vreemd plat bot fragment?

[Optimo]

hallo dit ietwat vreemde bot fragment kreeg ik verleden week van een collega ,
ik kom er niet uit ,mijn vermoeden gaat sterk naar schedel fragment ,het stuk maakt op drie punten contact ,dus de twee stukken zijn ver,of aan een gegroeid
de binnenkant is voor zover te zien is glad op een paar welvingen na .
ook de structuur van het grootste aan een gegroeide kant komt mij vreemd voor,
moet ik misschien de richting van zeezoogdier op gaan ?

gr

Huug

[Schouwenburg]

Ik ben benieuwd.

[Lidwientje3]

Het platte deel ziet er qua structuur een beetje uit als epifyse. Zouden het misschien twee aan elkaar vergroeide epifysen van twee botdelen kunnen zijn - pathologisch mogelijk?

[Optimo]

ja die.richting heb ik ook aan.gedacht.
alleen.lijkt het mijniet een epifise van,
bv een wervel. maar er zijn nog gnoeg mogelijkheden.
misschien herkent iemand er wat in ?.

gr

Huug

[Micha]

Beste Huug ,

ben een groentje , maar wil toch even mijn eerste indruk mailen . Op de eerste twee foto's dacht ik direct aan tussen wervel schijven van een walvis , en nu mijn vraag aan de insiders kunnen die aan elkaar groeien ?

Groet Micha

[Schouwenburg]

Dat was mijn eerste indruk ook, maar de vorm past niet en wat je op de derde foto ziet kan ik ook niet plaatsen.

[M. Stolk]

Zou het een neustussenschot kunnen zijn? Van een groot dier, bijv van mammoet of neushoorn?

[Vilmar]

Ik heb dergelijke botten ook gevonden in grindwinningen langs de Rijn. Daar vind ik zowel Pleistocene landzoogdieren als Miocene zeezoogdieren. De fossiele zeezoogdierbotten zijn altijd versteend. Het verre van versteend zijn van deze stukken die ik vind, in combinatie met de grootte van deze stukken, gaf voor mij het idee dat het epiphisaire schijven zijn van de wervels van een mammoet. Maar zeker weten doe ik het ook niet.

Groet, Vilmar

[sjaak]

Vilmar schreef:
Ik heb dergelijke botten ook gevonden in grindwinningen langs de Rijn. Daar vind ik zowel Pleistocene landzoogdieren als Miocene zeezoogdieren. De fossiele zeezoogdierbotten zijn altijd versteend. Het verre van versteend zijn van deze stukken die ik vind, in combinatie met de grootte van deze stukken, gaf voor mij het idee dat het epiphisaire schijven zijn van de wervels van een mammoet. Maar zeker weten doe ik het ook niet.

Groet, Vilmar

Daar doet het mij ook aan denken, maar ik kan die tussenruimte niet zo goed plaatsen.

[Optimo]

inderdaad de beide buiten kanten lijken, of doen zeer sterk denken aan epifyse ,maar de tewe delen zo dicht op elkaar ?
zoals al gezegd de kontakt punten zijn ook vreemd ,verder is het stuk zeer licht ,wat misschien zeezoogdier doet vermoeden? maar ook dat is maar een slag !
ik wil het stuk niet open breken om de binnenkant wat beter te zien !,ik zal later eens kijken met een spiegeltje of zo iets.

gr

Huug