Het o zo mooie krijt....Vervolg

[Ouwerot]

Waarom dit belangrijk was...

-Het is de diepste gearticuleerde vondst van een mosasaurusachtige uit de sectie. Het lag op een vuursteenbank, dus zeer waarschijnlijk is de stratigrafie eenvoudig weg vlot opgetekend? Kan niet zo heel moeilijk geweest zijn.
-De wervels lagen in anatomisch verband en de neurale en haemale bogen waren aanwezig, en lagen nog in de positie waarin ze in leve zich bevonden hebben. Neurale bogen en de haemale chevrons maken in geëvolueerde mosasauriërs een bepaald patroon waaruit men specifiek voor de soort de originele staart zou kunnen reconstrueren. Bekijk het als de verschillen in bv de witte haai, de voshaai, de tijgerhaai enz. Allemaal andere staarten door evolutie en ze hebben daarbij allemaal een specifiek soortgebonden patroon in de doornuitsteeksels. Voor Plioplatecarpus marshi is dit nooit te reconstrueren geweest. Dit was de eerste mogelijkheid en waarschijnlijk de allerlaatste omdat het water in de bovenliggende lagen te woelig was.
Deze informatie is verdwenen.
-Honderd jaar geleden werden hele mosasauriërs met de hele plaat eronder in de US uitgehakt en getransporteerd. Er werden ook andere methodes gebruikt, maar goed, deze die met de plaat werden uitgehakt werden enkele jaren geleden heel interessant. Op de plaat was (voor specialisten terzake) de plaats van bv de maag, het hart , de nieren te lokaliseren. Dus een preparatie van het blok had ook eventueel meer kunnen vertellen over de aanhechtingspunten voor de spieren enz.
-Bij lange botten (chevrons bv) kan men DNA extraheren. Als de botten niet gecontamineerd zijn en er dus vakkundig gewerkt wordt. Anticontaminatiekits liggen gereed.

Waarschijnlijk vergeet ik er nog een paar...

Voor Fitch, Plikona heeft een ander professioneel emailadres. Wegens teveel drek en drabber.

[Duys]

PS Ik had overlaatst nog gelezen over een paleontologisch onderzoek in Antwerpen door een van de bekendere namen, kan er nu niet opkomen een halve eeuw of langer geleden en hoewel hij een enorme hoeveelheid heeft opgegraven, blijkt zijn onderzoek, vandaag de dag niet bruikbaar omdat hij niets stratigrafisch heeft beschreven, waardoor de huidige paleontologen alles moeten herdoen.
Dacht uit het mioceen, misschien oligoceen.
Dus ze zitten met zijn beschreven soorten, niet meer dan dat.
Duys

[Gerrit-Jan]

ouwerot schreef:
Waarom dit belangrijk was...

-Het is de diepste gearticuleerde vondst van een mosasaurusachtige uit de sectie. Het lag op een vuursteenbank, dus zeer waarschijnlijk is de stratigrafie eenvoudig weg vlot opgetekend? Kan niet zo heel moeilijk geweest zijn.
-De wervels lagen in anatomisch verband en de neurale en haemale bogen waren aanwezig, en lagen nog in de positie waarin ze in leve zich bevonden hebben. Neurale bogen en de haemale chevrons maken in geëvolueerde mosasauriërs een bepaald patroon waaruit men specifiek voor de soort de originele staart zou kunnen reconstrueren. Bekijk het als de verschillen in bv de witte haai, de voshaai, de tijgerhaai enz. Allemaal andere staarten door evolutie en ze hebben daarbij allemaal een specifiek soortgebonden patroon in de doornuitsteeksels. Voor Plioplatecarpus marshi is dit nooit te reconstrueren geweest. Dit was de eerste mogelijkheid en waarschijnlijk de allerlaatste omdat het water in de bovenliggende lagen te woelig was.
Deze informatie is verdwenen.
-Honderd jaar geleden werden hele mosasauriërs met de hele plaat eronder in de US uitgehakt en getransporteerd. Er werden ook andere methodes gebruikt, maar goed, deze die met de plaat werden uitgehakt werden enkele jaren geleden heel interessant. Op de plaat was (voor specialisten terzake) de plaats van bv de maag, het hart , de nieren te lokaliseren. Dus een preparatie van het blok had ook eventueel meer kunnen vertellen over de aanhechtingspunten voor de spieren enz.
-Bij lange botten (chevrons bv) kan men DNA extraheren. Als de botten niet gecontamineerd zijn en er dus vakkundig gewerkt wordt. Anticontaminatiekits liggen gereed.

Waarschijnlijk vergeet ik er nog een paar...

Voor Fitch, Plikona heeft een ander professioneel emailadres. Wegens teveel drek en drabber.

Dank voor de toelichting. Maakt het erg inzichtelijk. Wel vreemd dat "die man uit Brussel" met zijn smetloze hamer daar kennelijk anders over dacht of dit niet wilde blijken/delen. Had hij de schade al waargenomen. Waarom reageerde hij niet adequaat?

[Duys]

In de archeologie gaan ze vandaag de dag zover om alles te laten zitten in de grond, enkel de geografische ligging te bewaren, omdat ze denken dat het geheel beter bewaard blijft waar het zich nu bevindt, onder de grond.
Duys

[Gerrit-Jan]

Duys schreef:
In de archeologie gaan ze vandaag de dag zover om alles te laten zitten in de grond, enkel de geografische ligging te bewaren, omdat ze denken dat het geheel beter bewaard blijft waar het zich nu bevindt, onder de grond.
Duys

Frappant! Hoe kunnen ze er dan onderzoek naar doen?

[Frederik]

Gerrit-Jan schreef:
Wel vreemd dat "die man uit Brussel" met zijn smetloze hamer daar kennelijk anders over dacht of dit niet wilde blijken/delen. Had hij de schade al waargenomen. Waarom reageerde hij niet adequaat?

Als ik Arno goed heb begrepen heeft het bezoek van de 'man uit Brussel' ( ) plaatsgevonden voordat de geassocieerde wervels zijn aangetroffen.

[Duys]

Gerrit-Jan,
Ik zal er een andere keer op moeten antwoorden.

Ze hebben op dit moment dikwijls genoeg met een scan van de bodem, om te weten wat er zich onder kan bevinden is een van die zaken die ik nog kan herinneren.

Even nagezocht, komt erop neer dat wanneer een site niet bedreigt wordt, ze het soms liever laten zitten, voor toekomstig onderzoek, generaties die volgen en nieuwe onderzoeksmethodes.
Staalonderzoek naar planten, remotesensing, surfaceonderzoek zijn niet destructief en worden wel toegepast.

Duys

[Bewerkt door Duys op 08-09-2011 om 00:32 NL]

[Gerrit-Jan]

Frederik schreef:

Gerrit-Jan schreef:
Wel vreemd dat "die man uit Brussel" met zijn smetloze hamer daar kennelijk anders over dacht of dit niet wilde blijken/delen. Had hij de schade al waargenomen. Waarom reageerde hij niet adequaat?

Als ik Arno goed heb begrepen heeft het bezoek van de 'man uit Brussel' ( ) plaatsgevonden voordat de geassocieerde wervels zijn aangetroffen.

Des te meer een reden om adequaat te handelen lijkt mij. Ik mag er toch van uitgaan dat deze man ook de wetenschappelijke waarde van een dergelijke vondst in die sectie inziet (om maar even terug te grijpen op de discussie hoe je moet handelen bij een mogelijk zeer unieke en voor de wetenschap bepalende vondst).

Wat is dan het tijdstip dat je ingrijpt of handelt, uitgaande van strategrafie, bewaartoestand, wetenschappelijke waarde? Arno geeft aan dat hij op grond van zijn vermoeden meer zou vinden dan een wervel. Met zijn kennis van de stratigrafie zal hij hebben geweten (en hij heeft ook daarna gehandeld want hij heeft desbetreffende personen ingelicht) dat het een waardevolle vondst betreft.

Waarom ageren experts dan niet andequater? Achteraf zeggen dat een unieke vondst voor de wetenschap verloren is gegaan is zinloos. In expert had hierop toch kunnen speculeren (ervan uitgaande dat hij kennis heeft van de gegevens die hierboven worden aangehaald en dus de waarde ervan en het belang voor de wetenschap vroegtijdig inziet)

[Bewerkt door Gerrit-Jan op 08-09-2011 om 00:16 NL]



[Bewerkt door Gerrit-Jan op 08-09-2011 om 00:23 NL]

[Gerrit-Jan]

Duys schreef:
Gerrit-Jan,
Ik zal er een andere keer op moeten antwoorden.

Ze hebben op dit moment dikwijls genoeg met een scan van de bodem, om te weten wat er zich onder kan bevinden is een van die zaken die ik nog kan herinneren.
Duys

Ik dacht dus ook direct aan scannen maar hield dit niet voor mogelijk. Ben benieuwd naar je antwoord. Moet nu ook eerst mijn bed opzoeken.

Groet

[Duys]

Een stukje tekst,
Het bodemarchief

Remote sensing geeft ons een kijkje in de grond zonder dat we het bodemarchief hoeven te verstoren. Het nadeel van opgraven is namelijk dat het maar één keer kan. Zodra we de schep in de grond zetten verwoesten we lagen van eeuwenoude archeologische sporen. Niet alleen omdat we de grond omwoelen, maar ook omdat de sporen in aanraking komen met zonlicht, zuurstof en bacteriën. Het beleid vanuit de overheid is daarom archeologie zoveel mogelijk onaangetast te laten zitten in de grond (behoud in situ). Dit is de beste methode van conservering, totdat de techniek ons in de toekomst van nóg betere methodes van opgraven voorziet.

Remote-sensing heeft naast het verhogen van de efficiëntie van het archeologische vooronderzoek dus nog een voordeel: het bodemarchief blijft intact. Zonder te graven kunnen we met behulp van deze technieken uitspraak doen over mogelijke archeologische sporen. We kunnen een kijkje nemen in de grond, zonder de perfecte staat van conservering waarin het nu ligt aan te tasten.

Maar zoals ik zei er was veel meer, ook mannen die met een soort sleeën over akkers lopen etc.
Duys