Uw grootste fossielen !!!

[Oursin belge]

!!!
Whaaaaaaaa !!!
!!!

[Oursin belge]

Ammun Rah schreef:
voice le photo

het stukkie kaak staat er niet op, alsook de ribben en een of twee wervels

mvg stijn

Bravo !!!
Heel heel (heel) mooi fossiel !!!

[Supergraver]

Dit is dan mijn grootste, mooiste en helemaal perfecte Meg uit de bone Valley, Florida.

Gr

Martijn

[Henk Jan]

Stijn, ik ben onder de indruk!
Welke soort walvisch is het?
Hoeveel wervels etc werden er gevonden?

[Henk Jan]

Hier mijn walvisch!
Net ten zuiden van Antwerpen gevonden in een Pliocene schelpenlaag, zo\'n 30 jaar geleden...

Haaientanden lagen erbij...
Lengte vh plateau 98 cm.


[Bewerkt door Henk Jan op 17-01-2007 om 12:45 NL]

[Supergraver]

Henk Jan schreef:
Hier mijn walvisch!
Net ten zuiden van Antwerpen gevonden in een Pliocene schelpenlaag, zo\'n 30 jaar geleden...

Heb je hem zo gevonden, of heb je naderhand deze compositie zelf gemaakt. Hoe dan ook een plaatje!

Gr

Martijn

[agaathunter]

Supergraver schreef:
Dit is dan mijn grootste, mooiste en helemaal perfecte Meg uit de bone Valley, Florida.

Gr

Martijn

Hier zou een tandarts versteld van kunnen staan.

Groetjes: Ed

[agaathunter]

Henk Jan schreef:
Hier mijn walvisch!
Net ten zuiden van Antwerpen gevonden in een Pliocene schelpenlaag, zo\'n 30 jaar geleden...

Haaientanden lagen erbij...
Lengte vh plateau 98 cm.

PRACHTIG!
Die haaientanden zijn zeker verloren gegaan bij het nuttigen van het dier!?

Groetjes: Ed


[Bewerkt door Henk Jan op 17-01-2007 om 12:45 NL]

[Henk Jan]

Foto 1: onze zelf gevonden Meg\'s (de meest rechtse is nochtans gekregen; vindplaats Noordzee). De rest komt uit omgeving Antwerpen, behalve de middelste vd bovenste rij, welke uit Winterswijk komt.
Grootste ongeveer 12,5cm.

Foto 2 & 4: een stammetje uit het Oligoceen van Egypte. Gewicht 70kg. het kostte veel moeite hem hier te krijgen. (zie het blad \'Afzettingen\' van enkele jaren geleden. )

Foto 3: Dadoxylon schollianum, omgeving Kaiserslautern. gewicht 75kg.

Foto 5: een gekochte doorsnede van een Sequoia uit Oregon. Oligoceen of Mioceen. Doorsnede 1.80m. Gewicht 700kg...

De walvis vh plateau: het is een compositie. Heb de botten (die in connectie lagen) later op een kunstmatig plateau bijeen gegroepeerd. Erna het plateau bedekt met sediment vd omgevende schelpenlaag.
De tanden zijn mogelijk v aasetende haaien, inderdaad!

[Stijn]

Ha, lang verhaal. Die heb ik ooit gevonden tijdens het veldwerk voor m’n licentiaatsscriptie. Een toevalsvondst. Echt. Tijdens de zomer van 1999 in het Verrebroekdok aan het begin van de schaftpauze van de kraanman. Ik was naar een stukje verse wand aan het kijken om de sedimentaire structuren van de basis van de zanden van Oorderen te bestuderen en enkele grote silexkeien te zoeken. In de verte zag ik een wervel in de wand zitten, helemaal doorgebroken. Ik dacht; die wil ik toch wel, ook al is die maar half. Dichtbij gekomen, bleek het niet één wervel maar vier. Vier nekwervels en nog in anatomisch verband. Alle doorgebroken door de kraanschep. Deze vier uitgegraven bleek zowel links als rechts nog een wervel te zitten, en nog één en nog één. En ik had maar twintig minuten, tot het eind van de schaft. Wat een geluk dat enkele bereidwillige verzamelaars in de buurt waren om me te helpen. Nogmaals dank!! We hebben toen meer dan tien wervels kunnen bergen, samen met een stuk van de schedel en kaak. En super dat toen iemand een kruiwagen bij had, en ik genoeg staalzakken. Na enkele minuten al was mijn taak beperkt tot noteren, schetsen, nummeren. De wervels werden voor mij uitgegraven. De tijd tikte weg, snel, razendsnel. Véél té snel. Net voor het weer starten van de machines, even de kraanman gesmeekt de wand niet verder af te schrapen, het was immers op die plek niet nodig, wat een geluk. Er waren immers nog wervels zichtbaar in het profiel! De volgende dagen teruggekeerd, ditmaal van bovenuit gewerkt, zoals het hoort. Het kon ook niet anders meer, de basis van de zanden van Oorderen met de wervels zat nu vier meter hoog in de wand. Alleen, de basis van de zanden van Oorderen is een kleiig zand volgepropt met schelpen, vooral veel platliggende Aquipecten opercularis, met daaronder mogelijk een wervel of een ribstuk of schedel... Opletten op beschadigen … dus voorzichtig en toch zoveel mogelijk met de hand. En ik werk niet graag met handschoenen. Resultaat, elke avond naar huis met opengescheurde handen van de schelpfragmenten, tot bloedens toe. En dan je stuur vasthouden, met zand in de wonden, brrr. Van de staart naar de schedel toe werkend, gewoon omdat er steeds meer zand afgegraven moest. Het was het meest praktische en logische. Alles goed noteren en schetsen en foto’s maken. Eén dag kon ik niet wegens familie en het te slecht weer, en ondanks de vele beloften niet te graven waar ik aan het werken was, hebben ze toen de vermoedelijke schedel met bulla’s en opperarmbeen weg gegraven. Verdomd. Balen!!! Echt balen!! Want weg was de kans op determinatie dus. Zonder deze beenderen bleek een goede determinatie onmogelijk. Met de hulp van Klaas Post (met dank aan Theo om me te voeren!!) en Mark Bosselaers konden we wel wat uitsluiten. In het Belgische Plioceen bleken twee soorten aanwezig waarvan het skelet in de natuurlijke variabiliteit kon passen, met name Baleana belgica Van Beneden en Balenoptera acutorostrata Van Beneden. De laatste kennen we huidig nog als dwergvinvis. Recente wervels van de laatste (coll. Klaas Post) toonde de grootste overeenkomst. Maar op wervels en kaakfragment kunnen we echt geen duidelijkheid scheppen. Het blijft gissen.
In totaal 31 wervels, wat niet wil zeggen dat het skelet compleete is. Van de nek zijn twee wervels missend, met name de atlas en draaier, van de thorax of borst zijn vermoedelijk alle (11 tot 12) wervels aanwezig. Verder werd geschat dat een zevental lumbale of rug en vijftal caudale of staartwervels nog missend zijn. Het is een volgroeid exemplaar omdat de tussenwervelschijven aan de wervels gegroeid zijn. De vergroeiing van de nekwervels zoals bij sommige soorten als typisch verouderingsproces aanwezig werd niet vastgesteld. De ouderdom van de basis van de zanden van Oorderen wordt op 3.4 miljoen jaar geschat.
Op Leven in Steen heeft het skelet gesierd. Er zullen wel wat mensen zijn die het dus al gezien hebben. Ooit moet ik deze vondst nog eens in een artikel gieten. Misschien over een half jaartje als ik klaar ben met een ander boek...

Mvg stijn