Gecamoufleerde trilobieten?
Gecamoufleerde trilobieten?
Via Facebook kwam ik zojuist bij een interessant artikel uit: http://www.livescience.com/28196-ancien ... pid=514627
Antw: Gecamoufleerde trilobieten?
Hier een bericht op de site van een van de auteurs en tevens een persoonlijke vriend van me, Markus Martin, met zijn eigen foto's en links naar de artikelen op o.a. Nature & National Geographic:
http://gold-bugs.com/index.php/in-press
In 2011 heb zelf nog naar deze trilobieten met kleurpatronen gezocht in New York. Ze zijn niet makkelijk te vinden, maar het houdt niet op bij de simpele Phacopiden, er zijn ook Asteropyginae gevonden zoals Bellacartwrightia en Greenops waar je dit bizarre fenomeen kan herkennen.
Het belangrijkste deel zit hem echter in correcte en zorgvuldige preparatie, want bij de meeste stukken zie je op het begin helemaal niets van deze kleurpatronen.
http://gold-bugs.com/index.php/in-press
In 2011 heb zelf nog naar deze trilobieten met kleurpatronen gezocht in New York. Ze zijn niet makkelijk te vinden, maar het houdt niet op bij de simpele Phacopiden, er zijn ook Asteropyginae gevonden zoals Bellacartwrightia en Greenops waar je dit bizarre fenomeen kan herkennen.
Het belangrijkste deel zit hem echter in correcte en zorgvuldige preparatie, want bij de meeste stukken zie je op het begin helemaal niets van deze kleurpatronen.
Antw: Gecamoufleerde trilobieten?
Hier een foto van een van de allermooiste exemplaren die ik tot nu toe gezien heb.
Gevonden, geprepareerd en gefotografeerd door Markus Martin. Met zijn toestemming hier vertoont.
Antw: Gecamoufleerde trilobieten?
he we hebben een insider!!
moest zeggen dat ik bij de titel van het bericht, niet wist wat ik er van moest denken.
Heb ook een paar kopjes met een mooie 2-tone kleurpatroon.
maar dat ligt volgens mij eerder aan de matrix.
Toen ik de stipjes zag?? is toch heel wat anders.
Mark je geeft aan dat het wel op de preparatie aan komt, weet jij hoe ze geprepareerd worden?
moest zeggen dat ik bij de titel van het bericht, niet wist wat ik er van moest denken.
Heb ook een paar kopjes met een mooie 2-tone kleurpatroon.
maar dat ligt volgens mij eerder aan de matrix.
Toen ik de stipjes zag?? is toch heel wat anders.
Mark je geeft aan dat het wel op de preparatie aan komt, weet jij hoe ze geprepareerd worden?
oeps...
Antw: Gecamoufleerde trilobieten?
Allereerst, het artikel is niet geheel onomstreden, er zijn ook veel kleurverschillen bij trilobieten bekend die eerder lijken te wijzen naar diagenese, maar de chemische samenstelling en de structuur van deze kleurstipjes lijkt dit tegen te spreken. Ik heb het volledige artikel nog niet gelezen, maar er is al eerder over gespeculeerd wat dit precies zouden moeten zijn, en daar is zelfs over gepubliceerd.
Voorheen schreef men zelfs dat dit melanophoren moeten zijn geweest kameleon-achtige pigmentcellen die in ieder geval konden wisselen tussen zwart of wit, een bekende strategie zoals we die nu nog steeds kunnen zien bij bepaalde levende geleedpotigen.
De publicatie gaat echter vooral over de duidelijke observaties die ze nu voor het eerst hebben kunnen doen door betere preparatie maar ook bijvoorbeeld door middel van dunslijpen (is dat een goed Nederlands woord?) te hebben gemaakt, de exacte gedetailleerde duiding die ik nog niet heb gelezen zou enkele spectaculaire bevindingen moeten bevatten!
Om dit soort details aan de oppervlakte zo duidelijk te te behouden is uiterst zorgvuldige en 'minimaal agressieve' fijn preparatie nodig.
Het toeval wil dat Markus al jaren lang ervaring heeft met de fijn-preparatie van gepyritiseerde trilobieten met zacht weefsel uit het Ordovicium van New York.
Daar is hij nu op het niveau gekomen dat hij de filamenten (draadvormige structuren, waarschijnlijk kieuwen!) ofwel haartjes op de poten van trilobieten intact weet te houden. Je moet dan al zo klein werken dat je het met straalmiddelen in je zandstraler soms over fracties van micrometer (een duizendste millimeter) of kleiner praat in korrelgrootte.
Met zandstralen schiet je in principe met vrij hoge snelheid via een zeer klein spuitmondje een fijn-korrelig materiaal (door de preparateur zelf te bepalen) op zo'n fossiel af, en hoe meer tijd en moeite je erin steekt, hoe meer details er natuurlijk bewaard blijven. Je zou in principe tot de micrometer nauwkeurig een fossiel bloot kunnen leggen.
Ik zal proberen hier foto's te laten zien van waar hij zoal op geoefend heeft.... Dan snap je dat een goede preparateur uitzonderlijke details kan behouden bij zulke vondsten.
Voorheen schreef men zelfs dat dit melanophoren moeten zijn geweest kameleon-achtige pigmentcellen die in ieder geval konden wisselen tussen zwart of wit, een bekende strategie zoals we die nu nog steeds kunnen zien bij bepaalde levende geleedpotigen.
De publicatie gaat echter vooral over de duidelijke observaties die ze nu voor het eerst hebben kunnen doen door betere preparatie maar ook bijvoorbeeld door middel van dunslijpen (is dat een goed Nederlands woord?) te hebben gemaakt, de exacte gedetailleerde duiding die ik nog niet heb gelezen zou enkele spectaculaire bevindingen moeten bevatten!
Om dit soort details aan de oppervlakte zo duidelijk te te behouden is uiterst zorgvuldige en 'minimaal agressieve' fijn preparatie nodig.
Het toeval wil dat Markus al jaren lang ervaring heeft met de fijn-preparatie van gepyritiseerde trilobieten met zacht weefsel uit het Ordovicium van New York.
Daar is hij nu op het niveau gekomen dat hij de filamenten (draadvormige structuren, waarschijnlijk kieuwen!) ofwel haartjes op de poten van trilobieten intact weet te houden. Je moet dan al zo klein werken dat je het met straalmiddelen in je zandstraler soms over fracties van micrometer (een duizendste millimeter) of kleiner praat in korrelgrootte.
Met zandstralen schiet je in principe met vrij hoge snelheid via een zeer klein spuitmondje een fijn-korrelig materiaal (door de preparateur zelf te bepalen) op zo'n fossiel af, en hoe meer tijd en moeite je erin steekt, hoe meer details er natuurlijk bewaard blijven. Je zou in principe tot de micrometer nauwkeurig een fossiel bloot kunnen leggen.
Ik zal proberen hier foto's te laten zien van waar hij zoal op geoefend heeft.... Dan snap je dat een goede preparateur uitzonderlijke details kan behouden bij zulke vondsten.
Antw: Gecamoufleerde trilobieten?
Hier enkele foto's met toestemming van de fotograaf, Markus Martin van http://gold-bugs.com/
Als je al jarenlang ervaring hebt opgedaan met de preparatie van zulke uitzonderlijk delicate details, dan kan je zoals te zien is op deze foto's bijvoorbeeld zelfs de filamenten op de poten behouden. Zulke patronen als in de nieuwe publicatie zijn dan een peulenschil om intact te houden; dat is lang niet zo moeilijk...
-
tandenzoeker
- Berichten: 576
- Lid geworden op: 10 nov 2005, 17:13
- Has thanked: 1 time
- Been thanked: 2 times
Antw: Gecamoufleerde trilobieten?
Doet me een beetje denken aan Bundenbach. Worden bij fossiele vondsten uit deze afzettingen ook andere technieken toegepast (rontgenstralen bvb) om structuren zichtbaar te maken?
"Wijze mensen praten omdat ze iets te zeggen hebben; dwazen, omdat ze iets willen zeggen." - Plato.
Antw: Gecamoufleerde trilobieten?
Jazeker, er zijn overeenkomsten te zien tussen de fossielen uit de Hunsrück leisteen zoals uit Bundenbach en de "gepyritiseerde" fossielen uit het Ordovicium van New York.
Het grappige is echter dat Bundenbach fossielen uit meer bestaan dan alleen pyriet; met verbeterde preparatie technieken (waaronder ook vooral het zandstralen) blijven bij Bundenbach fossielen nu veel meer details intact dan voorheen.
Waar voorheen vooral werd geprepareert met handwerktuigen en gebruik gemaakt van de tastzin en het onderscheiden van hardheid tussen fossiel en matrix, kun je met zandstralen ook hier zichtbaar meer details behouden dan slechts die delen die bestaan uit het geharde pyriet.
Bundenbach fossielen zouden dan trouwens ook weer geen last hebben van de instabiele aard van pyriet; alsmede zijn zij dan ook chemisch net iets anders.
Het uiterlijk van Bundenbach fossielen hoort trouwens ook meestal niet goud te glimmen zoals onder de oudere verzamelaars misschien wel bekend is; de goudkleurige fossielen uit Bundenbach zijn vaker het resultaat van preparatie met behulp van messing borstels.
De fossielen uit New York bestaan ook niet ècht uit pyriet; de chemische samenstelling is weer nog wat anders. De fossielen zijn stabiel (ondersteunt door het feit dat ook 100 jaar oude vondsten nog intact zijn) en hebben slechts het uiterlijk van pyriet.
Met betrekking tot je vraag:
De fossielen met zachtweefsel fossilisatie door pyritisering uit de Whetstone Gulf formatie ("Martin Quarry") en de klassieke locatie in de Frankfort Shales ("Beecher's Beds") zijn zo driedimensionaal gefossiliseert dat zij niet alleen met röntgen maar ook met nog nieuwere technieken kunnen worden onderzocht.
Een student van Yale heeft zijn scriptie gedaan over de trilobieten van het geslacht Triarthrus waar deze vindplaatsen zo bekend om staan, en heeft met een soort micro CT mooie driedimensionale scans gemaakt van nog ingebedde fossielen uit deze vindplaats. De resolutie van de scanner was tot dusver te laag om bijvoorbeeld ook de 'haartjes' op de poten in het 3d model te tonen, maar de trilobiet kon met poten en antennes en al van alle kanten bekeken worden in een ronddraaiend plaatje. Ik kan de beelden nu alleen jammergenoeg niet meer terug vinden omdat de voormalige scriptie pagina blijkbaar is gewist......
Het grappige is echter dat Bundenbach fossielen uit meer bestaan dan alleen pyriet; met verbeterde preparatie technieken (waaronder ook vooral het zandstralen) blijven bij Bundenbach fossielen nu veel meer details intact dan voorheen.
Waar voorheen vooral werd geprepareert met handwerktuigen en gebruik gemaakt van de tastzin en het onderscheiden van hardheid tussen fossiel en matrix, kun je met zandstralen ook hier zichtbaar meer details behouden dan slechts die delen die bestaan uit het geharde pyriet.
Bundenbach fossielen zouden dan trouwens ook weer geen last hebben van de instabiele aard van pyriet; alsmede zijn zij dan ook chemisch net iets anders.
Het uiterlijk van Bundenbach fossielen hoort trouwens ook meestal niet goud te glimmen zoals onder de oudere verzamelaars misschien wel bekend is; de goudkleurige fossielen uit Bundenbach zijn vaker het resultaat van preparatie met behulp van messing borstels.
De fossielen uit New York bestaan ook niet ècht uit pyriet; de chemische samenstelling is weer nog wat anders. De fossielen zijn stabiel (ondersteunt door het feit dat ook 100 jaar oude vondsten nog intact zijn) en hebben slechts het uiterlijk van pyriet.
Met betrekking tot je vraag:
De fossielen met zachtweefsel fossilisatie door pyritisering uit de Whetstone Gulf formatie ("Martin Quarry") en de klassieke locatie in de Frankfort Shales ("Beecher's Beds") zijn zo driedimensionaal gefossiliseert dat zij niet alleen met röntgen maar ook met nog nieuwere technieken kunnen worden onderzocht.
Een student van Yale heeft zijn scriptie gedaan over de trilobieten van het geslacht Triarthrus waar deze vindplaatsen zo bekend om staan, en heeft met een soort micro CT mooie driedimensionale scans gemaakt van nog ingebedde fossielen uit deze vindplaats. De resolutie van de scanner was tot dusver te laag om bijvoorbeeld ook de 'haartjes' op de poten in het 3d model te tonen, maar de trilobiet kon met poten en antennes en al van alle kanten bekeken worden in een ronddraaiend plaatje. Ik kan de beelden nu alleen jammergenoeg niet meer terug vinden omdat de voormalige scriptie pagina blijkbaar is gewist......
-
Frederik
- Administrator
- Berichten: 8668
- Lid geworden op: 28 sep 2003, 20:33
- Has thanked: 9 times
- Been thanked: 47 times
- Contacteer:
Antw: Gecamoufleerde trilobieten?
Fascinerend. Ik had die fijne filamenten nog niet eerder gezien. Bedankt om de moeite te doen ze hier te plaatsen.
Try to learn something about everything and everything about
something (TH Huxley)
something (TH Huxley)
Antw: Antw: Gecamoufleerde trilobieten?
Ja, zo'n afbeeldingen krijgt men weinig te zien. Echte beestjes!Frederik schreef:
Fascinerend. Ik had die fijne filamenten nog niet eerder gezien. Bedankt om de moeite te doen ze hier te plaatsen.
Duys