Coproliet ? Isle of Skye, Schotland

[sjaak]

Vanmiddag even gelegenheid het uiteinde te fotograferen. Het puntje is eigenlijk niet het uiteinde maar het begin van de drol (vanuit de poeper bekeken..). Of het nu echt een coproliet is of een mineralisatie/ concretie, er zit in elk geval een puntje aan....

[Bewerkt door sjaak op 19-08-2017 om 21:55 NL]

[Wilson McPhee]

Lijkt inderdaad op een bolus en gezien het aantal cm een flinke.
Mogelijk uit de bakkerij van een zeereptiel. Die worden daar zo nu en dan aangetroffen. Een paar slijpplaatjes van stukjes uit het object kunnen verheldering bieden.
Heel benieuwd wat je aan andere fossiele spullen bent tegengekomen. In 1981 heb ik Skye bezocht om wat te zoeken. We gingen bij een waterkrachtstation het strand op. Dat lag toen tjokvol belemnieten, ammo's, verkoold hout en stukjes been.
Is voorbij zei die man van dat museum in 2015.
groet

[sjaak]

Ondanks de scepsis denk ik ook aan coproliet. De vorm klopt en er lijkt ook wat in te zitten. Ik zal kijken of ik eens een slijpplaatje maak, maar dan beschadig ik het ook.
Deze komt van Digg: de andere vondsten van daar waren: vele plat gedrukte, erg fragiele ammonieten, belemnieten en versteend hout.
Ik plaats nog wel foto's.
Verder wat leuk materiaal uit Thurso,Helsmdale en Anstruther. Ook dat volgt na preparatie.

[Wilson McPhee]

Hi Sjaak, Van een grote wervel uit Wimereux heb ik een dun stukje afgezaagd (dmv. een dremel) en daar een slijpplaatje van gemaakt. De beschadiging opgevuld met sediment. Je ziet er niets meer van en ik kreeg een prachtig beeld van de microstructuur van dat bot. Haaietanden slijpen levert ook mooie plaatjes op als het maar niet van die zwarte basisgrind dingen zijn.
groet,

[sjaak]

Hoi Wilson,

Hoe slijp je dan precies? Wat voor zaagje doe je aan de Dremel en hoe maak je het plaatje?
Ik heb het materiaal wel maar niet de ervaring maar wil het erg graag doen.

Ps
Zie mijn andere Schotland post

[sjaak]

Vandaag een beetje zitten slijpen (maar nog geen slijpplaatje gemaakt). Er zitten verschillende insluitsels in, waaronder bot. Ik denk dus toch dat we hier met een drol te maken hebben.

[pachy-pleuro-whatnot-odon]

Hallo Niels,

Ik begrijp de verwarring volledig, maar denk, op basis van eerdere vergelijkbare verwarring mijnerzijds, dat Elbert waarschijnlijk gelijk heeft. Toen ik de laatste keer op de Isle of Wight was heb ik namelijk ook veel van dit soort structuren aangetroffen. Ik heb enkele hiervan toen meegenomen om door een lokale expert te laten beoordelen, omdat ook ik dacht dat het coprolieten zouden zijn. Net als bij jou waren deze structuren uit een mariene afzetting afkomstig, en bevatte zowel hout, als botmateriaal en schelpgruis, precies zoals je omschrijft.

Mij is toen echter verteld dat het oude, opgevulde graafgangen/geulen zijn ("gutter casts"), wat op zich best een goede verklaring is als je bedenkt dat het merendeel van het "fossiel" (want het is nog steeds een ignofossiel) uit klei is opgebouwd (ik vermoed dat het zacht was toen je het voor het eerst aantrof?) en de insluitingen ook veel in het sediment er omheen aangetroffen wordt. Met andere woorden: kleine stukjes hout, schelp, en soms ook bot en visschubben zijn samen met de rest van het sediment de graafgang ingegleden.

Wel moet ik toegeven dat dit soort graafgangen volledig anders zijn dan de gemodelleerde graafgangen van kreeftachtigen, waarvan de fossielen, in elk geval op de Isle of Wight, meer solide vormen aannemen (als fossiel hard zijn), en van binnen uitgehold zijn.

Een andere lijn van beargumentering is, inderdaad, zoals Susan voorstelt, er vanuit te gaan dat het uitwerpsel van een zeereptiel of grote vis (zoals bijvoorbeeld een haai) afkomstig is, en dit dan te onderbouwen - of, zoals ik hier zal pogen te doen, onderuit te halen.

Want al bevatten de coprolieten van ichthyosauriërs inderdaad wel stukjes bot, visschubben en inktvishaken, je zal er doorgaans geen schelpgruis of hout in aantreffen (hout en schelpgruis is voor de meeste mariene carnivoren sowieso ongebruikelijk). Daarnaast zijn ichthyosauruscoprolieten (sensu lato) gedraaid noch gefragmenteerd, platter, en gladder aan het oppervlak (uit eigen vondst en vergelijkbare stukken die ik in de handel gezien heb; zie ook http://www.show.me.uk/media/cache/detai ... master.jpg en http://www.lymeregisfossilsforsale.co.u ... _w640.jpeg). Van plesiosauruscoprolieten heb ik maar ooit één voorbeeld gezien, bij een commercieel, maar kennisrijk handelaar. En van wat ik daaruit kan opmaken zijn hun coprolieten ook meer "dikke flatsen", maar groter dan die van een ichthyosaurus. De coprolieten van haaien (ook weer uit eigen vondsten) zijn gedraaid, maar wel in één stuk (dus niet gesegmenteerd), en de tekeningen uit William Buckland die je zelf al gevonden had lijken daarmee overeen te komen (zie bijvoorbeeld http://www.thefossilforum.com/uploads/m ... 019699.jpg, https://c1.staticflickr.com/4/3938/1492 ... 5caf_b.jpg en http://www.thefossilforum.com/uploads/m ... 456721.jpg)...

Een interessante link waar ik overigens op zoektocht naar plaatjes zojuist tegenaan liep (al is de site zelf me bekend) is http://oceansofkansas.com/coprolite.html, met daarop onder andere ook foto's van mosasaurus (Tylosaurus) en zeevogel coprolieten - doch alles uit mariene context.

Groeten,
Alexander.

[pachy-pleuro-whatnot-odon]

Ah, en dan kwam ik nog deze afbeelding van een coproliet tegen (afkomst onbekend, maar mogelijk van een zeereptiel, omdat het bijbehorende blogartikel daarover gaat): https://i.gr-assets.com/images/S/compre ... SX540_.jpg. Alhoewel dit coproliet ogenschijnlijk gesegmenteerd is, zijn de segmenten evenwel geen mooie evenwijdige schijven...

[sjaak]

Dank voor je uitgebreide reactie! Het wordt een leuke discussie zo.
Ik heb contact gehad met een lokaal museum maar die dacht aan iets geologisch maar met twijfel en hij raadde mij een second opinion aan. De close-up had ik hem niet laten zien en deze heb ik recentelijk opgestuurd. Hopelijk reageert hij nog.

Ik denk dat er twee mogelijkheden zijn ivm de insluitsels: 1. Een coproliet of 2. Een graafgang.
Tegen een graafgang vind ik pleiten dat de insluitsels zich overal lijken te bevinden. Vooral die zwarte “vlekjes” die aan schubben doen denken zitten overal. En dan is er de vorm van het geheel, zeker met het puntje. Tegen coproliet pleit het ontbreken van een mooie spiraal, hoewel jouw voorbeeld dat ook niet heeft. Daar komt bij dat ik als vinder bevooroordeeld ben onder het motto “kritisch naar vondsten van anderen, kritiekloos naar eigen vondsten”.

Dat zeereptielen geen schelpgruis in hun poep hadden waag ik te betwijfelen. Ichthyo- of pliosaurussen aten toch ook wel ammonieten en belemieten? En van Wimereux heb ik een mooie chimaera tandplaat waar je kan zien dat dit een echte “shell crusher” was! Misschien een opportunistisch roofdier, maar misschien zit ik er goed naast

O ja, het fossiel was niet zacht toen ik het vond, wel de omringende klei. Dat is eigenlijk nog steeds zo.


[Bewerkt door sjaak op 22-10-2017 om 18:02 NL]

[Bewerkt door sjaak op 22-10-2017 om 18:38 NL]

[sjaak]

amelchers schreef:
Ah, en dan kwam ik nog deze afbeelding van een coproliet tegen (afkomst onbekend, maar mogelijk van een zeereptiel, omdat het bijbehorende blogartikel daarover gaat): https://i.gr-assets.com/images/S/compre ... SX540_.jpg. Alhoewel dit coproliet ogenschijnlijk gesegmenteerd is, zijn de segmenten evenwel geen mooie evenwijdige schijven...

Ik vind deze anders best lijken....(maar zie boven)


Het is trouwens een zeer lezenswaardig en vermakelijk artikel over “coprolite mining” in de 19e eeuw. Die waren dus niet zeldzaam:

“Today, there is virtually no vestige of what at one time was a thriving industry in England, although there still is a Coprolite St. in Ipswich. Actually, one other curious reminder remains. Before 1881, the name of Shillington was actually “Shitlington,” but the spelling was supposedly changed to prevent a shock to Queen Victoria’s ears should her majesty show some interest in the coprolite industry.”


http://blogs.mcgill.ca/oss/category/history/page/7/





[Bewerkt door sjaak op 22-10-2017 om 18:20 NL]