kleine tandjes vertonen, de talrijke porien rondom de cellen en de kogelvormige kuiltjes van de opengebroken ovicellen.
Het tweede exemplaar vermoed ik dan weer een Grammascosoecia dichotoma (Goldfuss, 1827) te zijn.

Beste groeten

Lugo

[Lugo]

Dit lijkt wel een mosdiertje voor dubbel gebruik te zijn.
Op een zijde is een zeer dun, incrusterend laagje te zien van vermoedelijk een Aechmella clio (d'Orbigny, 1852). De cellen zijn tamelijk klein ( hoogte = 0.3 mm) met helemaal distaal een sikkelvormige mondopening en een rand rondom het distaal gedeelte van elke cel.
De andere zijde van dit fragment lijkt mij nauw aan te leunen bij een Membranipora cf. pallasiana (von Hagenow, 1851) omwille van de licht ovale vorm van de mondopeningen, de nauwelijks zichtbare omranding rond de individuele cellen en de grootte van de cellen. Ik stel mij wel de vraag of beide soorten als levende organismen mekaar als substraat hebben gebruik of dat een van beide de andere heeft ingepalmd na het afsterven.

Lugo

[hubertus68]

Hoi Luc,

jouw eerste exemplaar is geen Aechmella clio, eerder een soort uit de genera Puncturiella of Micropora. Maar zonder avicularia is dit niet met zekerheid te bepalen. En ik zie geen avicularia.

Het tweede stuk toont duidelijke tandjes aan de proximale zijde van de apertura. Verder een enkel tandje an de distale zijde. Dit werd voor M. pallasiana niet beschreven. Geen idee wat dit is. Ik denk eerder aan een Floridina-soort.

Beste groeten,
Oliver

[Lugo]

Hoi Oliver,

bedankt voor jouw inbreng.
Bij het eerste specimen heb ik zelf ook lang getwijfeld tussen Aechmella en Puncturiella. Maar omdat Puncturiella eerder langgerekte autozoecia heeft, vond ik dat dit exemplaar met zijn meer ronde cellen en de eerder aangehaalde kenmerken dichter aanleunde bij een Aechmella sp.. Een SEM foto zou meer duidelijkheid kunnen brengen, want onder de bino (ook bij X40)kan ik geen poriën of opesiules waarnemen.
Bij het tweede specimen had ik die tandjes wel opgemerkt. Maar de proximale tandjes lijken onder de bino meer op kristalafzettingen, los van de structuur van de aperturae. Maar ze zitten wel allemaal op de proximale rand van de aperturae ( zoals ook eerder gezien bij een Hagenowinella odontophora).Het zeer kleine distale tandje in elke cel daarentegen lijkt wel deel uit te maken van de basisstructuur.
Jij hebt gelijk dat deze dingen niet beschreven staan bij M. pallasiana. Ook hier zou een SEM opname misschien meer duidelijkheid kunnen bieden.

Beste groeten

Luc

[Lugo]

Hier is opnieuw een specimen, dat ik probeer op naam te brengen. Na heel wat opzoekwerk ben ik er echter nog niet helemaal uit.
Op basis van het werk van von Hagenow (1851) taf. VIII, fig 20 en zijn beschrijving leek het mij vrij duidelijk dat dit een Coscinopleura (Eschara) lamourouxi moest zijn.
Er is het platgedrukte stammetje met de alternerend gerangschikte cellen, de halfcirkelvormige mondopening, de zeshoekige tot peervormige omrande cellen en vooral de hoefijzervormige kapjes boven een aantal aperturae.
Maar hij beeldt ook een erg afwijkende vorm af ( Taf. XII fig. 11) en Voigt toont in zijn werk over de bryozoa uit de Kunrader Schichten (1979) nog een afwijkend specimen (taf. 10, fig.4). Hij vermeldt wel heel duidelijk de coscinoporiën op de frontaalwanden van de zijdelings geplaatste cellen, die uiteindelijk het genus zullen bepalen. Von Hagenow vermeldt deze echter helemaal niet; vandaar zijn genusnaam (Eschara).


Lugo

[hubertus68]

Hoi Luc,

ja, dit lijkt sterk op C. lamourouxi. Althans is deze soort niet makkelijk te determineren, omdat haar uiterlijk noch al sterk verschillen kan.

De kleine porien (coscinoporiën) op de frontale wand van de zijdelijke cellen (= coscinozooëcia, = vibracularia) zijn niet alleen een kenmerk voor C. lamourouxi, maar voor het geslacht op zich. Uit het Boven-Krijt van Maastricht zijn niet veel soorten uit deze groep beschreven. Naast C. lamourouxi zijn dit C. elegans beisseli, Acoscinopleura rimosa en Tremocoscinopleura monops.

Hier een paar kenmerken van C. lamourouxi, die ik op jouw foto helaas niet goed zie:

- hoogte zooecia: 0,55–0,6 mm
- de frontale wand van de coscinozooecia toont in de meeste gevallen 18 porien, max. echter 30.

Er zijn nog meer kenmerken, maar die zijn voor jouw goed bewaard stuk niet echt belangrijk.

De hier toegevoegde stukken kommen uit de Meerssen kalk van de ENCI, behalve het fragment op foto 1. Dat komt uit Kunrade.

Beste Groeten,
Oliver

[Lugo]

Hoi Oliver,

bedankt voor de feedback.De hoogte van de zooecia van mijn fragment ligt inderdaad tussen 0.5 en 0.6 mm. En er zijn coscinoporen aanwezig op de zijdelings geplaatste cellen, maar het is moeilijk om het aantal te tellen ( omdat ze zo klein zijn).
Wat ik vreemd vind is dat alleen von Hagenow de kapjes vermeldt, die op de distale zijde van een aantal centraal gelegen cellen aanwezig zijn, terwijl Voigt daar niets over schrijft in verschillende andere publicaties.

Beste groeten

Lugo