Preparatie van een Minicryphaeus uit de Couche Rouge

[Frederik]

Ik heb net een Minicryphaeus minimus, correctie, Minicryphaeus sarirus in het determinatiesysteem gezet (http://www.fossiel.net/id_system/fossil ... 1-0124.jpg), en het lijkt me leuk om in dit topic kort even de preparatie van het stuk toe te lichten. Dit keer is de preparatie dus wel al afgerond, en kan je het eindresultaat al zien.

In tegenstelling tot sommige andere preparaties was dit een vlotte klus, die in een vijftal uurtjes geklaard was, schat ik zo. Wel is het zo dat er een kleine scherf van een thoraxsegment in de afdruk was achtergebleven, wat de lijm- en prepklus plaatselijk enigszins bemoeilijkte. Dit ordentelijk doen vraagt nu eenmaal tijd. Ik had de preparatietijd vlot kunnen halveren, maar dan had ik wellicht toch een paar treffers geriskeerd.

De bijgevoegde foto's tonen het stuk in originele staat. Ik heb deze niet zelf gevonden, maar via een contact ter plaatse kunnen verkrijgen. Er was genoeg van het beestje te zien om met relatieve zekerheid te kunnen zeggen dat het om een Minicryphaeus gaat. Ouderdom is onder-devoon, pragiaan. Uit de Ihandar formatie, en meer bepaald de beroemde 'Couche Rouge'. De lithologie is erg typerend, met een mooi roodachtige matrix. Op de doorsnede kijk je tegen de achterkant van het rechter oog aan.
De tweede foto toont het stuk wanneer alle delen aan elkaar gezet zijn. Ik heb bepaalde delen weggebeiteld of weggeslepen om een goede kijk om het beestje te krijgen.

In de volgende post heb ik nog enkele tussentijdse snapshots.

[Bewerkt door Frederik op 17-12-2014 om 19:14 NL]

[Maurice]

Het blijven prachtige kleine kunstwerkjes.
Ik zou het geduld niet hebben om zo iets voor elkaar te brengen.

Ik ben echt benieuwd wat je met het materiaal van vorige zondag ga kunnen doen.

groeten,
Kevin

[Frederik]

maurice schreef:
Ik ben echt benieuwd wat je met het materiaal van vorige zondag ga kunnen doen.

Dat is nog even aan het drogen. De lijmen die ik gebruik, zeker de cyanoacrylaten, hebben de neiging om wit uit te slaan als ze in contact komen met vocht tijdens het droogproces.Ik had het er zondag met Ivo nog over: zelfs even blazen om het opdrogen te versnellen kan een erg lelijk resultaat opleveren, doordat de waterdamp in je adem de lijm wit doet uitslaan.
Eens gedroogd, worden de scherven gelijmd.

[ivok]

Fyi

Heb een stuk al kunnen lijmen. .. was twijfelachtige vochtgehalte.
Afweging wit uitslaan vs verder afbrokkelen

[Maurice]

ik heb inderdaad ook al voorgehad dat het gesteente afbrokkelt tijdens het drogen, of toch na het drogen serieuze barsten vertoont.

[Frederik]

Traag laten drogen kan dan helpen.

[Frederik]

De beloofde tussenstapjes. Het is altijd even opletten met elementen die naar boven toe buigen, omdat die hoger in de matrix kunnen zitten dan ej zou verwachten. Hier is dat vooral van toepassing op de thorax. De preglabellaire stekel die buigt ook naar boven, maar dat wist ik natuurlijk op voorhand. Het is belangrijk om de anatomie van het beestje goed te bestuderen voor je begint, zeker als het de eerste keer is dat je de soort prept.

[nestor]

Weer een fraai stukje prepwerk Frederik

[Lugo]

Frederik,

dat is weer prachtig prepwerk.
Maar de determinatie van dit genus blijft moeilijk voor mij.

Ik zou eerder denken dat het een Pseudocryphaeus sarirus is.

Lugo

[Frederik]

Mee eens, nader onderzoek brengt een mogelijke fout in Bignon & Cronier (2014) aan het licht, waar mijn eerdere determinatie op gebaseerd is. Zij beargumenteren dat Minicryphaeus sarirus zoals beschreven door Morzadec in 2001, géén preglabellaire stekel heeft. Ik heb de originele publicatie van Morzadec niet bij de hand, maar het blijkt dat bij het typespecimen van M sarirus dat daarin wordt beschreven de preglabellaire stekel is afgebroken. Rest de vraag of Morzadec dit erkend heeft, of ook over het hoofd heeft gezien.
Wat het ook zij, M sarirus lijkt opeens de betere optie te zijn.

Bignon en Cronier plaatsen Pseudocryphaeus sarirus onder Minicryphaeus.