Preps;eindelijk...

[Elbert]

Hallo, met het grove werk al gedaan(1), is het afwerken doorgaans net zoveel werk doordat het tempo aanzienlijk daalt en wordt het moeilijk om de concentratie voortdurend te blijven vasthouden.
Wat ik dan doe, is een 2e stukje er bij nemen(2+3); een stuk waar aan het werken relatief eenvoudig is en zo wissel ik intensief en minder intensief werken af en hou ik het makkelijker en langer vol, doordat het, door die afwisseling, prettiger werkt en ik voorkom dat ik zaken wil forceren.
Want dat is doorgaans het moment dat het flink mis kan/zal gaan...

Overigens: bekend pennetje Frederik? Ik ben er heel tevreden over, het is een fantastisch stuk gereedschap.

@ Pierre: ik boots het verrotten van de nodulen in de grond na door ze een aantal jaren buiten in een tobbe met turf te bewaren en daarna maak ik de knollen schoon en vries ze in en ontdooi ze, met warm water, net zo lang en net zo vaak tot de knollen gaan ont-noduliseren = het vanzelf afpellen van laagjes sediment van de knol totdat ik denk dat ik moet stoppen omdat de knol te zeer zou verzwakken en uiteenvallen.
Dan moet ik alleen de laatste restjes verzwakte steen van de ammoniet af halen en blijft de schaal op de ammoniet, wat maakt dat ze veel mooier en origineler zijn dan wanneer je de knol zo openslaat en de schaal in de negatieve helft van de knol blijft zitten.
Ik zal er van de week wel wat voorbeelden van tonen.

Als 2e stuk heb ik er een "grunling", een Perispinctide uit Grafenberg, bij gepakt.
En, al wisselend, lekker opgeschoten, alleen bleek de grunling uiteindelijk net zo`n harteloze rotzak te zijn als de Pleuroceras...

Tsja...

groeten, Bert

[Bewerkt door Elbert op 18-10-2017 om 09:49 NL]

[Frederik]

Hey Elbert,

Het doet me een groot plezier te zien dat dat pennetje in vaardige handen is terecht gekomen, én dat je er zo tevreden over bent. Ik denk inderdaad dat dit een ideaal en veelzijdig gereedschap is voor de preparatie van die ammonieten.

[FossilDude]

Interessante techniek, Elbert, die turfbedmethode. Bijzonder leerzaam allemaal!

Groet,
Johan

[Elbert]

Hallo, wederom een heel plezierige middag gehad met een groepje "grunlingen"(1) en een bakje vries&dooi ammonieten(3) waarbij ik een bijzondere Catacoeloceras cf. jordani(2,6,7,8,9)aantrof.
De Catacoeloceras sprong eruit door de mooie schaal en toen ik het ding es goed bekeek, bleek er ook nog een mooie pathologie op de zijkant(8,9) te zitten.
Ik had hem oorspronkelijk gepakt om het verschil te laten zien tussen "gewoon", een Catacoeloceras raquinianum, (hetgeen op foto 7 goed zichtbaar is), maar het was zo`n mooi en bijzonder ding dat ik er meteen verder mee gegaan ben en iedere keer als het moeilijk werd, viel ik terug op de grunlingen en trof er zowaar een met een hart(4) en een leuk stuk met bijna het gehele hart(5).
Heb me bijzonder vermaakt en het gegeven van een Dactylioceras zonder hart(10) kon de pret echt niet drukken...
Ook ben ik heel blij met het resultaat van het turf+ vries&dooi expiriment en heb ik daardoor nog voor honderden uren prepareerplezier liggen.
Ook ga ik dit expiriment herhalen met het nieuw gevonden materiaal, tenslotte moet ik jaren wachten vooraleer ik er resultaat mee boek.
Morgen weer gewoon voor de baas aan de slag; de pret is weer even over; misschien dat ik van het weekend nog wat tijd vind, want ik heb de smaak wel weer flink te pakken en er ligt ook nog een superstuk met talloze grunlingen op me te wachten...
Dus wellicht tot binnenkort,

groeten, Bert

[Stijn]

Mooi mooi mooi!

Grunlingen prepareer ik ook heel graag, zeker als ze van goede kwaliteit zijn.

Die pathologische ammo is best wel bijzonder!

mvg Stijn

[Everhardus]

Nice Bert !!

[PierreMatsThies]

Hoi Elbert, dat heet dus de tijd nemen en wachten wordt beloond. Ze zien er uitmuntend uit. Ga ik over na denken. Groet Pierre

[Elbert]

Hallo, in tegenstelling tot vandaag scheen de zon gisteren wel in Zeeland en heb ik nog een en ander kunnen doen;
(1) een Eleganticeras(je) in een canonball, ben begonnen aan een nieuwe grunling(2) en een Dactylioceras commune(3) heeft een leuke verrassing aan de achterkant(4); een geval van pseudomorfisme; een oester heeft zich, lang geleden, op de ammonietschelp genesteld en diens vorm en tekening gereproduceerd.
Verder een doosje diepvriesammonieten(5),zo goed als klaar, waarbij ook deze Dactylioceras athleticum(6) die,eenmaal klaar, gekanteld en wel mooi ligt te wezen...
Misschien morgen nog een paar uurtjes, nu ik er eenmaal weer aan begonnen ben, is het als een verslaving; wil ik mooie stukken blijven produceren.

groeten, Bert

[strandjutters]

Prachtwerk Elbert

GR

[Elbert]

Hallo, even een update van stukjes waar ik mee bezig ben: (1 D. athleticum,4 Ardescia(?),5 Peronoceras andraei met juveniel) en die jullie al reeds voorbij hebben zien komen.
Wat nieuwe stukjes waar ik aan werk (2 Hildoceras bifrons,3 H. lusitanicum,6 D. tenuicostatum )en ten slotte een kreeftje (8,9) dat ik al langer heb, maar niet kan achterhalen welke soort het zou moeten zijn; ook gevonden te Port Mulgrave, de ouderdom midden boven Toarcien.
De Zugodactylites cf braunianus (7) is zo`n stukje dat er tussendoor is gegaan en het gegeven dat het ding zijn schaal nog grotendeels bezit en ook een leuke pathologie heeft (links,net buiten het centrum, waar de ammoniet ws. geslachtsrijp werd), maakt het bijzonder.

groeten, Bert

[Bewerkt door Elbert op 25-10-2017 om 13:56 NL]