fossieltrip Yorkshire coast 2016
- Frederik
- Administrator
- Berichten: 8668
- Lid geworden op: 28 sep 2003, 20:33
- Has thanked: 9 times
- Been thanked: 47 times
- Contacteer:
Antw: fossieltrip Yorkshire coast 2016
Hey Bert, je bent een natuurtalent, schitterend!
Try to learn something about everything and everything about
something (TH Huxley)
something (TH Huxley)
- Everhardus
- Berichten: 1284
- Lid geworden op: 28 sep 2007, 02:28
Antw: fossieltrip Yorkshire coast 2016
De Max, Bert!
"Ammonites are the quintessential
fossils, seemingly covering all the
major themes of paleontology"
Eldredge 1996
fossils, seemingly covering all the
major themes of paleontology"
Eldredge 1996
- kalootklooier
- Berichten: 503
- Lid geworden op: 03 feb 2006, 21:57
- Has thanked: 1 time
- Been thanked: 7 times
- Contacteer:
Antw: fossieltrip Yorkshire coast 2016
Hoi,
Allereerst, goed verhaal weer Bert, enne, tasje heb ik gekocht!!
En ja, we willen er ook heel graag heen maar we hebben geregeld dat we pas zaterdag gaan. We wisten natuurlijk dat dit zou komen, eerst een hele week lekker gemaakt worden. Gelukkig wel met het vooruitzicht dat we zelf gaan.
Als ik het zo lees had ik misschien toch moeten investeren om mijn, momenteel, thuiszittende stiefzoon mee te nemen. Die is jong en hadden we mooi kunnen gebruiken als koelie. We zullen het nu zelf moeten doen.
Gr Walter
Allereerst, goed verhaal weer Bert, enne, tasje heb ik gekocht!!
En ja, we willen er ook heel graag heen maar we hebben geregeld dat we pas zaterdag gaan. We wisten natuurlijk dat dit zou komen, eerst een hele week lekker gemaakt worden. Gelukkig wel met het vooruitzicht dat we zelf gaan.
Als ik het zo lees had ik misschien toch moeten investeren om mijn, momenteel, thuiszittende stiefzoon mee te nemen. Die is jong en hadden we mooi kunnen gebruiken als koelie. We zullen het nu zelf moeten doen.
Gr Walter
Als je doet wat je deed krijg je wat je kreeg. A. Einstein
Antw: fossieltrip Yorkshire coast 2016
Hallo, vanmorgen werd ik uit mezelf wakker om even na achten, een kwartier voor de wekker en da`s een goed teken; ondanks de lange dag van gister en de korte nacht die er op volgde, voelde ik me voldoende uitgerust en is de spierpijn nu dragelijker.
Ik heb het gevoel dat ik in m`n kracht aan het komen ben; da`s een fysiek verhaal: na ongeveer een week hard ploeteren, begint mijn lichaam te wennen aan het gesjouw en de lange dagen.
Ik krijg bij grote inspanning mijn adem weer vlotjes terug en de stukken die ik achter elkaar kan lopen worden alsmaar langer.
Alleen stijf ik nog steeds op als ik wat langer zit en raken mijn spieren nog niet snel genoeg het melkzuur weer kwijt; nog maar een paar dagen en dan wordt alles weer soepel en heb ik weer iets dat op een goede conditie begint te lijken.
Waarschijnlijk ben ik dan ook een paar kilo lichter en dat kan ik heel goed gebruiken.
Ik had me voorgenomen om vandaag es een makkelijk dagje te hebben, als beloning voor mijn goede gedrag van gisteren.
Ook moet ik even langs een garage; mijn auto verliest koelvloeistof.
De buren, het stel dat ammonieten van Ricky kocht, hebben nu ook zelf fossielen gezocht en ik heb aangeboden hun vondsten te determineren, waar ik dat kan.
En sommige dingen zijn nu eenmaal veel makkelijker uit te leggen als ik ook kan laten zien waar ik het over heb, dus draaide het er op uit dat ze, op mijn uitnodiging, mee naar beneden gegaan zijn, hier ik Port Mulgrave.
Omdat ik ze het modderpad niet wou aandoen, zijn we over de oude fall, net noordelijk van PM, omlaag gegaan, net als ik zaterdag ook al gedaan heb en dat bleek een prima keus; dat pad is zo goed als droog en we kwamen vlotjes en veilig beneden.
Het abrasievlak daar bestaat uit de bovenste bedden van de Grey shales en de eerste bedden van de Jetrock, precies eenzelfde omgeving als waar zij hun vondsten vandaan hadden, nl. Runswick bay.
Het maakte de uitleg plezierig goed te illustreren; deze mensen weten nog heel weinig van fossielen(zoeken) en ik wil ze de basis dingen zo goed mogelijk overdragen.
Daarna zijn we naar de andere klif instortingen gegaan en heb ze getoond hoe die knollen er uit kunnen zien en waar ze op moeten letten.
Dat pikten ze al snel op en niet veel later liepen we met zijn drieen knollen te rapen en met name zij bleek er een goed oog voor te hebben, want de knollen kwamen in hoog tempo voorbij.
Uiteindelijk zijn we gaan zitten om de gevonden knollen open te kloppen, kon ik dat ook demonstreren.
Het boeiende van het materiaal van Port is dat de knollen veelal enigszins rot zijn, dat maakt het open kloppen veel eenvoudiger en de kwaliteit van de ammonieten is zoveel beter omdat de schaal veelal op de ammoniet blijft.
Op de andere locaties en met knollen die niet net dat beetje verrot zijn, blijft de schaal in het negatief achter als de knol splijt.
De ammoniet is dan blauw-grijs van kleur, best mooi, maar als de knol ietwat rot is, en de schaal op de ammoniet blijft, is de kleur chocoladebruin met een fantastische matglanzende finish.
En dan ziet de ammoniet er ook meer uit als een schelp uit de zee, terwijl de andere conservering heel nadrukkelijk als een verstening oogt en dat klopt ook wel, want het is de steenkern die je dan ziet.
Het "rotten" gebeurt als de knol in de schalie wordt blootgesteld aan weersinvloeden als regenwater, zuren uit het milieu, er staan heel veel turf vormende planten op de kliffen die hun beschermende zandsteenlaag verloren hebben.
Ook de grotere temperatuurschommelingen zullen zo hun effect hebben.
Toen, halverwege de negentiende eeuw de haven en de huizen van Port Mulgrave werden gebouwd, is er over een groot oppervlak de zandsteen van de plaatselijk klif gewonnen om te dienen als bouwmateriaal.
Dit maakte dat de weers- en milleu-factoren hun invloed konden hebben op de schalie waarin de fossielknollen zich bevinden.
En omdat alum shale bol staat van de chemicaliën, het alum (aluminiumfosfaat) werd vroeger, onder andere, gebruikt als fixatief bij het verven van stof. En misschien nog wel.
Dat de engelse soldaten vroeger allemaal een rode jas hadden, heeft hier alles mee te maken; de aluminiumfosfaatoplossing geeft een hel rode kleur! En het was toen het enige middel dat in grote hoeveelheden tegen betrekkelijk lage kosten kon worden geproduceerd.
Maar we waren ammonietknollen aan het open kloppen; een aantal leuke pos/neg ammonieten waren het resultaat ervan en mijn nieuwbakken stagiaires hebben, op mijn aanraden, ook wat niet rotte knollen heel gelaten, daar kunnen ze de vries en dooi methode op loslaten..
En dat zelfde gold ook voor het spul dat ik zelf had geraapt; ik ga ook weer wat experimentjes doen om het rottingsproces versneld te laten gebeuren en zo het prepareren te vergemakkelijken en de kwaliteit aanzienlijk te verbeteren.
Het hoge water was vandaag, volgens tabel 5.9 m. boven average tidal height en de stevige noordwesten wind doet daar dan al gauw nog een half metertje bij, dus we werden al snel van ons stekkie weggejaagd door het wassende water.
We hebben daarom een wat hoger gelegen plekje gezocht, vlakbij de plaats waar we omlaag gekomen waren, nog wat klopactiviteiten verricht en zijn vervolgens, zonder enig probleem, terug naar boven geklommen.
Jeff heeft nog een aantal foto`s gemaakt, die hij me gaat mailen en die kunnen we dan van het weekend wellicht gaan plaatsen.
Als dat tenminste lukt; het engelse internet buiten de stedelijke gebieden is om te janken, om de haverklap lig je er weer uit en moet je gaan zitten trutten om weer verbinding te krijgen, terwijl de snelheid middeleeuws aandoet...
Wij zijn verwend in dat opzicht.
Vanavond heb ik alle vondsten van mijn buren zo`n beetje gedetermineerd en er zat een flinke verrassing bij; ik had een stukje git met pyriet opgeraapt en dat aan hen geschonken.
Vanavond dat stukje onder een vergrootglas bekeken en het heeft er alles van dat het een vrucht van de Auracaria ( monkeypuzzletree ) is!
Maar eens gegeven blijft gegeven, alleen heb ik ze wel gevraagd om in Londen, waar ze wonen, bij het National Historie Museum het ding te laten bekijken en mijn determinatie te laten checken.
Als ik gelijk heb, denk ik eigenlijk dat ze dat ding dan daar wel zullen willen houden.
Ik heb er, in ieder geval, nog nooit eerder een gezien dwz geen fossiel exemplaar.
Ook hadden we, naast een 5 tal verschillende soorten ammonieten, nog een knolletje met een krabbe/kreefteschaartje.
Voor hen was het vandaan de laatste dag in Yorkshire, morgen reizen ze terug naar Londen, maar we houden contact.
Resumerend: plezierig rustig dagje met toch nog een heel leuk resultaat.
Morgen wellicht nog een keer hier het strand op; met deze grote getijdeverschillen is het zaak er te zijn, want de vondstkansen beginnen nu optimaal te worden.
Tot morgen,
Groeten, Bert
[Bewerkt door Elbert op 08-04-2016 om 07:01 NL]
Ik heb het gevoel dat ik in m`n kracht aan het komen ben; da`s een fysiek verhaal: na ongeveer een week hard ploeteren, begint mijn lichaam te wennen aan het gesjouw en de lange dagen.
Ik krijg bij grote inspanning mijn adem weer vlotjes terug en de stukken die ik achter elkaar kan lopen worden alsmaar langer.
Alleen stijf ik nog steeds op als ik wat langer zit en raken mijn spieren nog niet snel genoeg het melkzuur weer kwijt; nog maar een paar dagen en dan wordt alles weer soepel en heb ik weer iets dat op een goede conditie begint te lijken.
Waarschijnlijk ben ik dan ook een paar kilo lichter en dat kan ik heel goed gebruiken.
Ik had me voorgenomen om vandaag es een makkelijk dagje te hebben, als beloning voor mijn goede gedrag van gisteren.
Ook moet ik even langs een garage; mijn auto verliest koelvloeistof.
De buren, het stel dat ammonieten van Ricky kocht, hebben nu ook zelf fossielen gezocht en ik heb aangeboden hun vondsten te determineren, waar ik dat kan.
En sommige dingen zijn nu eenmaal veel makkelijker uit te leggen als ik ook kan laten zien waar ik het over heb, dus draaide het er op uit dat ze, op mijn uitnodiging, mee naar beneden gegaan zijn, hier ik Port Mulgrave.
Omdat ik ze het modderpad niet wou aandoen, zijn we over de oude fall, net noordelijk van PM, omlaag gegaan, net als ik zaterdag ook al gedaan heb en dat bleek een prima keus; dat pad is zo goed als droog en we kwamen vlotjes en veilig beneden.
Het abrasievlak daar bestaat uit de bovenste bedden van de Grey shales en de eerste bedden van de Jetrock, precies eenzelfde omgeving als waar zij hun vondsten vandaan hadden, nl. Runswick bay.
Het maakte de uitleg plezierig goed te illustreren; deze mensen weten nog heel weinig van fossielen(zoeken) en ik wil ze de basis dingen zo goed mogelijk overdragen.
Daarna zijn we naar de andere klif instortingen gegaan en heb ze getoond hoe die knollen er uit kunnen zien en waar ze op moeten letten.
Dat pikten ze al snel op en niet veel later liepen we met zijn drieen knollen te rapen en met name zij bleek er een goed oog voor te hebben, want de knollen kwamen in hoog tempo voorbij.
Uiteindelijk zijn we gaan zitten om de gevonden knollen open te kloppen, kon ik dat ook demonstreren.
Het boeiende van het materiaal van Port is dat de knollen veelal enigszins rot zijn, dat maakt het open kloppen veel eenvoudiger en de kwaliteit van de ammonieten is zoveel beter omdat de schaal veelal op de ammoniet blijft.
Op de andere locaties en met knollen die niet net dat beetje verrot zijn, blijft de schaal in het negatief achter als de knol splijt.
De ammoniet is dan blauw-grijs van kleur, best mooi, maar als de knol ietwat rot is, en de schaal op de ammoniet blijft, is de kleur chocoladebruin met een fantastische matglanzende finish.
En dan ziet de ammoniet er ook meer uit als een schelp uit de zee, terwijl de andere conservering heel nadrukkelijk als een verstening oogt en dat klopt ook wel, want het is de steenkern die je dan ziet.
Het "rotten" gebeurt als de knol in de schalie wordt blootgesteld aan weersinvloeden als regenwater, zuren uit het milieu, er staan heel veel turf vormende planten op de kliffen die hun beschermende zandsteenlaag verloren hebben.
Ook de grotere temperatuurschommelingen zullen zo hun effect hebben.
Toen, halverwege de negentiende eeuw de haven en de huizen van Port Mulgrave werden gebouwd, is er over een groot oppervlak de zandsteen van de plaatselijk klif gewonnen om te dienen als bouwmateriaal.
Dit maakte dat de weers- en milleu-factoren hun invloed konden hebben op de schalie waarin de fossielknollen zich bevinden.
En omdat alum shale bol staat van de chemicaliën, het alum (aluminiumfosfaat) werd vroeger, onder andere, gebruikt als fixatief bij het verven van stof. En misschien nog wel.
Dat de engelse soldaten vroeger allemaal een rode jas hadden, heeft hier alles mee te maken; de aluminiumfosfaatoplossing geeft een hel rode kleur! En het was toen het enige middel dat in grote hoeveelheden tegen betrekkelijk lage kosten kon worden geproduceerd.
Maar we waren ammonietknollen aan het open kloppen; een aantal leuke pos/neg ammonieten waren het resultaat ervan en mijn nieuwbakken stagiaires hebben, op mijn aanraden, ook wat niet rotte knollen heel gelaten, daar kunnen ze de vries en dooi methode op loslaten..
En dat zelfde gold ook voor het spul dat ik zelf had geraapt; ik ga ook weer wat experimentjes doen om het rottingsproces versneld te laten gebeuren en zo het prepareren te vergemakkelijken en de kwaliteit aanzienlijk te verbeteren.
Het hoge water was vandaag, volgens tabel 5.9 m. boven average tidal height en de stevige noordwesten wind doet daar dan al gauw nog een half metertje bij, dus we werden al snel van ons stekkie weggejaagd door het wassende water.
We hebben daarom een wat hoger gelegen plekje gezocht, vlakbij de plaats waar we omlaag gekomen waren, nog wat klopactiviteiten verricht en zijn vervolgens, zonder enig probleem, terug naar boven geklommen.
Jeff heeft nog een aantal foto`s gemaakt, die hij me gaat mailen en die kunnen we dan van het weekend wellicht gaan plaatsen.
Als dat tenminste lukt; het engelse internet buiten de stedelijke gebieden is om te janken, om de haverklap lig je er weer uit en moet je gaan zitten trutten om weer verbinding te krijgen, terwijl de snelheid middeleeuws aandoet...
Wij zijn verwend in dat opzicht.
Vanavond heb ik alle vondsten van mijn buren zo`n beetje gedetermineerd en er zat een flinke verrassing bij; ik had een stukje git met pyriet opgeraapt en dat aan hen geschonken.
Vanavond dat stukje onder een vergrootglas bekeken en het heeft er alles van dat het een vrucht van de Auracaria ( monkeypuzzletree ) is!
Maar eens gegeven blijft gegeven, alleen heb ik ze wel gevraagd om in Londen, waar ze wonen, bij het National Historie Museum het ding te laten bekijken en mijn determinatie te laten checken.
Als ik gelijk heb, denk ik eigenlijk dat ze dat ding dan daar wel zullen willen houden.
Ik heb er, in ieder geval, nog nooit eerder een gezien dwz geen fossiel exemplaar.
Ook hadden we, naast een 5 tal verschillende soorten ammonieten, nog een knolletje met een krabbe/kreefteschaartje.
Voor hen was het vandaan de laatste dag in Yorkshire, morgen reizen ze terug naar Londen, maar we houden contact.
Resumerend: plezierig rustig dagje met toch nog een heel leuk resultaat.
Morgen wellicht nog een keer hier het strand op; met deze grote getijdeverschillen is het zaak er te zijn, want de vondstkansen beginnen nu optimaal te worden.
Tot morgen,
Groeten, Bert
[Bewerkt door Elbert op 08-04-2016 om 07:01 NL]
Elbert
Antw: fossieltrip Yorkshire coast 2016
Hallo, nog wat dienstmededelingen voor Marcel en Walter: neem, als het even kan, van die anti uitglij ijzertjes mee voor onder de schoen/ laars of prepareer je laarzen met schroefjes zoals ik dat ook gedaan heb i.v.m. een tochtje naar Boulby en Walter, wil jij nog een ETA`tje voor zaterdag doorgeven?
groeten, Bert
groeten, Bert
Elbert
Antw: fossieltrip Yorkshire coast 2016


Ongelooflijk, wat een geweldige excursie met enorme resultaten!
Hierbij een paar oude plaatjes Van de Yorkshire Coast.
De foto,s zijn gemaakt door Frank Meadow Sutcliffe.
De eerste betreft het CARBOON.
De Diamond uit Scarborough wordt gelost op Sandsend beach in 1887.
De lading bestaat uit steenkolen van Blyth of Hartpool.
De andere foto is de haven van Whitbv in 1880.
Doe vooral de groeten aan Marcel en Max van Sent
- Everhardus
- Berichten: 1284
- Lid geworden op: 28 sep 2007, 02:28
Antw: fossieltrip Yorkshire coast 2016
Ik heb antislipijzers weten te regelen, of het voldoende gaat werken zullen we moeten gaan ervaren .....Vanavond tuf ik naar Walter toe, morgenochtend richting UK !
Sent, hartelijke groeten terug ! Marcel
Sent, hartelijke groeten terug ! Marcel
- kalootklooier
- Berichten: 503
- Lid geworden op: 03 feb 2006, 21:57
- Has thanked: 1 time
- Been thanked: 7 times
- Contacteer:
Antw: fossieltrip Yorkshire coast 2016
Hoi,
Mooie foto's.
Bert, ik denk dat we, zonder al te veel tegenslag, tussen 20.00 en 21.00 uur arriveren. De anti slip ijzers zijn overal uitverkocht. Ik heb 1 paar tot maat 42. Ik hoop dat het heel blijft.
gr Walter
Mooie foto's.
Bert, ik denk dat we, zonder al te veel tegenslag, tussen 20.00 en 21.00 uur arriveren. De anti slip ijzers zijn overal uitverkocht. Ik heb 1 paar tot maat 42. Ik hoop dat het heel blijft.
gr Walter
Als je doet wat je deed krijg je wat je kreeg. A. Einstein
- Frederik
- Administrator
- Berichten: 8668
- Lid geworden op: 28 sep 2003, 20:33
- Has thanked: 9 times
- Been thanked: 47 times
- Contacteer:
Antw: fossieltrip Yorkshire coast 2016
Heren, een goede reis en mooie vondsten gewenst!
Try to learn something about everything and everything about
something (TH Huxley)
something (TH Huxley)