Platyscutellum Atchana, Marokko

[Frederik]

Ik heb sinds kort weer een beetje tijd om te prepareren, dus stel ik met veel plezier een nieuw projectje voor hier. Ik heb vorig jaar het geluk gehad om deze mooie Platyscutellum tegen te komen onder een tafeltje in winkeltje in Alnif, vlak voor ons vertrek. Na wat last minute onderhandelingen werd de transactie beklonken zowat terwijl ik Alnif uitreed.

Wat dit stuk zo mooi maakt is natuurlijk de goede bewaringstoestand. Bovendien staat de doorsnede toe om beide ogen te zien, waardoor meteen ook al duidelijk is dat de twee vrije wangen mooi op hun plaats liggen. Zeker bij Scutelliden durven er al wel eens problemen te zijn met de volledigheid van de beestjes, het waren fragiele pantsers die gemakkelijk uit elkaar vielen. De trilobiet zelf ligt in een half opgerolde positie.

Er zijn een paar kleine mankementen, vnl. ontbrekende stukjes schaal. Dit kan je enkel zien door positief en negatief nauwkeurig met elkaar te vergelijken. Hier zijn er op minstens drie plekken ontbrekende stukjes: nabij beide ogen, en -jammer genoeg- de rachis van het eerste thorax segment. Jammer, want dat segment heeft een klein stekeltje op die plek.

[Frederik]

Voor de preparatie kan starten, wil ik eerst het negatief terugplaatsen. Dit negatief zit echter in een behoorlijk groot blok. Het zou uren duren om dit blok met de luchtbeitel weg te knabbelen, en klein slaan brengt veel risico met zich mee, gezien de goede scheiding tussen trilobiet en matrix.

Daarom opteer ik hier om het blok klein te slijpen met een haakse slijper. Ik hou daar niet van, want als je al slijpend een trilobiet tegenkomt ben je die kwijt (of toch minstens de breedte van het zaagblad).

Eerst voorzie ik een goed bescherming voor de afdruk, in de vorm van een doekje, dat vastgezet wordt met power tape. De randen van de tape doen tevens dienst als referentie voor het slijpen. Bril op, mondmasker aan, gehoorbescherming, .... en slijpen maar!

Het resultaat is een klein, niet de dik blokje. Toch gemakkelijk 1/6 tot 1/8 van het oorspronkelijk gewicht. Wat er overblijft aan matrix wordt eerst nog zorgvuldig klein geklopt... je weet maar nooit of er nog iets inzit.

[strandjutters]

Hallo Frederik,dat ziet er goed uit

GR

[kalootklooier]

Ik ben benieuwd. Waarmee plak je het negatief op het positief?

Gr Walter

[Bewerkt door kalootklooier op 05-07-2017 om 09:29 NL]

[Frederik]

Goede vraag. Het lijmen is een beetje vreemd uitgedraaid bij dit stuk.

Maar voor er gelijmd kon worden, heb ik het negatief eerst verder klaargemaakt. De delen waar geen schaal meer in hangt, kunnen immers al weggewerkt worden, zodat er zicht is op de trilobiet zelf.

Het resultaat zie je hier. Merk trouwens de opmerkelijke structuur van de binnenzijde van het kopschild op, met sterke terraslijnen. Typisch voor Scutelliden.

[Frederik]

En dan het lijmen zelf. Dat is hier niet helemaal verlopen zoals gepland. Ik had voorzien om beide stukken aan mekaar te zetten met een polyester.

Voor ik de stukken aan elkaar zet, zorg ik ervoor dat er geen stof en kleine stukjes steen tussen kunnen zitten. Voorzichtig afborstelen met een zachte borstel dus, en dan de stukken voorzichtig tegen elkaar passen om te zien of er een goede 'fit' is. In het beste geval wordt de breuklijn zo dun, dat ze bijna niet meet zichtbaar is, een perfecte fit. Dat was ook nu het geval, super dus.

Alleen... de fit was zo goed, dat ik beide stukken niet meer uit elkaar kreeg. Allez, of toch niet met zachte hand. Het risico bestaat dat er weer schaaldelen loskomen als je dan beide stukken uit elkaar trekt.

Over naar plan B dan, en dat was een dunvloeibare cyanoacrylaat. Een druppel aan de ene kant, en de cappilaire werking trekt de lijm door het hele breukvlak. Je kan dus lijmen zonder dat de stukken uit elkaar moeten.

Nadelen:
- deze lijm vult niet (en er zijn er paar 'gaten' waar schaaldelen ontbreken)
- de lijm loopt overal, dus waar de trilobiet al los zat van de matrix (en waar de prep dus supervlot zou lopen), wordt deze nu vastgelijmd aan de matrix. Resultaat is dat de preparatie wat moeizamer gaat, en dat ik over hele delen een lijmlaag moet zien te verwijderen. En die lijm glanst, dus hij moet weg. Meh.

[Frederik]

Eerst de contouren van het cephalon opzoeken... ene kant, dan de andere kant. Deze soort heeft prachtige sikkelvormige librigena.

[strandjutters]

Dit komt goed Frederik,zo vind je ze niet vaak,meestal geeft deze soort een slechte scheiding van de matrix.

GR

[Frederik]

Bedankt voor je reactie. Ja, de scheiding is prima, ware het niet dat ik het beest terug aan de matrix heb geplakt. Overal zie je daardoor lijmresten, maar die laten zich gelukkig gemakkelijk verwijderen.

[strandjutters]

Ja Frederik,ik had het al door dat daar rechts wat lijm zit,maar het komt goed.

Ik heb ook vaak te maken met lijmresten,maar op het eind valt dit wel mee

GR