Trip Marokko 2016

[Frederik]

De volgende dag maakten we de laatste blokken klein aan de Dicranurus couche, en was het opkramen en richting Alnif. Maar niet zonder halfweg nog een stop aan de 'Harpes / Thysanopeltis couche' ten noorden van Bou Dib.

Het betreft hier twee couches die vlak bij elkaar, en erg oppervlakkig liggen. Deze zijn over een afstand van kilometers uitgebaat, maar er is nog ruimte genoeg om nieuwe blokken uit te halen.

Het is een hete, broeierig warme dag en het werken is erg zwaar. Het gaat om dikke, blauwe kalkbanken. De trilobieten zijn soms zo dunschalig, en de kleur van de schaal leunt erg dicht bij het gesteente aan, dat ze neuwelijks te spotten zijn. Maar er worden goede vondsten gedaan! Zowel Harpes als Thysanopeltis worden gevonden, alsook enkele phacopiden.

Plots horen we Danny roepen: hij heeft een schorpioentje gespot in zijn kuil. we komen kijken. Kleine, dunne schaartjes, dat duidt meestal op een potent gif. Letterlijk geen beestje om zonder handschoenen op te pakken, dus die wil je niet in je kuil.
Met wat geduld en voorzichtige hulp van de estwing jaag ik het diertje een doosje in. Jammer genoeg raak ik het daarbij en raakt het grondig gekwetst. Toch wel jammer, dat was geenszins de bedoeling.
Iets later toon ik deze aan Mohammed, die op een grote steen zit in de schaduw de enige acacia in de omgeving. Als ik aan Mohammed mijn spijt uitdruk dat het beestje het leven laat, kijkt hij raar. Dit is geen ongevaarlijke soort, waarom zou je die in leven willen laten?

Het wordt snel gekker. Even later hoor ik Ivo roepen. Dat hij iets gevonden heeft onder de steen waar Mo zonet op zat. Ik zou het wel willen zien.
Wat een joekel van een schorpioen, de grootste die ik tot nogtoe gezien heb in Marokko. Mohammed trekt een beetje wit weg, want dit is een ronduit gevaarlijk beestje, en hij zat er letterlijk bovenop.
Mohamed weet ons te zeggen dat onlangs een klein meisje van Alnif nog bezweken is aan een steek van dit beestje. Je wordt er stil van. (Na de reis doe ik even mijn huiswerk, en kom ik uit op Hottentotta gentili. Een zeer territoriale soort, en één van de giftigste van dit deel van het continent. )

En toch laten we ook deze zitten. Giftig of niet, elk dier heeft een rol te spelen in het ecosysteem, en de locatie is erg afgelegen.
Maar het is duidelijk dat op deze plek wat meer leaft onder de stenen. We trekken onze handschoenen nog eens stevig aan en draaien elke steen vanaf nu nog wat voorzichtiger om. Niet veel later is de pijp uit, en trekken we richting Alnif. Dit was onze laatste stop in het veld voor deze reis...



[Bewerkt door Frederik op 09-05-2016 om 12:51 NL]

[ivok]

en dan vul ik Frederik weer aan

de vindplaats op de terugweg.

zoals te zien op foto 1
een heuveltje waar bijna random de laagjes worden uitgebaat.
We gaan op zoek naar de harpes couche en thysanopeltis couche
In mijn beleving liggen hier zo'n 4-5 tal bankjes bloot en ik vermoed dat je in elk laagje zowel harpes als thysanopeltis kan vinden in vergelijkbare hoeveelheden.
Een van onze medezoekers zit ergens anders helemaal overtuigd in de thysano couche...
echter in het putje waar de rest zit worden net zoveel exemplaren en fragmenten gevonden.

een paar man leggen een flink stuk kalk vrij en beginnen te breken.... pfff te warm voor die onzin.
Ik ga 2 meter verderop zitten en daar ligt al een blok kalk grotendeels vrij.
OK dat was iets teveel hooi op mijn vork.
gelukkig helpt Danny mee en uiteindelijk sta ik de helft van het blok af aan Marcel, want ik krijg het niet in mijn eentje verwerkt.
Het blokje blijkt groter dan ik gedacht had en heb de "addi-hamer" nodig om het in tween te splijten zodat ik meer dan alleen scherfjes eraf kan slaan.
de hamer van addi is een bijna niet te tillen blok staal met een kleine steel die vast zit met een handschoen.....
ziet niet uit maan man man man wat effectief
2 keer slaan en mijn enorme blok valt uit elkaar
1 gouden verweerde rolli (thuis blijkt fragment thysano ernaast te zitten.... zelfs onder de bino is de doorsnede NIET te zien)
ik zie een cyphaspis zitten op een onmogelijk plek in de steen. positief en negatief worden rijkelijk gecoat in paraloid (probleem voor thuis)
nu moet ik dus met die enorme hamer blijven werken en de steen nog verder kleinen om de cyph te redden. met elke klap breekt de steen ongunstiger maar er komen wel 2 grote harpes vrij met gouden cephalon, en mogelijk een complete thysanopeltis
allemaal verdeeld over meerdere stenen, maar telkens blijkt een van de stenen meer dan 10kg te wegen. ik kan onmogelijk 40kg steen mee naar huis slepen voor 4 trilobietjes. dus verkleinen en puzzelen voor mij...
en niet teveel nadenken over wat ik over het hoofd gezien heb.
de steen likken bleek een effectieve manier om doorsnedes te ondekken.
dus opzoek naar missende delen van mijn vondsten heb ik heel wat kilo stenen gelikt.

foto 2 spreekt voor zich, de eerste schorpioen laat zich zien,
foto 3 danny en frederik proberen hem weer tot leven te kijken.
ik vermoed dat het een deathstalker is of 5 streepschorpioen.... geen frisse jongen en heb geen idee of het gif in zo'n dood beestje gevaarlijk is wanneer er iemand in gaat zitten.
iets voorzichtiger geworden draai ik een steen met mijn voet om om de schorpioen te begraven.
daar is foto 4 en 5
wat een energiek beestje, lastig om te fotograferen en bijna zoekt hij onderdak in iemand's broekpijp.
een leuke aflsuiter van de dag

hierna gaan we terug naar alnif, even een douche en wederzien met Stijn in de Meteorite
om Daarna naar de gids te gaan voor ons afscheidsmaal
onderweg moeten we dan toch even stoppen...... kopen kopen kopen
bijna een heel goeie deal gedaan, maar wat communicatie probleempjes en gehaast om op tijd bij de gids te komen (wel zo netjes als je uitgenodigd bent) zorgen dat we net naast het net vissen.

[ziepe]

Machtig, kan het niet anders verwoorden, machtig!

[scherven]

Mannen, ik heb genoten van jullie verhalen. Wat een avontuur. Alleen vraag ik me af hoe hebben jullie dit geflikt. Zijn jullie naar Marokko gevlogen of met de auto overgestoken. Ik denk wel ge organiseert he. Hoe krijgen jullie die massa Marokkaans grond gebied in Belgie lijkt me een kostbare geschiedenis met lucht vracht. Graag zou ik dit vernemen.
Groet,Ben.

[Frederik]

Dag Ben, de reis is zelf georganiseerd, deze keer heb ik het initiatief van de praktische organisatie grotendeels op mij genomen. We vliegen en huren de auto's ter plaatse. Er zijn meerdere mogelijkheden om het materiaal naar België te krijgen (overigens geheel legaal). Wij laten het overbrengen over de weg naar de beurs in Sainte-Marie-Aux-Mines. Kostprijs van dat transport is best wel schappelijk.

[scherven]

Hallo Frederik, bedankt voor je uitleg. Dat is nog al wat wat je daar op somt. Een hele expeditie. het is me nu duidelijk. Ik heb genoten en met mij vele anderen.
groet,Ben

[redmilksnake]

Fantastisch verslag, echt een genot om te lezen!

Gr.

[Everhardus]

Erg leuk om te lezen, thanx !!

[Frederik]

Bedankt voor de enthousiaste reacties!

Ik lees zelf ontzettend graag dit soort verslagen, dus dat motiveert om er zelf ook wat moeite en tijd in te steken. De intentie is om uit dit topic nog een artikeltje te distilleren. Dan zullen we wel zwaar moeten selecteren uit het fotomateriaal. Ik wil de focus dan wat meer op het geologische, de couches, het veldwerk leggen.

[suffeleersT]

Dat artikel gaan we met evenveel interesse lezen als deze topic