Nieuw projectje: raden maar!

[Frederik]

Op verzoek wat foto's van de vooruitgang. Op zich is er al heel wat werk verzet, maar het meeste hiervan is matrix verwijderen die bovenop de trilobiet ligt. Het beest zit ergen onderin een groot blok.
Verder ben ik op twee plaatsen wat aan het blootleggen: de eerste foto toont een reeks thoraxsegmenten, de tweede een stuk van het pygidium. Maar het meeste werk zit momenteel in het klaarmaken van het tegenstuk voor het lijmen. Er moet heel wat matrix weg om een goed 'venster' te maken naar de trilobiet.

[TheRock]

Ik had inderdaad geen flauw benul van hoe lang iets dergelijks als dit duurt om vrij te prepareren. Maar desondanks vind ik de progressie best aardig, ziet er echt goed uit!

Is het erg hard gesteente waar de trilobiet in zit? Vergelijkbaar met kalksteen uit de belgische ardennen bijvoorbeeld?

[Frederik]

De kalksteen ginder is eigenlijk net zo variabel op het vlak van 'hardheid' (in termen van Mohs is kalksteen niet zo erg hard) als bij ons. In dit geval valt het eigenlijk nog mee, de naald gaat er goed door.
Hard is trouwens niet noodzakelijk slecht, soms gaat een preparatie in hard gesteente net een stuk vlotter. Wat vooral van belang is, is de scheiding tussen matrix en fossiel, en die is hier goed.
Het is vooral het volume, en de talrijke en breekbare tuberkels, die ervoor zorgen dat het werk traag vordert. Als ik over een paar maanden klaar ben zal het goed zijn.

[nestor]

Je kunt niet een weekje weg zijn (en de berichten missen) of er zijn al weer fraaie prepresultaten van jou en Lugo. Ben ook nu weer benieuwd naar de uitkomst van dit geduldwerk. Misschien niet de moeilijkste van je getoonde preparatieklussen maar die megalomanicus is wel de grootste trilo lijkt me. Fraaie vondst.

[Frederik]

Dit is inderdaad veruit de grootste trilobiet in m'n stock van ongeprepareerde stukken uit het Marokkaanse devoon. Ik heb nog twee andere specimens liggen die behoorlijke afmetingen hebben: een Drotops armatus en een Hypsipariops (?)vagabundus. Deze laatste is in het bijzonder interessant omdat er in België vergelijkbare soorten gevonden worden, vb. in Resteigne. Voorts is Drotops als genus erg boeiend om naast Hypsipariops en Pedinopariops in de collectie te hebben. Het onderscheid tussen deze genera kan nog steeds onderwerp van discussie zijn.

Voor zover ik weet wordt het niet veel groter dan dit in die tijdsperiode. Op basis van wat ik tot nu toe, is deze Drotops ook een exemplaar dat erg goed bewaard is. Maar ik hoed me om al te voorbarig te zijn; uit ervaring weet ik dat er altijd verrassingen kunnen zijn bij een preparatie. Bon, jullie zitten op de eerste rij. We zien wel weer wat er uit deze steen komt

[Bewerkt door Frederik op 12-01-2015 om 11:08 NL]

[MarkW]

Ziet er vooralsnog goed uit, Fred! Doe maar extra voorzichtig bij het witte laagje op de schaal, ik heb bij een ander exemplaar uit deze laag onder zeer grote vergroting details gezien welke de wetenschappelijke interesse bij enkele experts al hebben gewekt.
Veel succes!

Groetjes,

Mark

[Frederik]

Ik heb onder de bino ook al vanalles gezien dat ik nog niet eerder had gezien. Razend interessant!

[ivok]

Mijn interesse is ook wel gewekt.....

Nu was dat al vanaf ik steentje in real life gezien heb.
Best een reus.
Maar als fred onder de bino zaken ziet die hij nog niet eerder gezien heeft, dan word ik wel nieuwsgierig

[Frederik]

Voortgang aan de Drotops. Er is veel matrix verzet van de dikke laag die bovenop de trilobiet ligt, ik schat zowat 1/3 van het totale volume. Van de trilobiet zelf is ook weer wat meer blootgelegd: de rechterzijde van de centrale as ter hoogte van segmenten 2 en 3, en ook al een deel van de pleurae. Ook hier weer knobbels die erg fragiel zijn en dus veel tijd opeisen.
De tweede foto geeft een idee van de schaal. Best wel apart, op dat schaalniveau prepareren. Geen probleem om tussen de pleurae te werken.

[TheRock]

Zo, daar mist al een flinke hap uit zogezegd. Begint nu al steeds wat meer vorm aan te nemen! Leuk om de foto's van het hele proces te kunnen zien