informatie sedimentatiesnelheid Limburgse krijt

[Lugo]

Dit is een interessant topic om te volgen.


Ik zou denken dat de sedimentatie snelheid afhankelijk is van de concentratie aan kalkproducerende organismen in het zeewater. En dit lijkt mij op zijn beurt gebonden aan de watertemperatuur.
Uit een studie van Hans Zijlstra lijkt dat de vuursteenbanken in het Laat Krijt gevormd zijn op het ritme van de Milankovitch cyclus en dus temperatuur gebonden.
Als deze opeenvolging van vuursteenlagen dus gevormd is op het ritme van deze cyclus ( ongeveer 21.000, 40.000 en 100.000 jr.) en men meet telkens de dikte van de kalkafzetting tussen twee banken, dan kan voor elk interval de sedimentatiesnelheid eenvoudig berekend worden.
De dikte van de kalklagen varieert in elk geval en dus ook de sedimentatiesnelheid.

Lugo

[FossilDude]

@Luc,

Hoewel de productie van kalk natuurlijk wel degelijk in invloed heeft op de uiteindelijke sedimentatiesnelheden, zullen in een dynamisch milieu als dat van de Maastricht Fm andere factoren, zoals stromingssnelheden ed waarschijnlijk evenveel invloed hebben op waar en wanneer deze kalk uiteindelijk sedimenteert.

Gezien de kalken van Maastricht in een subtropisch milieu zijn afgezet, lijkt het mij onwaarschijnlijk dat de watertemperatuur een limiterende factor zal zijn geweest. Waarschijnlijker zijn factoren als de aanwezigheid van voedingsstoffen meer van invloed geweest op de productiesnelheid van kalk. Bovendien denk ik niet dat je eventuele astronomische cycli rechtstreeks in watertemperatuur kan vertalen. De verschillen in instraling zijn dusdanig klein dat dit meestal niet de grootste invloed is. De Milankovitch cylci hebben waarschijnlijk wel sterk invloed op de plaatsing en intensiteit van de seizoenen, en daarmee bijvoorbeeld op wind- en neerslagpatronen. Deze zullen leiden tot verschillen in turbulentie en nutriënten, wat weer tot de afwisselingen van kalken en vuurstenen leidt.

Spijtig genoeg blijven de exacte cycli van in de Maastrichtse kalk onduidelijk, ondanks het goede, beginnende werk van Zijlstra. Het is nog absoluut niet duidelijk in hoeverre de kalksteen-vuursteen cycli overeenkomen met de Milankovitch cylci, en zo ja, met welke cycli. Het blijft nog steeds zoeken naar een goed verklaring van de exacte ritmes. Daarom zijn we er, tot nu toe, nog steeds niet in geslaagd om een asteronomische calibratie te genereren voor de Maastrichtse kalk.

Groet,
Johan

[jerdin007]

Koen, ik raad je zeker aan om ook dat werk van Zijlstra eens te bekijken. Zijlstra heeft ook sedimentatiesnelheden berekend. Als ik me niet vergis deed hij dat op basis van de cyclostratigrafie van de vuursteenbanken. Het werk kan je downloaden op http://dspace.library.uu.nl/handle/1874/274735

Johan, bedankt voor je verhelderende uitleg. Ik leer hier veel uit bij.

Jeroen

[KoenJ]

Erg interessant dit allemaal! Bedankt voor al het leesvoer, al ben ik bang dat met deze hoeveelheid ik nooit meer toekom aan die forams! :s

[Stijn]

Interessant al die datum planes Johan. Heb je alle ouderdommen uit de publi's allemaal gehercallibreerd naar 66.0 als KT? In alle geval geven al die data meer tijd voor de Meerssen dan als je van de top van IV f 6 als KT telt en Schioler et al 1997 gebruikt om naar beneden te tellen. We moeten zeker nog eens samenzitten .

[Lugo]

Jeroen en Johan,

bedankt voor de interessante link naar het werk van Zijlstra en voor jouw visie i.v.m. de eventuele impact van de Milankovitch cyclus op de sedimentatiesnelheid.
Ik vind het in elk geval intrigerend om meer inzicht te krijgen in die cyclus van de vorming van vuursteenbanken in het Krijt.
Ik begrijp dat ook de Milankovitch cyclus vernoemd wordt in verband met meer recente cyclische afzettingen in de Middellandse zee ( de sapropelen op o.a. Sicilië ) ongeveer 9 miljoen jaren geleden.

Er blijft in elk geval nog veel te onderzoeken om het verre verleden beter te begrijpen.

Lugo

[KoenJ]

Hoi allen,

Ik heb dit weekend de bovenstaande literatuur met interesse gelezen, behalve het werk van Zijlstra. Daar ben ik helaas niet aan toegekomen.

Wat ik echter in "Dinoflagellate biostratigraphy and sequence stratigraphy of the Type
Maastrichtian (Upper Cretaceous), ENCI Quarry, The Netherlands" van Schioler et al (1997) lees, is dat Zijlstra sedimentatie-cycli tot op ca. 20.000 jaar bepaald heeft. Dat zou dus al een goede indicatie kunnen geven. Met natuurlijk de kanttekening dat 100 meter verder in mijn ogen de sedimentatie alweer anders kan zijn geweest, laat staan in andere groeves kilometers verderop.

Echter, daar heb je alleen wat aan als je in-situ vondsten doet. Zoals bij het zeegras op de foto, ex-situ gevonden, weet je eigenlijk niet eens hoe dit blok ooit in de groevewand heeft gezeten. Je weet dus niet wat boven, onder, links en rechts is. Dat maakt het natuurlijk wel lastig om bewust op zoek te gaan naar foraminiferen die echt samengeleefd hebben met het zeegras. Eén centimeter erboven kan dus al een behoorlijke tijd na afsterven van het zeegras zijn, en het is absoluut niet zeker dat er toen ook nog zeegras ter plaatse stond. Aan de andere kant lijkt het me wel nodig dat er een hoge sedimentatiesnelheid is om 'zachte' organismen als zeegras te fossiliseren.

Wat misschien wel een optie zou zijn, is de gevonden forams vergelijken met werk van Hofker (1966) en kijken of er duidelijke verschillen zitten tussen de zeegras-associaties en de 'normale' associaties voor de betreffende member. Iemand nog ideeën?





[Bewerkt door KoenJ op 22-08-2016 om 08:51 NL]