strandvondsten en zout

[Elbert]

Hallo, ik denk dat niet alleen het zout bepalend is m.b.t. het scheuren van fossiele botten en tanden; ook de snelheid waarmee e.e.a. droogt, draagt bij tot het al dan niet stuk gaan.
Dus als je een goed ontzilt stuk op de kachel legt, kun je het net zo goed meteen in de splinterbak gooien...verstandiger is om het in nat papier in plastic op te bergen zodat het zo traag mogelijk droogt.

groeten, Bert

[knaapjvd]

Vraagje betreffende het verversen:

Letten jullie er op dat de temperatuur van het verse water in de buurt zit van die van het te verversen water? In deze tijd vh jaar is water uit de kraan een stuk frisser dan het water dat al in mijn ontziltingsbak zit. Die bak staat binnen, ivm vrieskou; zo is de temperatuur van het water ook constanter.

Ik kan me voorstellen dat eventuele sterke temperatuursverschillen tussen oud en vers water ook flink kunnen bijdragen aan het verval van de kwaliteit van een fossiel. Toen ik net begon, dacht ik handig te zijn door lekker (hand-)warm water te pakken om de dispersie van het zout te bevorderen. Daar ben ik snel mee gestopt...

[Bewerkt door knaapjvd op 26-01-2015 om 08:54 NL]

[sjaak]

Hallo Ivok,

Hoe had je die botten bewaard als ik vragen mag? Dat verval is wel erg schrikbarend.

Ik verzamel nu al een jaar of zes/ zeven maar de vondsten blijven over het algemeen stabiel op wat uitzonderingen na. Naar mijn idee zijn die strandvondsten ook niet zo zout. In elk geval niet zo zout om op watertemperatuur, droogsnelheid etc te letten. Maar ik weet het ook niet zeker.

[Bewerkt door sjaak op 26-01-2015 om 09:24 NL]

[Frederik]

Dat is een heldere uitleg!
Ik heb de invloed van omgevingsfactoren al mogen zien in mijn collectie, toen ik een stuk uit Cap Blanc Nez dat jarenlang stabiel was naar de kelder had verhuisd. Het stuk was tot dan toe zilt, maar voorts heel stabiel.
Ik neem aan dat de iets hogere vochtigheidsgraad ervoor zorgde dat het zout in het stuk water aantrok en wat in volume toenam. Ik kan in ieder geval stellen dat het stuk niet meer spanningsneutraal is, want het is beginnen afbrokkelen.

[Optimo]

Hallo ik vind dit wel een interessante discussie ,en de uitleg is duidelijk ,ik heb nog wel een paar vragen .wat bepaald het zout gehalte van het te behandelen stuk ,
ik bedoel b.v met de op spuiting van de zandmotor als de stukken die nu aan de oppervlakte komen ,door middel van ver spoelling stel dat deze stukken in eerste instantie in de diepere aard lagen zaten voor dat het opgezogen werd,wat voor invloed zou dat kunnen hebben , is het zout gehalte dan anders.
of dat de stukken b.v uit een nu in zee gelegen oude rivier delta hebben gelegen
(zoet water ?) heeft dit invloed op dit alles ?
De zand motor ligt er nu een kleine vijf jaar dus ook (zeker) de in zee gelegen,en gevonden stukken zijn neem ik aan beinvloed door het zout is dit nu extra ?
En wat te denken van fossielen uit het middellandse zee gebied ,is het zout gehalte daar hoger ?,dus een langere ontziltings duur.
de verklaring over de spannings verschillen is duidelijk maar de sleutel tot sucses ligt zeker bij een goede behandeling ,van A tot Z wat het ontzilten en drogen betreft en natuurljjk het fixeren .
Zelf heb ik de gevonden stukken zeker drie tot vier maanden in het water liggen ,soms nog wel langer.
Wel ververs ik het water in de eerste vier weken vaker ,later nog zo'n twee keer in de maand .
Wat het drogen betreft zeker zoals al werd '' vermeld '' ook ik doe dat in een krant ,en in een plastic bak en op een koelere donkere plek ,ook dit neemt zeker twee maanden of nog langer in beslag en daarna het conserveren ,dit gaat voor 99% altijd goed.
Ook kiezen en slagtand!
Soms heb ik wel eens dat het sediment door de verdere droging losser komt te zitten ,of in zijn geheel of gedeeltelijk loslaat, soms is dat dan maar zo maar ik probeer het meestal te behouden,het hoort toch bij het stuk.
En zoals al gezegd een gemiddeld vrij constant omgevings klimaat lijkt mij ook heel belangrijk.
Maar de behandeling van af het begin is denk ik al veel bepalend

Groet

Huug

[sjaak]

Grappig te lezen dat ieder weer zijn eigen methode heeft. Beetje vergelijkbaar met conserveren.

Inhakend op wat Huug zet. Ik denk ook dat de strandvondsten minder zilt zijn dan noorzeebodem vondsten, om de reden dat deze dieper in de bodem hebben gelegen. Daarbij spoelt ook het regenwater weer zout weg.

Nogmaals, persoonlijk ben ik makkelijker geworden met ontzilten en denk ik dat zonlicht en temperatuurschommelingen grotere boosdoeners zijn. Overigens laat ik botten na ontzilten vaak in direct zonlicht drogen; probleemloos tot op heden...

[knaapjvd]

optimo schreef:
Wel ververs ik het water in de eerste vier weken vaker ,later nog zo'n twee keer in de maand.

Vanwaar het verschil in verversingsfrequentie?

Mijn aanname is dat een halvering van het zoutgehalte in het fossiel even lang duurt, ceteris paribus. De ontzilting verloopt asymptotisch.
Jij bespaart wel op water, wat een duidelijk economisch voordeel is, maar het uitstellen van het verversen draagt denk ik niet bij aan het ontzilten.

[Optimo]

Hallo Joost het zou natuurlijk kunnen dat met een zelfde freqentie het water verversen sneller kan gaan .
Het geen wat nu nog ligt te ontzilten zit in een flink aantal bakken in totaal qua water rond de 80 en soms 100 liter. het verversen gaat altijd vrij vlot ,alles ligt in plastic mandjes het is dan ook gewoon weer stapelen ,of ik druk voor het legen een kleiner deksel in de bak waar door alle stukken groot of klein op hun eigen plek blijvenen het verversen nog makkelijker gaat
Ook hangt de ververssings graad af van het te ontzilten stuk b.v ,mm kies of slagtand is vaker en ook langer
Maar soms vergeet ik het verversen en zo kom ik dan misschien wel meer uit gemak op 2 keer ik de latere maanden .
Als ik het later zeg drie a vier keer in de week zou doen dan loopt het aardig op
de bakken staan altijd binnen ,buiten wil zeker met wat zonlicht de algen groei wel eens toe slaan .
,Dat kan binnen natuurlijk ook ,het is kwestie om het goed in de gaten te houden
Het minder frequent verversen is zeg maar een ingesleten gewoonte geworden .

Groet

Huug

[strandjutters]

Hallo iedereen,mijn mening over ontzilten doet weinig terzake maar ik denk dat je het bot of de tand maar enkel aan de buitenkant ontzilt,je legt tenslotte het bot in stilstaand water,er is dan ook geen reden dat het zout die in het harde bot steekt aanstalten zou maken om eruit te komen,dit zou enkel mogelijk zijn met sterk stromend water en dan nog.


Het zout in het bot doet echt niet zoveel kwaad zolang het maar droog is.


Bij vochtig weer of vochtige omgeving word het zout actief en brengt het erosie aan op andere mineralen die in het bot zitten en daardoor gaat je bot splijten,vergelijk het met roest,roest doet niets als het droog is,maar bij vocht gaat het proces gewoon verder,voeg er dan nog eens zout aan toe dan gaat het nog tien keer sneller.


Dus droog bewaren is de oplossing,ik ontzilt nooit iets en heb ook nooit een probleem gehad.Maar mijn vondsten zijn droog opgebaard.


GR

[Bewerkt door strandjutters op 26-01-2015 om 22:51 NL]

[Bewerkt door strandjutters op 26-01-2015 om 23:05 NL]

[knaapjvd]

strandjutters schreef:
ik denk dat je het bot of de tand maar enkel aan de buitenkant ontzilt,je legt tenslotte het bot in stilstaand water,er is dan ook geen reden dat het zout die in het harde bot steekt aanstalten zou maken om eruit te komen,dit zou enkel mogelijk zijn met sterk stromend water en dan nog.

Dit was ook mijn zorg, daarom laat ik de fossielen goed uitlekken voordat ze de verse bak in gaan. Op die manier vind er toch (2x) transport plaats, waar water kan vloeien. Diffusie (/Brownian motion) moet daarna de rest doen.

[Bewerkt door knaapjvd op 27-01-2015 om 10:14 NL]