Aveyron 2016

[Elbert]

Hallo, vandaag wederom het Domeriaan ingetrokken; na gister had ik er begrijpelijk nog geen genoeg van en ik was voornemens om die Lytoceras nu toch maar es op te halen...
Op de eerste foto kun je goed zien hoe steil het er aan toe gaat; onderin zie je de Tisoa siphonales, al het donkergrijze erboven is nog margaritatus zone.
Linksonder op deze foto zijn de Tisoa`s weggegraven in het kader van het onderzoek waar ik het gister over had.
Waar het grijs lichter wordt, begint de Spinatumzone en die loopt tot ongeveer het lichtgrijze gedeelte, daar weer boven is het hawskerense subzone.
Dat is ook de top van het Domeriaan; het spul erboven is de Schistes Carton, met de paltumsubzone als laagste eenheid.
Op de tweede foto de margaritatus zone in detail en op de derde foto nog maar wat Tisoa`s.
Aan de hellinghoek kun je zien hoe steil het is en ook vandaag was het Klauteren met een grote K.
De K van K...ik donder weer omlaag!!...
De wandeling er naar toe is gelukkig een stuk eenvoudiger; van de auto omlaag het Carixiaan in en dan door een heel geleidelijk oplopende regengeul richting het Domeriaan.
Net waar de overgang van die twee etages zichtbaar is, raapte ik een mooi geconserveerde Reynesoceras acanthoides op; zichtbaar nog maar net uitgespoeld.
Een foto ervan kan ik jullie jammer genoeg nog niet tonen; de batterij van de camera is leeg en ik krijg het ding niet opgeladen met de USB, helaas...
Wellicht voeg ik nog wat foto`s van de vondsten toe als ik weer thuis ben.
Aangekomen in het Domeriaan neemt de hellinghoek zienderogen toe en hoe hoger, hoe steiler, maar dat kunnen jullie nu ook zelf zien.
Vond mooie Amaltheiden en hoger op weer Pleuroceraten.
Ook een flink stuk git, maar toen ik door klom om de seam te vinden, was deze al weggegraven. Een mens kan niet alles hebben.
Omdat de temperatuur weer in de dertigers zit en de warmte op de donkere schalie dan nog een beetje verder oploopt, heb ik er geen lange sessie van gemaakt en ben via een andere route weer afgedaald, hetgeen nog enkele leuke Amaltheiden opleverder en dit keer ook uit het onder Domeriaan; A. subnodosus en nog lager A. bifurcus en een stokesi.
De Lyto opgepikt, nog een pondje bramen geplukt en op weg naar tent en zwemgebeuren, lekker afkoelen.
Morgen is het weer zo warm, ga ik nog een sessie op m`n stekkie aan de rivier doen, kan ik tussendoor zwemmen.

Tot morgen, Bert

[Bewerkt door Elbert op 05-08-2018 om 07:24 NL]

[Everhardus]

Spectaculair weer allemaal !!

[Elbert]

Hallo, weer terug naar verhalen zonder plaatjes; ik heb de camera niet meer aan de praat gekregen, maar wellicht kan ik, eenmaal weer thuis, wat plaatjes schieten en die er dan bij voegen.
Eergister ben ik, zoals ik me voorgenomen had, terug gegaan naar het stekje aan de rivier; heel prettig, maar weinig spectaculairs zowel qua vondsten als avonturen.
Wel trof ik een wildkampeerder die nadrukkelijk de indruk wekte dat hij tot de doelgroep dak en thuislozenzorg behoort en daar had ik geen zin in; vakantie is vakantie...
Dus, ook vanwege de warmte, de sessie kort gehouden, ben lekker gaan zwemmen bij de camping.
Gister ben ik terug gegaan naar dat steile ravijn en heb de linkerzijde verder verkend, hetgeen een leuke hoeveelheid pyrietammonieten en een aantal gastropoden opleverde.
Wel heb ik, al klauterend, mijn linker bergschoen gebroken; het ding brak finaal en de binnenzool hing er uit en zoiets klimt niet lekker, kan ik melden.
Dus een noodverbandje aangelegd met veters en tape en afgezien van meer spannende capriolen; op die steile hellingen moet het echt allemaal wel in orde zijn; rotzooien betekent: ongelukken maken en ondanks dat er maar 1 lammergier de wacht hield, die anderen zijn nooit ver weg...
Vanmorgen, op mijn reserve schoenen, de Toarciensectie ten zuidwesten van de Puech de Sueges nog eens bezocht; het is niet een ontsluiting waar heel veel verwacht mag worden, maar de stratigrafie van het onder Toarcien is nergens zo mooi ontsloten als hier en ik wilde wat conclusies uit andere sessies testen; het Toarcien is hier behoorlijk consistent en zaken die op de ene ontsluiting gelden, doen dat ws. op een andere ook.
Zo had ik een laag met gastropoden gevonden en een laag met veel stukken van grote Lytoceraten en in de buurt van die lagen vond ik ook regelmatig mooie Hildoceraten.
Dus ben ik gaan kijken of dat spul bij elkaar hoort en dat doet het; tussen de laag met gastropoden en de laag met Lyto`s zit een laag met relatief veel goed bewaarde Hildoceraten.
Er daar een aantal van opgeraapt, maar geen kneiters erbij.
Wel vond ik, op een iets hoger nivo, een flinke (5cm) Grammoceras cf striatulum en ook deze keer, lager in het Toarcien, weer wat stukjes git, die ws. waren weggespoeld van de seam die ik eerder deze week al heb weggegraven.
De lammergieren hadden kennelijk moed geput uit mijn materiaalpech van gister; ik had de hele middag een escorte van minimaal 6 stuks...
Helaas voor hen ging er vandaag niets mis en niets meer stuk.
Op de terugweg wederom een paar handjes bramen geplukt en verorberd; ze zijn niet groot, maar heerlijk zoet.
Morgen wordt weer een warme dag verwacht en heb ik bedacht dat dit dan een mooie gelegenheid is om een Carixiaan/ Domeriaan ontsluiting te bezoeken die zich grotendeels in een bos bevindt en me de kans geeft om een lang gekoesterde wens te vervullen: het vinden van een mooie Prodactylioceras; een ammoniet die ik nog geen enkele keer compleet heb mogen vinden, terwijl het toch geen bijzonder zeldzame ammoniet betreft.
Over zeldzaam gesproken, het is me opgevallen dat de door mij gevonden grote Amaltheus in de Tisoaknol maar gedeeltelijk de gevlochten kiel heeft en dus mogelijk een overgangsspecimen is tussen margaritatus en engelhardti!
Verdere preparatie moet daar nog uitsluitsel over geven. Spannend!
Nu hou ik het weer even voor gezien,

tot morgen, Bert

[Bewerkt door Elbert op 09-09-2016 om 17:51 NL]

[Bewerkt door Elbert op 25-09-2016 om 15:41 NL]

[Stijn]

Wat een mooi en spannend verslag Bert. Ik kijk ook uit naar de prep van die Amaltheus. In Buttenheim heb je ook van die vormen met eerst knobbelkiel die als de specimens groter worden tabulaat worden.

mvg stijn

[Elbert]

Hallo, vandaag begon heel anders dan gisteren; er viel WATER uit de lucht en dat zijn we hier niet gewend!
Mijn tent is een engels ontwerp, dus daarover volstrekt geen zorgen; er zijn daar in Engeland dagen dat het zomaar droog is...
Dus ook de plannen voor vandaag omgegooid; zoeken in een bos na regen is niet slim, het blijft daar nog uuuren doorregenen nadat dit buiten het bos allang gestopt is...
Er voor gekozen om een snelle verkenning te doen op een mogelijk interessante plek en daarna terug te gaan naar die instorting in het boven-Domeriaan, waar het eerder deze week zo prettig vinden was.
De verkenning was snel over; de geul met Domeriaan was volgestort met vuilnis en daar waar ik Carixiaan hoopte te vinden, een nieuwbouwwijk...
Dus terug naar de Puech de Suege, omlaag het Carixiaan in en omhoog lopen naar het Domeriaan.
Eenmaal de grens van het Carixiaan voorbij, was de eerste vondst een Hildoceras bifrons; lijkt een trend te worden om die te vinden waar ze niet horen...
Hier is het echter niet zo`n fenomeen, daar kwam ik al snel achter.
Eerst het onder- en midden- Domeriaan bekeken met enig resultaat, maar niets bijzonders, een enkel mooi A. subnodosus(je) en een matige A. reticularis, een teken dat ik al hoger op begon te raken.
Een grote hel-groene bidsprinkhaan verspert me de doorgang en het diertje maakt zelfs dreigende bewegingen naar de punt van mijn geologenhamer; schitterende beesten!
Eenmaal aangekomen bij de regengeul waar de instorting geweest is, eerst weer die klauterpartij die al mijn vaardigheid vergt om daar te komen waar ik wil zijn en dan boven me een viertal lammergieren die daarbij hoopvol op me neer kijken...
Op de instorting zelf is ook de uiterste concentratie geboden; ik beweeg me over een puinhelling waarvan ik maar moet afwachten hoe stabiel die is; als het hele zooitje besluit te gaan schuiven, heb ik een probleem.
Dus benader ik die puinhelling iedere keer vanaf de zijkant en als ik er dan een keer op ben, merk ik hoe (on) stabiel het is en pas ik mijn route aan en probeer zo min mogelijk te verstoren.
Het was natuurlijk niet meer zo`n feest als eerder deze week, maar er viel genoeg te vinden en omdat de ammonieten er nu wat minder nadrukkelijk voor het oprapen lagen, heb ik wat meer aandacht geschonken aan de begeleidfauna en daar werd ik niet in teleurgesteld.
Enkele Pseudopecten aequivalvis, waaronder een echte beauty, nog een grote bivalve; Lima hermani, enkele mooie terebratula; Speriferina alpina en een paar gave brachiopoden; Cirpa boscensis, Gibbirhynchia amalthei, enkele flinke belemnieten, een gastropode; Cryptoemia expensa, alsmede een concretie die lijkt vissewervels te bevatten, moet ik nog nader bekijken, vormden de hoofdmoot, naast de onvermijdelijke Amaltheiden en Pleuroceraten.
Maar inmiddels was de zon volop terug en de temperatuur makkelijk 30 graden, daar op die donkere mergels, dus werd het een afwisseling van: even zoeken, even iets gaan drinken, even zoeken, ect.
Tot een dof, maar heel nadrukkelijk gerommel in de verte me vertelde dat het weer wederom zou kunnen omslaan en onweer en(in) een regengeul is geen goede combinatie; als het echt gaat hozen, kan een flashflood me zomaar terug het Carixiaan inspoelen en dat gaat dan meestal niet zachtjes, dus: wegwezen!
Wel schrik, geen paniek, gewoon gezond verstand vertelde me dat het raadzaam was om de sessie vlot voor gezien te houden en ook was er van mijn 3,5 liter drinken al niet veel meer over, nog een reden om daar weg te klauteren en de geul op te zoeken die me terug naar het startpunt zou brengen.
Merkwaardig dat zo`n sessie al weer over is voor ik er goed en wel erg in heb, ervaar dat bijna iedere keer en maakt me duidelijk hoe stralend ik het naar mijn zin heb als ik daar zo bezig ben.
Onderweg terug, begeleid door een voortdurend gerommel, wel mijn ogen goed open gehouden en het resultaat was o.a. een beauty van een A. reticularis, met recht een rete-mooie ammoniet!
Ook passeerde ik de waarschijnlijke oorsprong van de Hildoceras; er is een flinke afschuiving geweest van Toarciaan materiaal, dat is en masse terecht gekomen in een van de regengeulen in het Domeriaan.
Nog even wat meegespoelde fish-steine opengeklopt, maar niks...
En bedacht me dat ik heb, in vroeger jaren, ook wel Amaltheiden gevonden in een Carixiaankloof, ook door de regen omlaag gespoeld.
Dus die Hildoceras was in dit geval geen wonder...
Terug bij de auto, het onweer nu zo dichtbij dat ik de regenboog kan zien en een voortdurend gerommel begeleid alles wat ik doe, goede zaak geweest om te vertrekken.
Morgen wellicht alsnog het bos in, tot dan.

groeten, Bert

[Bewerkt door Elbert op 05-08-2018 om 07:58 NL]

[Everhardus]

Heerlijk verslag, zie mezelf er zo weer rondlopen. Jammer dat foto's van vondsten niet lukt.
Ik ga toch eens googelen op die tent, nogal een apart geval.....

[Elbert]

Hallo, aangekomen bij het bos, tegenover de Puech de Suege, kon ik het toch even niet laten om een Domeriaan regengeul in te schieten; er is aan die geul gewerkt om de helderheid van het water in de Tarn te bevorderen.
Dat stond te lezen op een groot bord aan het begin van het weggetje er naar toe.
En omdat werkzaamheden nog wel eens een buitenkansje kan opleveren, ben ik "even" gaan kijken, je weet immers nooit.
In de geul zijn een aantal barrages geplaatst met ervoor een bezinkput, zodat het zwaardere materiaal de rivier niet meer bereikt.
Alsof het niet juist het heel lichte materiaal is dat het water troebel maakt...
Ook lijkt het mij onzin om de geulen aan te pakken; in het verleden gaven die ook geen problemen.
Wat wel veranderd is, is het gegeven dat je vroeger nooit vee op een terre noir zag en tegenwoordig maken de boeren er werk van om zo veel mogelijk terrein in cultuur te brengen en het dan vervolgens braak te laten liggen vanwege de EEG subsidies die dit oplevert.
Het vee trapt de terre noir aan gort, met als gevolg dat er bij regen veel meer run off plaats vindt en er meer slib in de Tarn verzeild raakt.
De kapot getrapte terre noir wordt dat het seizoen erop geploegd en geregistreerd als in cultuur gebracht.
Wel krijgt de boer zo meer "gecultuveerde grond" en meer subsidie.
De vergoeding gaat per hectare, vermoed ik...
Zo worden veel mooie ontsluitingen vernield en gaan vermoedelijk ook voor altijd verloren.
Jammer...
Ik ben door geklommen tot aan de Schistes carton, hetgeen enkele kleine Amaltheiden, Pleuroceraatjes en een Phylloceras frondulosum opleverde.
Wel een warme bedoening dat klimmen in de zon.
Ben dus ook weer vlot afgedaald en ben doorgelopen daar mijn oorspronkelijk doel; het bos met Carixiaan/ Domeriaan ontsluitingen.
Ben daar een aantal regengeulen door gewandeld, maar afgezien van wat afdrukken, brokjes en veel schaduw was er weinig te vinden en blijft Prodactylioceras voorlopig een doel voor de toekomst.
Deze ontsluiting is ook net iets te bekend en te makkelijk bereikbaar en het erodeert maar heel langzaam; een combinatie die slecht is voor de vondsfrequentie...
Terug op Les Cerisiers, de camping, het weerbericht bekeken en het is me duidelijk dat ook deze trip er al weer nagenoeg op zit; vanaf woensdag wordt er hier slecht weer verwacht en het lijkt niet vlot weer op te knappen en ik wil voorkomen dat ik met een natte tent moet vertrekken, da `s niet goed voor het canvas.
Bovendien is het thuis stralend mooi weer en daar ben ik hier nu net een beetje aan gewend geraakt.
Dus, morgen inpakken, aan het eind van de dag ga ik rijden richting Nederland.
Dat stelt me dan weer in staat om dit blog bij te werken door er nog wat foto`s van vondsten bij te plaatsen, maar dat zal wel weekend worden schat ik zo.
Dus voor nu; over en uit, bedankt voor alle reacties en aanmoedigingen en tot binnenkort.

groeten, Bert

[Bewerkt door Elbert op 12-09-2016 om 15:10 NL]

[Bewerkt door Elbert op 12-09-2016 om 19:04 NL]

[Bewerkt door Elbert op 25-09-2016 om 15:47 NL]

[Frederik]

Bert,

Een dikke merci voor jou om op zo'n boeiende wijze verslag te doen van je exploten. Ik heb het met veel plezier gevolgd!

[suffeleersT]

Ik ben niet zo het reageer type. En niet de ammonieten liefhebber.
Maar heb elk woord met plezier gelezen en genoten van je verslagen.

Super zo jou vakanties door te kunnen brengen.

[Hidde]

Wederom prachtig geschreven. Goede terug reis en ik kijk uit naar de foto's!

Groetjes Hidde