Blijft mooi - Zwevend display
-
FossilDude
- Administrator
- Berichten: 2368
- Lid geworden op: 24 nov 2007, 22:23
- Locatie: Leuven, België
- Has thanked: 327 times
- Been thanked: 310 times
- Contacteer:
Antw: Blijft mooi - Zwevend display
welke soort het dan wél is, daarvoor zullen we inderdaad de experts moeten afwachten.
Groet,
Johan
Groet,
Johan
Van je hobby je beroep maken.... kan het nog beter? ;)
Antw: Blijft mooi - Zwevend display
Hallo
De naamgeving van de nautilusfossielen uit het bekken van Parijs is zeer zeker aan een grondige revisie toe.
Eerder dit jaar was ik op studiereis in de collecties van het gerenomeerde Musee National d'Historoie Naturelle in Parijs, op zoek naar nautilussen rond de Krijt-Tertiair grens. Natuurlijk heb ik ook een blik geworpen op hun collecties uit het Eoceen.
Ik zag er een aantal specimens, soms hele mooie, soms hele kapotte, die bijna alle een andere naam dragen.
In het Bekken van Parijs blijken nautilusfossielen niet zo gek zeldzaam, maar zoals je al aangeeft, breken ze heel rap. Vaak omdat de phragmocoon (het gekamerde deel) hol is (niet oggevuld met sediment), en daardoor dus heel erg fragiel. Een collega vertelde me dat je soms een nautilus kan horen 'ploffen' nog voor je een stukje van de schaal blootgelegd hebt. Enkele kleine schokken en het is al zover.
Bovendien zijn nautilussen, zeker die van het Tertiair, nagenoeg allemaal gladschalig. Maw met uitzondering van groeilijnen, en reticulate ornamentatie op de embryoschaal, is er geen kenmerkende ornamentatie die gebruikt kan worden bij determinatie. Je moet het dus doen met de vorm van de septa (sutuur) en de sipho, maar zoals gezegd, zijn deze laatste vaak stuk.
Bijkomende moeilijkheid is dat de taxonomie van nautilussen van het late Krijt en Paleogeen in zijn geheel heel erg dringend aan revisie toe is, vooral door gebrek aan doorgedreven studies in de laatste, zeg maar, 100 jaar. Dat los je niet in een twee drie op. Er bestaat immers veel discussie over hoe we al die gladschalige bolle nautilussen met een relatief eenvoudige sutuur moeten classificeren. In één enkel genus, of in meerdere. Wat ikzelf belangrijker vind, is om evolutielijnen proberen te ontdekken. Maar dat vraagt tijd en veel studie.
De specimens die hier worden getoond zijn inderdaad geen Aturia of Aturoidea. Dit is een zeer speciale aftakking in het Tertiair, met een hele kenmerkende sipho die er laag zit en bovendien er groot is, en bovendien vertoont de sutuur een hele duidelijke lob (bovenaan de flank) en is kamerwand midden en onderaan de flank erg gebogen. Dat zie je bijv. duidelijk bij de specimens die uit het Mioceen van Acquitaine worden aangehaald.
Je specimen zit duidelijk in de hoek bij Eutrephoceras-Euciphioceras-Cimomia-Deltoidonautilus. Je specimen is bovendien nog erg klein, waardoor de kenmerken vaak nog niet ten volle tot uiting zijn gekomen. Bij sommige soorten-genera verandert de plaats van de sipho doorheen de ontogenie, en ook de gebogenheid van de sutuur kan wel eens veranderen (van weinig naar veel meer, en aan het eind zelfs terug wat afnemen bij de laatste kamer). Een heleboel kenmerken die je dus in het achterhoofd moet houden om tot een juiste determinatie te komen.
Wat ik wel heel erg mooi en bijzonder vind bij je exemplaar is dat de sipho heel erg goed bestudeerbaar is. Je ziet erg mooi de septal necks (de uitstulping van de kamerwand waardoor de sipho loopt).
Wat zeker ook zou helpen indien men zich niet altijd zo focussen op de facies met schelpen, maar ook die met schelpgeesten (zandsteen). Dan heb je meteen een nautilusfossiel met goede sutuur en windingsproporties.
Maw nog heel wat werk aan de winkel!
Stijn
De naamgeving van de nautilusfossielen uit het bekken van Parijs is zeer zeker aan een grondige revisie toe.
Eerder dit jaar was ik op studiereis in de collecties van het gerenomeerde Musee National d'Historoie Naturelle in Parijs, op zoek naar nautilussen rond de Krijt-Tertiair grens. Natuurlijk heb ik ook een blik geworpen op hun collecties uit het Eoceen.
Ik zag er een aantal specimens, soms hele mooie, soms hele kapotte, die bijna alle een andere naam dragen.
In het Bekken van Parijs blijken nautilusfossielen niet zo gek zeldzaam, maar zoals je al aangeeft, breken ze heel rap. Vaak omdat de phragmocoon (het gekamerde deel) hol is (niet oggevuld met sediment), en daardoor dus heel erg fragiel. Een collega vertelde me dat je soms een nautilus kan horen 'ploffen' nog voor je een stukje van de schaal blootgelegd hebt. Enkele kleine schokken en het is al zover.
Bovendien zijn nautilussen, zeker die van het Tertiair, nagenoeg allemaal gladschalig. Maw met uitzondering van groeilijnen, en reticulate ornamentatie op de embryoschaal, is er geen kenmerkende ornamentatie die gebruikt kan worden bij determinatie. Je moet het dus doen met de vorm van de septa (sutuur) en de sipho, maar zoals gezegd, zijn deze laatste vaak stuk.
Bijkomende moeilijkheid is dat de taxonomie van nautilussen van het late Krijt en Paleogeen in zijn geheel heel erg dringend aan revisie toe is, vooral door gebrek aan doorgedreven studies in de laatste, zeg maar, 100 jaar. Dat los je niet in een twee drie op. Er bestaat immers veel discussie over hoe we al die gladschalige bolle nautilussen met een relatief eenvoudige sutuur moeten classificeren. In één enkel genus, of in meerdere. Wat ikzelf belangrijker vind, is om evolutielijnen proberen te ontdekken. Maar dat vraagt tijd en veel studie.
De specimens die hier worden getoond zijn inderdaad geen Aturia of Aturoidea. Dit is een zeer speciale aftakking in het Tertiair, met een hele kenmerkende sipho die er laag zit en bovendien er groot is, en bovendien vertoont de sutuur een hele duidelijke lob (bovenaan de flank) en is kamerwand midden en onderaan de flank erg gebogen. Dat zie je bijv. duidelijk bij de specimens die uit het Mioceen van Acquitaine worden aangehaald.
Je specimen zit duidelijk in de hoek bij Eutrephoceras-Euciphioceras-Cimomia-Deltoidonautilus. Je specimen is bovendien nog erg klein, waardoor de kenmerken vaak nog niet ten volle tot uiting zijn gekomen. Bij sommige soorten-genera verandert de plaats van de sipho doorheen de ontogenie, en ook de gebogenheid van de sutuur kan wel eens veranderen (van weinig naar veel meer, en aan het eind zelfs terug wat afnemen bij de laatste kamer). Een heleboel kenmerken die je dus in het achterhoofd moet houden om tot een juiste determinatie te komen.
Wat ik wel heel erg mooi en bijzonder vind bij je exemplaar is dat de sipho heel erg goed bestudeerbaar is. Je ziet erg mooi de septal necks (de uitstulping van de kamerwand waardoor de sipho loopt).
Wat zeker ook zou helpen indien men zich niet altijd zo focussen op de facies met schelpen, maar ook die met schelpgeesten (zandsteen). Dan heb je meteen een nautilusfossiel met goede sutuur en windingsproporties.
Maw nog heel wat werk aan de winkel!
Stijn
"Ammonites are the quintessential
fossils, seemingly covering all the
major themes of paleontology"
Eldredge 1996
fossils, seemingly covering all the
major themes of paleontology"
Eldredge 1996
Antw: Blijft mooi - Zwevend display
Hallo Stijn, je uitleg is bijzonder verhelderend. Ik heb er verder ook geen verstand van maar ik kwam het plaatje tegen. Dus ik dacht ik waag het er op, maar mis. Ik heb in elk geval iets geleerd.
Groet,Ben.
Groet,Ben.
0000000000
-
FossilDude
- Administrator
- Berichten: 2368
- Lid geworden op: 24 nov 2007, 22:23
- Locatie: Leuven, België
- Has thanked: 327 times
- Been thanked: 310 times
- Contacteer:
Antw: Blijft mooi - Zwevend display
Bedankt voor de uitgebreide informatie Stijn.
Van je hobby je beroep maken.... kan het nog beter? ;)
-
Panoramix
- Berichten: 51
- Lid geworden op: 27 okt 2011, 17:16
- Has thanked: 154 times
- Been thanked: 12 times
- Contacteer:
Antw: Blijft mooi - Zwevend display
Heren,
Onverwachts, afgelopen vrijdag even lokaal een check gedaan in Frankrijk, hoort inderdaad(@Johan) bij "Eutrephoceras Umbilicale". Als bron hierbij, een lokale Franse fossilfreak en het exemplaar wat ligt in het museum in Fleury-la-Riviere, La cave aux coquillages.
Een zeer fijne bijkomstigheid is dat ik tijdens het zoeken weer een nautilus tegenkwam. Zeer voorzichtig het brok eruit gehakt en goed verpakt, en alle losse schilfertjes bij elkaar gezocht. Eigenlijk moet je deze items meteen ter prepareren, maar het werd al donker. Helaas wel beschadigd, maar met wat gelukt is nog een groot deel compleet.
Mvg, Paul
Paul