Een leuke verrassing

[Frederik]

Het is ook altijd wat. Het pygidium van de voorste Austerops zit niet waar het moet zitten, maar is een stukje naar binnen geschoven, onder de trilobiet. Hierdoor zijn er nauwelijks vrijheidsgraden voor de pen. Bovendien is de bewaringstoestand een stuk minder. De keuze die je dan hebt is:
1. het pygidium slechts deels vrijleggen
2. het pygidium helemaal vrijleggen, en het daarbij zwaar beschadigen
3. meer ruimte vrijmaken.

Optie 1 is zeker het overwegen waard. De tweede optie zou de meest commerciële zijn, want het is de snelste manier om het pygidium vrij te leggen. Nadien bruut stralen en een beetje bijkleuren, en hij kan de markt op. Niet dus, ik ga voor optie 3. Tijdrovend, maar met het beste resultaat.
Een eerste stap is het vrijleggen van de onderzijde van het cephalon van de tweede Austerops, en een gat maken tussen de beide trilobieten.

Foto's volgen!

[ivok]

Gedeeltelijk vrij leggen en dan eens heel voorzichtig een stukje stralen.

Meer ruimte maken dan wordt hele stuk ook stuk minder stabiel zou ik denken

[Frederik]

Mee eens, de vraag is: van wanneer wordt het stuk instabiel? Er zit nog wat marge op, denk ik.
allez, dat hoop ik toch

[Lugo]

Het is moeilijk om op foto een juist zicht te krijgen op de ruimtelijke verhoudingen.
Maar ik denk dat het mogelijk moet zijn om nog wat matrix onder het cephalon van Austerops 2 weg te nemen en misschien zo zelfs het hypostoom bloot te leggen. Dat geeft sowieso toch al een meerwaarde.
Maar ik vrees dat je dan nog niet volledig bij het pygidium van Austerops 1 kan komen.
Persoonlijk zou ik dat niet zo erg vinden, omdat het toch ook een mooi combi stuk is met 3 bewoners.

Veel succes.

Lugo

[Frederik]

Op bijgevoegde foto een overzicht van de breuken in dit stuk. Dit kan jullie helpen om de bovenstaande foto te interpreteren, hopelijk is het wat leerzaam.
Sommige breuken kan je duidelijk zien, andere zijn minder duidelijk op de foto's. De groene breuken zijn bewust gedaan, en waren eerst. De rechts groene breuklijn is degene die de trilobiet blootlegde. enkel een stukje van de voorrand van het cephalon was zichtbaar, maar omdat de schaalkleur iets donkerder was dan gebruikelijk bij vervellingsresten, trok het de aandacht. Een tweede breuk -de linker groene lijn- moest tonen of de trilobiet compleet was of niet. Segmenten te zien, mogelijk compleet dus.

Alles wat rood is, is niet de bedoeling geweest

Het merendeel zijn breuken van schaaldelen die zijn losgesprongen en terug gezet. Het rode vlak onderin toont waar de zoom van het cephalon ontbreekt.

[Bewerkt door Frederik op 11-12-2014 om 13:10 NL]

[Lugo]

Frederik,

dit is een ingewikkeld puzzelwerk geweest met ook nog minuscule fragmentjes.
Knap gerestaureerd moet ik zeggen.
Heb je de stukjes teruggeplaatst met een pincetje of eerst gekleefd op de punt van een tandenstoker en zo in de juiste positie gebracht?

Lugo

[Frederik]

Eerst gepositioneerd met standenstokers als gereedschap, dan een zeer klein likje dunvloeibare cyanoacrylaatlijm, die zich capillair in de breuken intrekt. Na een controle of alles goed zit, stelselmatig een beetje extra lijm toevoegen om de plaatsen op te vullen die nog niet gevuld zijn.

[donckey]

Hoe los je het op als een lijmpoging met van die kleine schilfertjes mislukt en het een grote kliederboel wordt met lijmresten op die schilfertjes?

Peter

[Frederik]

Goede vraag. In dat geval zit je in een lastig parket en wordt het improviseren. Het is me wel al eens overkomen dat de lijm niet 'pakt', mogelijk doordat de vlakken onverwacht toch niet stof- of vetvrij zijn. Een mogelijke verklaring is vb. dat er toch nog een minieme hoeveelheid olie van het smeren uit de pen is gekomen.
Wat je dan moet doen is afhankelijk van hoeveel lijm er op de vlakken zit en hoe proper de breuk is. Als de lijmlaag dun is en de breuk goed aansluit, kan je opnieuw proberen. In het andere geval kan het zijn dat de lijm verwijderd moet worden. Dit kan soms mechanisch, maar met schilfers kan dat niet want dan breken ze verder. Chemisch dan maar, door middel van een solvent. De mogelijkheden zijn dan afhankelijk van de aard van de lijm. Sommige lijmen lossen goed op in vb. acentone, voor cyanoacrylaten heb je soms iets straffers nodig. Maar dat ligt al een eind buiten mijn expertise. Wellicht kan Ivo hier iets meer over vertellen?

[ivok]

Mek of thf kan dan wel uitkomst bieden ook tolueen...

Helaas zal voor de meesten buiten aceton en tolueen de rest van de solvent wat moeilijker verkrijgbaar zijn.
Soms kom je online ook nog wel eens lijmverwijderaar tegen.
Ik schat mengsel van verschillende oplosmiddelen etc.

Een oplosmiddel dat seconde lijm in no time oplost hen je helaas niet.
En daar wordt het lastig. ... soaken in oplosmiddel is de beste Methode, maar wanneer er al een aantal succesvolle lijm naden zijn gemaakt gaan die er ook aan