Fossieltrip Yorkshire coast 2018

[Everhardus]

Wow, die heeft Mike knap geprept. Normaal is het al lastig materiaal met deze pathalogie helemaal....
Prachtig ding !

[Elbert]

Wordt vervolgd->
Na lading twee (1) en drie en vier (2+3)verscheen Max uit de mist(4 ) en informeerde langs zijn neus weg hoe ik dit nou weer ging oplossen; " zonodig 2 keer lopen" nam alle wind uit de zeilen bij Max en met Max verdween ook de mist en werd het heerlijk zonnig(10+11).
Na ruim een uur kloppen bleek dat ik het nog net kon dragen(ondanks Max)en na dit scenario `s middags na het hoge water nog een keer herhaald te hebben, was ik wederom gesloopt, ietsje minder dan gister...
Morgen met Malc naar Port en Goldborough, de weersverwachting is dramatisch; "torrential rain and cold", dus ik moet nog zien of er iets van terecht komt.
Tot morgen weer,

groeten, Bert

[Elbert]

11e dag, dinsdag 10 april,

Hallo, ondanks het bitter slechte weer; hevige regen en een straffe en koude oostzuidoosten wind, was ik om half acht al op het, verder volkomen verlaten, strand (2+3) te vinden.
De afdaling naar het strand was een langzame, zeer modderige en gladde bedoening, toch ben ik maar 1 keer onderuit gegleden.
Mijn staf is hier voor mij onmisbaar; als een derde been benut maakt die dat ik mijn evenwicht niet zo snel verlies als op maar twee benen.
Waterproof ingepakt mijn weg gezocht naar de slump; verreweg de beste stek deze trip, daar gearriveerd mijn staf en rugzak geparkeerd op mijn favoriete zandsteen tafel.
Met alleen een linnen tasje en mijn geologenhamer begon ik het strand af te struinen, op zoek naar nodulen.
Inmiddels een mailtje van Malcolm gehad dat hij het weer toch te heftig vond; we zouden elkaar later in de week nog treffen.
De gestage plensregen veroorzaakte flinke watervallen (1+4) waarvan het water, eenmaal op het strand, het fijne gruis wegspoelde en er zo voor zorgde dat het grovere materiaal er onder zichtbaar werd en weer een rijke oogst aan ammonieten opleverde, die ik met graagte in mijn linnen tassen verzamelde en de berg nodulen op de zandsteen tafel werd weer gestadig groter.
Waarom verzamel ik er zo veel?
Ik heb een procede ontwikkeld waarin ik de knollen behandel zodat, bij het splijten, de schaal op de ammoniet blijft en niet in het negatief blijft zitten, wat normaliter wel het geval is.
Omdat het een bewerkelijk proces is, kan ik beter met grote hoeveelheden werken; de hoeveelheid tijd die ik dan gemiddeld per knol kwijt ben verminderd dan aanzienlijk.
Natuurlijk beperkte ik me niet tot alleen ammonieten; in Port Mulgrave kun je veel verschillende zaken treffen; naast de al genoemde ammonieten natuurlijk ook belemnieten, nautiloiden, bivalven, brachiopoden, crinoiden, hout en git en bot materiaal van zeesauriers, andere reptielen als krokodillen en zelf pterosauriers.
Dus is het zaak met een open mind te zoeken en jezelf te laten verrassen.
Zo vond ik, in de stromende regen, een flinke en merkwaardig gevormde nodule die een forse wervel van een Ichtyosaurus bleek te bevatten!
Wel maakte dat ding mede dat ik al snel weer Max op bezoek kreeg, maar ik wilde toch niet lang blijven, want ondanks de regenkleding werd ik geleidelijk op steeds meer plaatsen nat en dus koud.
Na anderhalf uur hield ik het al voor gezien, ben geen knollen gaan kloppen en heb twee derde van de vondsten mee naar boven gesjouwd; dat laatste derde bij de Lobsterpot opgeslagen; ik wilde die middag toch nog weer het mysteriefossiel gaan zoek en dan kon ik dat restant makkelijk mee naar boven nemen.
Gelukkig was `s middags de regen voorbij en was zelfs af en toe een heel waterig zonnetje even zichtbaar en werd de temperatuur, die voorheen maar net boven nul was, wat hoger en het verblijf op het strand wat aangenamer.
Ook kwam ik onderweg, op een heel groot blok zandsteen deze pootafdruk van een sauropode?(5) tegen; gezien het formaat(6), moet het dat wel geweest zijn...
Het mysterie fossiel heb ik echter nog immer niet gevonden en ik begin er al aan te twijfelen of het wel zal lukken.
Maar ik blijf het proberen.

groeten, Bert

[Bewerkt door Elbert op 17-11-2018 om 12:06 NL]

[Elbert]

12e dag, woensdag 11 april,

Hallo, inmiddels wederom contact gehad met Malcolm en afgesproken dat we vandaag een dubbel tij in Port gaan doen; de resultaten waren er gisteren zo goed en het tij wordt nu weer alsmaar groter (1), dus zal het er daar alleen maar beter op worden.
Het pad omlaag is er daarintegen, met al die regen, niet beter op geworden (2) en wederom landde ik halverwege weer op m`n achterwerk, maar dat is er inmiddels al aan gewend en op getraind...
Half acht beneden aan gekomen trof ik Malcolm, die er uiteraard al was, bij de slip en al zoekende richting slump besloten dat we, tegen hoogwater en na de koffie richting Whitby gaan.
We zouden dan achtereenvolgens Mike, het winkeltje waar Malc spullen verkoopt en Ian, inmiddels:" Jurassic trading" (3) gaan opzoeken en daarna, een uurtje na het hoog water weer terug afdalen om een tweede rondje te gaan doen.
Om te voorkomen dat we, al zoekende, beiden tegelijkertijd op de zelfde knol zouden duiken hebben we wat afstand genomen, zoveel dat we nog net wel konden converseren, maar genoeg om niet in elkaars vaarwater te belanden.
Konden we weer commentaar op elkanders vondsten geven met soms hilarische opmerkingen over en weer.
Later, tijdens het knollen kloppen vertelde hij over de grote afschuiving van 2016 , waar hij persoonlijk getuige van was geweest en aan wat hij zei en zijn manier van spreken was makkelijk af te leiden dat hij er zeer van onder de indruk was; het is dan ook niet niks, als er tienduizenden tonnen landschap recht voor je neus aan de wandel gaan.
Een collega fossielenzoeker die op datzelfde moment over het pad naar boven klom en de wereld, net achter zich , met groot geraas en gekraak de diepte in zag verdwijnen was zich, logisch!, nog net iets heviger de pokken geschrokken...
wordt vervolgd ->

[Elbert]

-> vervolg
Uitgeklopt en flink beladen zijn we weer terug naar boven gegaan en hebben we in The applehouse een bakkie gedaan en onszelf weer toonbaar voor de wereld gemaakt; je wil niet weten wat dat modderpad met je uiterlijk doet...
Aanbeland bij de eerste stop; Mike, die naast zijn installaties (heeft die gozer spul zeg!) ook nog wat vondsten liet zien, waaronder een heel indrukwekkende Lytoceras, die hij ca. 30 jaar geleden zelf vond en nog immer niet helemaal geprepareerd heefd; aan zijn gezicht kun je goed zien (1) hoezeer hij aan het ding verknocht is.
Afgesproken met Mike dat we morgen, samen met Jacqui, die ik vorig jaar in het blog nog abusievelijk Sally noemde, `s avonds gaan eten bij The Hart in Sandsend. Leuk!
In Whitby heb ik Malc` s verkoop uitstalling bewonderd, terwijl hij er nieuwe stukken in plaatste, waarvan ik er 1 onmiddellijk van hem gekocht heb, een fraaie Hildoceras. (2)
En al vlot waren we weer op weg; naar Ian, die zowaar inmiddels ook al thuis was en waar we ook e.e.a. van overgenomen hebben, waaronder een leuk stuk met een Catacoeloceras crassum die boven op een fragmocone van een belemniet ligt en de belemniet steekt er onder uit, dus als ik dat stuk eenmaal geprepareerd heb, zal het er uitzien als de pijp van Popeye...(3)
Moest het wel eerst aftroggelen van Malc, maar die was met de drie grote Dacs die ik hem er voor in ruil gaf, dik tevreden. Bovendien ontziet hij het om zulke stukken te preppen, iets wat ik me ook wel weer kan voorstellen.
Terug in Port (4); tweede ronde die goed materiaal opleverde, maar toch minder dan verwacht; er was weer een hoop schaliegruis op het strand gespoeld en waar de bulderende watervallen dat gister meteen wegspoelden(5), bleef het nu liggen omdat de watervallen inmiddels waren verworden tot sijpelende waterstroompjes.
Tegen het donker zijn we terug naar boven geklommen, hebben afgesproken contact te houden en zeker een volgende trip weer af en toe gezamelijk op pad te gaan.
Malc is richting North Humberland gaan sturen en ik ben eten gaan maken.

Tot morgen, Bert


[Bewerkt door Elbert op 15-04-2018 om 19:20 NL]

[Wim]

Ontzettend leuk om te lezen; dank voor het delen van je avonturen
vr gr wim

[Elbert]

13e dag, donderdag 12 april,

Hallo, met alleen goed weer in de lange termijn voorspelling, ben ik vanmorgen weer afgedaald naar het strand (1) voor een korte sessie met vanmiddag weer een bezoek aan Brackenberry wyke.
Het rondje in Port leverde geen echte verrassingen op; wel goede knollen met Dacs en ook raap ik ieder keer als ik het strand bezoek een handvol gekleurde stenen op, ga daarmee een glazen accubak vullen, doe daar dan water bij en dat zou me een mooie ornament op kunnen leveren.
Een foto daarvan zal ik, eenmaal weer thuis, later plaatsen.
Ondanks het matige weer wel genoten van het strand; in de wetenschap dat de trip er overmorgen al weer op zit en ik weer een jaar moet wachten op de volgende gelegenheid om dit te kunen doen, absorbeer ik de beelden, de geur en de geluiden die zo typisch zijn voor deze omgeving.
Laatste twee zaken kan ik helaas niet weergeven, dat wel te kunnen zou het blog ws. net zo verslavend maken als deze trips.
En het is goed te merken dat mijn conditie al weer danig verbeterd is; ik beklim de klif nu bijna moeiteloos en stop alleen om rond te kijken en te genieten van het uitzicht, niet omdat de ademnood me ertoe dwingt.
Terug in The Applehouse een begin gemaakt met het inpakken van vondsten(2), de terugreis is niet ver meer weg.
Een paar uur na hoog water ben ik terug gelopen naar de waterkant en ben via het pad over de grote slip van `94 de klif afgedaald.
Daar trof ik dit korstmos(3), alsof er is aangegeven dat je hier ammonieten kunt vinden!
Ook trof ik Lizzie Alice weer; ze is wat ouder geworden(4), in vergelijk (5) met vorig jaar...
Wat verderop en iets lager, deze zwemsporen van Dino`s(6), die tijdens het zwemmen door ondiep water met hun klauwen door het sediment maalden en deze indrukken zijn bewaard gebleven!
Wellicht verduidelijkt dit het enigzins: (7)

Wordt vervolgd->


[Bewerkt door Elbert op 16-04-2018 om 15:05 NL]

[suffeleersT]

Prachtig verslag en vondsten.
Een mens zou voor minder daar willen zijn,
zelfs ondanks het weer.

Schitterend!

[hubertus68]

Bedankt tot nu toe voor dit heerlijke verslag!!
Ik geniet ervan.

Groeten,
Oliver

[scherven]

Wat een prachtige verhalen en foto,s. Ik vraag me alleen af waar blijf je met al dat materiaal. volgens mij mag je wel een vrachtwagentje heb om er mee thuis te raken.
groet,Ben.