2 schelpjes MV2

[mars33]

Deze twee vond ik wel grappig. De eerste is volgens mij Unio crassus, de Bataafse stroommossel, een zoetwatersoort. De tweede is een Acanthoctardia tuberculata die wat meer meedraagt dan alleen zijn knobbels. Ik vroeg me af, zijn dit recente of fossiele kalkkokerwormen? Het komt op mij als fossiel over.

[Bram]

Hallo Marcel,

Leuk om hier mollusken van MV2 voorbij te zien komen.

Je kokerwormenvraag is een interessante. Ik ken dit materiaal relatief veel van MV2, ook op mollusken. Ik ken het echter ook (zeer algemeen) van een opgespoten terrein in Almere, waar een duidelijke Eemfauna verzameld kon worden. Ik denk daarmee dat dergelijke kokerwormen vrij veilig in het Eemien geplaatst kunnen worden, dus, ja fossiel.

De eerst is idd een Unio. Kunnen meerdere soorten gevonden worden, maar Unio crassus nanus is wel de meest algemene.

Groeten,
Bram

[mars33]

Bedankt voor j antwoord. Enig idee in welke tijdsvak ik de Unio moet plaatsen?

Ik heb verder uiteraard hele bendes Tridonta, C. edula major en Corbicula gevonden. Daarnaast nog een aantal plisto, Dosinia (waarvan 1 geloof ik exulata), Gari fervensis en Mimachlamys kleppen

[Bewerkt door mars33 op 31-12-2012 om 15:36 NL]

[mars33]

Tja, en als je er een vindt... Ik vond gisteren nog een Unio, nu bij Katwijk. Toch niet zo bijzonder kennelijk.

Ik kwam gisteren nog wel een leuke pathologische A. tuberculata van de Zandmotor tegen in mijn collectie. Het lijkt erop dat de schelp ernstig is beschadigd (aanval van een krab?) maar het heeft overleefd. Ik dacht eerst dat er een stuk was afgebroken, maar de rand van het korte stuk ziet er gaaf uit. Het is dus niet gelijmd, althans niet door mij. Het lijkt er haast op alsof de schelp zelf het loszittend gedeelte er op de een of andere manier weer in geplakt heeft.

[Bewerkt door mars33 op 02-01-2013 om 11:07 NL]

[Bram]

Unio's worden wel meer gevonden, vooral op de Zuid-Hollandse kust, zeldzamer op de Wadden (zie daarvoor het artikel van Cadee en Cadee-Coenen in het laatste Zeepaard van vorig jaar). Zijn naar mijn idee steeds Holoceen, hoewel ik van MV2 inmiddels een Unionidae heb die wel eens pleistoceen zou kunnen zijn. Let daarvoor op Afzettingen dit jaar.

Wat je Acantho betreft, wat een geweldig mooi exemplaar. Vanaf foto's durf ik daar niets over te zeggen, maar zou hem graag eens live zien. Is er aan de buitenzijde ook iets zichtbaar?

Groeten,
Bram

EDIT: dit jaar en vorig jaar even omgedraaid.

[Bewerkt door Bram op 02-01-2013 om 11:24 NL]

[stiek]

mars33 schreef:
Tja, en als je er een vindt... Ik vond gisteren nog een Unio, nu bij Katwijk. Toch niet zo bijzonder kennelijk.

Ik kwam gisteren nog wel een leuke pathologische A. tuberculata van de Zandmotor tegen in mijn collectie. Het lijkt erop dat de schelp ernstig is beschadigd (aanval van een krab?) maar het heeft overleefd. Ik dacht eerst dat er een stuk was afgebroken, maar de rand van het korte stuk ziet er gaaf uit. Het is dus niet gelijmd, althans niet door mij. Het lijkt er haast op alsof de schelp zelf het loszittend gedeelte er op de een of andere manier weer in geplakt heeft.

[Bewerkt door mars33 op 02-01-2013 om 11:07 NL]

Hallo Marcel,

Dan moet dat dier wel erg goede lijm hebben om deze beschadiging tegen het zoute water bestand te laten zijn. haha

Maar zonder gekheid, beschadigingen van Dentaliums uit Mill heb ik ook wel in mijn kolektie.
Op de een of andere manier moet zo'n dier het vermogen hebben om deze beschadigingen te herstellen.

Je moet het F. wesselingh maar eens vragen,
Hij zal wel een duidelijker antwoord op deze vraag hebben.

Groeten Hans

[Bram]

stiek schreef:
Je moet het F. wesselingh maar eens vragen

Ben benieuwd wat Frank ervan zegt. Hij zal je mailtje waarschijnlijk ook doorsturen naar G. Cadee, een wetenschapper met erg veel kennis over dit soort schelpbeschadigingen en -reparaties.

Groeten,
Bram

[mars33]

Die Unio van MV2 is een stuk duidelijker gerekristalliseerd dan die van Katwijk, en heeft ook de blauw-witte kleur die volgens mij karakteristiek is voor de pleistocene schelpen van MV2.

De buitenkant van de accanthocardia is verder betrekkelijk normaal.