Het o zo mooie krijt....Vervolg

[Erik-B]

Supergraver schreef:
Mooi man, de wetenschap, een zeer fraaie noemer.
Meneer Wetenschap komt met zijn fraaie geologenhamertje eens eventjes een kijkje nemen, waar de amateurtjes zich toch allemaal voor in het zweet werken.
Nou zeg het amateurtje heeft iets aparts gevonden, ik zal hem even mededelen dat we wel van hem verwachten dat hij het netjes bij ons afgeeft.
Nu maar weer snel terug naar het lab om te kijken hoe het met m'n monstertjes staat die ik van het door amateur B gevonden fossiel heb af kunnen schrapen.

Punt is dat de amateurs hun hobby uitoefenen, graven zweten naast hun normale leven en de onderzoekers alles maar op een dienblaadje aangereikt willen krijgen. Zich niet met het veldwerk wille bemoeien, maar wel graag een woordje kwijt willen dat het niet op de juiste manier is gegaan.

Verder hoop ik dat ik nooit een wetenschappelijk interessante vondst zal doen, zodat ik nooit voor het dilema hoef te staan om het aftegeven of zelf te houden.

Laat "de wetenschap" eerst maar eens zelf de armen uit de mouwen steken om te zorgen dat er bij dit soort vondsten duidelijke richtlijnen, telefoonnummers en ook een team klaar staat om per direct uitterukken om de boel netjes over te nemen en samen met de amateur het fossiel op de gewenste manier uit tegraven.

@Frederik, het zijlijn verhaal had net even niet op jou betrekking


Mvg

Martijn

Je karikatuur komt me heel erg bekend voor. Ter zijne tijd zal ik er meer over los laten .

[phil]

Ik heb hier enkele bedenkingen : bij zeeëgels en trilobieten schijnt één exemplaar voldoende te zijn om een nieuwe soort te beschrijven. Bij ammonieten stelt men minimum 3 exemplaren. F.Amedro verlangt er een 10tal (fragmenten inbegrepen) om uit te sluiten dat het om een toevallige afwijking binnen de soort gaat. Waarom zou ik dan (in het geval ik er 1 zou hebben) mijn exemplaar afstaan en niet een ander.
Ik vraag me ook af hoe het komt dat veel holotypes soms miserabele fragmenten zijn; is dit omdat bepaalde wetenschappers zich haasten om de soort toch maar op hun naam te krijgen of houden ze de betere exemplaren om voor grof geld te verkopen.
Het ergert me vb. ook dat Spath voortdurend verweten word te veel soorten heeft gemaakt (er zijn wel soorten waar ik niet begrijp wat hij bedoelt) terwijl ze zelf nieuwe soorten beschrijven waar ik het verschil niet begrijp.
Ik ben zelf maar een amateurtje maar kan me niet van de indruk ontdoen dat sommige wetenschappers zelf niet altijd de wetenschap dienen maar voor eigen roem ijveren.
groetjes

[mike]

phil schreef:
Ik heb hier enkele bedenkingen : bij zeeëgels en trilobieten schijnt één exemplaar voldoende te zijn om een nieuwe soort te beschrijven. Bij ammonieten stelt men minimum 3 exemplaren. F.Amedro verlangt er een 10tal (fragmenten inbegrepen) om uit te sluiten dat het om een toevallige afwijking binnen de soort gaat. Waarom zou ik dan (in het geval ik er 1 zou hebben) mijn exemplaar afstaan en niet een ander.
Ik vraag me ook af hoe het komt dat veel holotypes soms miserabele fragmenten zijn; is dit omdat bepaalde wetenschappers zich haasten om de soort toch maar op hun naam te krijgen of houden ze de betere exemplaren om voor grof geld te verkopen.
Het ergert me vb. ook dat Spath voortdurend verweten word te veel soorten heeft gemaakt (er zijn wel soorten waar ik niet begrijp wat hij bedoelt) terwijl ze zelf nieuwe soorten beschrijven waar ik het verschil niet begrijp.
Ik ben zelf maar een amateurtje maar kan me niet van de indruk ontdoen dat sommige wetenschappers zelf niet altijd de wetenschap dienen maar voor eigen roem ijveren.
groetjes

straffe uitspraken, gebaseerd op ... ???

[Erik-B]

Daarbij specialiseren de meeste wetenschappers zich op 1 klasse. Vaak ammonieten of belemnieten. Leitfossilien zoals de Duitsers zo mooi zeggen. En worden andere vondsten een beetje onintressant. Wat voor de amateur anders is. Omdat die zich op alle fossielen richt.

[phil]

als voorbeeld wil Amedro de meer dan 20 Euhoplitessoorten tot 5 reduceren en de rest zijn volgens hem slechts varianten. Ik zie dan weinig verschil tussen zijn Neophlycticeras destombesi en N. blancheti.
Maar zoals ik zeg ben ik maar een amateurtje en stel mij vragen.
groetjes

[Frederik]

Het zal je wel verbazen, maar wetenschappers zijn het niet allemaal over alles met elkaar eens, en zijn ook maar mensen.

Alleen, de wetenschappelijke methode (met principes als onder meer peer review en de aanleg van centraal toegankelijke wetenschappelijke collecties) is de enige methode om kennis te vergaren die wèrkt.

Ik zal eens een andere karikatuur maken:
Als jij je Euhoplitessen kan determineren, is dat mogelijk, niet alleen dank zij de samenwerking van enkele amateurs met wetenschappers, MAAR vooral ondanks dat de meeste verzamelaars halsstarrig op hun collectie zijn blijven zitten tot hun weduwe deze bij het grof vuil heeft gezet.

[Frederik]

phil schreef:
als voorbeeld wil Amedro de meer dan 20 Euhoplitessoorten tot 5 reduceren en de rest zijn volgens hem slechts varianten. Ik zie dan weinig verschil tussen zijn Neophlycticeras destombesi en N. blancheti.
Maar zoals ik zeg ben ik maar een amateurtje en stel mij vragen.
groetjes

Ik vind het persoonlijk schitterend dat je je deze vragen stelt. Vergeet niet dat wetenschap dynamisch en zelfcorrigerend werkt. Met andere woorden persoon X stelt 20 soorten voor en beschrijft waarom; persoon Y stelt dit in vraag en werkt aan een alternatievere (betere? ) classificatie van deze soorten.

En weet je wat? Als deze holotypes niet in een wetenschappelijke collectie zouden zitten, had persoon Y nooit zijn werk kunnen doen.

[ziepe]

Frederik schreef:
En weet je wat? Als deze holotypes niet in een wetenschappelijke collectie zouden zitten, had persoon Y nooit zijn werk kunnen doen.

Even illustreren.

Eind 2010 heb ik in Osnabrück een fossiel gevonden waarvan ik vermoedde dat het Omphalophloios was, een vrij zeldzame lycopside uit onze contreien. Na heel wat zoekwerk ben ik in contact gekomen met de universiteit van Praag waar een professor zit die (vooral) dit geslacht onder de loupe neemt. Uiteindelijk heb ik mijn vondst opgestuurd naar Praag waar men het onderzocht heeft; en wat blijkt? Het gaat over Omphalophloios anglicus (Sternberg) Kidston, de eerste vondst in NW-Duitsland, de 2e vondst in Duitsland. (eerste is gevonden in Z-Duitsland in 1915). Los van het feit dat deze vondst een 'first find' is, is deze vondst van grote waarde voor de wetenschap want ze moeten nu de geografische verspreiding van Omphalophloios herbekijken. Volgend jaar wordt alles voorgesteld in Japan. Spreekt voor zich dat ik mijn stuk geschonken heb aan de onderzoekende universiteit. Los van dit alles heb ik weer enkele professionele contacten bij, en als amateur zijn die zeer belangrijk...

Ziepe

[Hieronymus]

@Gunther:

Holotypes en paratypes moeten inderdaad in de collectie van een museum terug te vinden zijn, voor het geval dat andere onderzoekers deze ook willen bestuderen om in hun onderzoek iets over die soort op te nemen/aan te kaarten/te wijzigen... Voor zover ik weet is het toegestaan om overig materiaal thuis of elders te bewaren, ook al gaat het om een meer compleet exemplaar dan het holo- en of paratype(s). Over de wenselijkheid hiervan doe ik echter geen uitspraak aangezien dit blijkbaar nogal gevoelig ligt.

@Ouwerot:

Ik vroeg me oprecht iets af in verband met de term "wetenschapper". Wanneer is iemand een "wetenschapper"? Wanneer hij een (of meerdere) degelijk ge-peer reviewed(e) en gepubliceerd(e) wetenschappelijk(e) artikel(s) heeft geschreven? Of is een relevant diploma in de branche een must?
Ik neem aan dat iedereen hier zijn mening over heeft en dat zulk een term nogal subjectief is. Vandaar dat u die term wellicht ook tussen aanhalingstekens plaatst.

Kleine kanttekening die ik daar toch bij wil maken:
Mensen die decennia als amateur praktijkervaring hebben met een bepaalde locatie of met bepaalde soorten o.i.d. blijken in mijn ervaring vaak veel interessantere observaties aan te halen dan sommige(let op deze term...) gediplomeerde wetenschappers. Het zijn ook vaak zulke gepassioneerde amateurs die bepaalde zaken opmerken en deze aanbrengen bij wetenschappers, in de hoop dat met die gegevens iets gedaan wordt. Dat deze amateurs misschien minder getalenteerd zijn om een degelijke wetenschappelijke tekst die publicatie waardig is in mekaar te steken, maakt hen in mijn ogen niet minder waardevol, integendeel. Uiteraard zijn zulke amateurs dunner gezaaid dan de occasionele liefhebber, waar uiteraard ook niets mis mee is.

Aan de stelling dat amateurs niets zouden weten zonder "wetenschappers" schort dus duidelijk een bepaalde afbakening en nuancering. Ik zou zelfs de redenering in bepaalde gevallen durven omdraaien (en enigszins nuanceren). Zonder dat bepaalde amateurs bepaalde zaken aanreiken, zou de wetenschap minder ver staan, of zou er op zijn minst minder gedocumenteerd zijn dan nu het geval is.

Jeroen

[sharkteethrene]

Ola Jeroen,


Was een soortgelijk bericht aan het schrijven,maar je was me voor...
Prima verwoord.

Groetjes,
Rene