KBIN en pyriet fossielen
KBIN en pyriet fossielen
Tijdens het surfen op de website van het Koninklijk Belgisch Instituut voor Natuurwetenschappen te Brussel trof ik de volgende informatie aan.
Gezien dit een vrij moeilijke behandeling blijkt waarover het laatste woord nog niet is gezegd, dacht ik dat het handig kon zijn deze informatie met jullie te delen om uitsluitsel te geven over bepaalde producten/methodes en een nieuwere methode voor te stellen alhoewel ik niet weet in hoeverre deze laatste toegankelijk is voor verzamelaars.
\"De beenderen zijn dus doorspekt met pyriet, dat wanneer het in contact komt met vochtige lucht oxideert en als een poeder uiteen valt. En daarmee ook het been dat er rond zit… Toen de iguanodons in 1878 werden bovengehaald, moesten ze dus beschermd worden tegen oxidatie. Daarom werden ze ingepakt in plaaster: zo konden ze ook veilig worden getransporteerd. Voor de opstelling van de skeletten werd het pyriet nadien zoveel mogelijk verwijderd en de beenderen werden in een bad van schrijnwerkerslijm gedrenkt om ze een beschermende laag te geven. De holten in de beenderen werden opgevuld met een mengsel van schrijnwerkerslijm en talk, plaaster en ijzerdraad.
In de jaren dertig kregen de beenderen een nieuwe behandeling: ze werden doordrenkt met een mengsel van alcohol en schellak. Schellak is een natuurlijke lak die afgescheiden wordt door de lakschildluis. Deze behandeling gaf de beenderen een bruinachtig uitzicht. Een gedetailleerde inspectie in 2003 heeft aangetoond dat sinds deze laatste opsmukfase de kwaliteit van de beenderen niet dramatisch verslechterd was, maar dat er toch dringende restauratiewerken noodzakelijk waren.
In de schellak kunnen na verloop van tijd scheurtjes ontstaan, zodat zuurstof de beenderen kan aantasten. Daarom werd er bij de huidige renovaties geopteerd voor een nieuw materiaal: polyvinylacetaat. Deze kunststof is soepel en transparant en ze geeft vlot mee: ze scheurt niet! De rechtopstaande skeletten worden nu reeds met het materiaal behandeld en zullen als eerste weer in de gerestaureerde zaal worden opgesteld\".
BRON: http://www.natuurwetenschappen.be/museu ... s/facelift
Zie ook: http://www.natuurwetenschappen.be/museum/dinosaurs
Gezien dit een vrij moeilijke behandeling blijkt waarover het laatste woord nog niet is gezegd, dacht ik dat het handig kon zijn deze informatie met jullie te delen om uitsluitsel te geven over bepaalde producten/methodes en een nieuwere methode voor te stellen alhoewel ik niet weet in hoeverre deze laatste toegankelijk is voor verzamelaars.
\"De beenderen zijn dus doorspekt met pyriet, dat wanneer het in contact komt met vochtige lucht oxideert en als een poeder uiteen valt. En daarmee ook het been dat er rond zit… Toen de iguanodons in 1878 werden bovengehaald, moesten ze dus beschermd worden tegen oxidatie. Daarom werden ze ingepakt in plaaster: zo konden ze ook veilig worden getransporteerd. Voor de opstelling van de skeletten werd het pyriet nadien zoveel mogelijk verwijderd en de beenderen werden in een bad van schrijnwerkerslijm gedrenkt om ze een beschermende laag te geven. De holten in de beenderen werden opgevuld met een mengsel van schrijnwerkerslijm en talk, plaaster en ijzerdraad.
In de jaren dertig kregen de beenderen een nieuwe behandeling: ze werden doordrenkt met een mengsel van alcohol en schellak. Schellak is een natuurlijke lak die afgescheiden wordt door de lakschildluis. Deze behandeling gaf de beenderen een bruinachtig uitzicht. Een gedetailleerde inspectie in 2003 heeft aangetoond dat sinds deze laatste opsmukfase de kwaliteit van de beenderen niet dramatisch verslechterd was, maar dat er toch dringende restauratiewerken noodzakelijk waren.
In de schellak kunnen na verloop van tijd scheurtjes ontstaan, zodat zuurstof de beenderen kan aantasten. Daarom werd er bij de huidige renovaties geopteerd voor een nieuw materiaal: polyvinylacetaat. Deze kunststof is soepel en transparant en ze geeft vlot mee: ze scheurt niet! De rechtopstaande skeletten worden nu reeds met het materiaal behandeld en zullen als eerste weer in de gerestaureerde zaal worden opgesteld\".
BRON: http://www.natuurwetenschappen.be/museu ... s/facelift
Zie ook: http://www.natuurwetenschappen.be/museum/dinosaurs
-
Gerrit-Jan
- Berichten: 5493
- Lid geworden op: 21 jan 2006, 18:41
- Contacteer:
Antw: KBIN en pyriet fossielen
Interessant!
Groet
Groet
Niets is leuker dan fossielen zoeken met vrienden :)
-
tandenzoeker
- Berichten: 576
- Lid geworden op: 10 nov 2005, 17:13
- Has thanked: 1 time
- Been thanked: 2 times
Antw: KBIN en pyriet fossielen
Dat product gebruik ik al jaren, en werkt zeer goed. Je kan het in elke verhouding oplossen in aceton zodat je het met een penseeltje kan aanbrengen (geen plastieken, dit lost op in de aceteon!). Het IS inderdaad elastisch, maar geeft toch ook stevigheid. Ik gebruik het ook om afpulverende stukjes van fossielen weer op hun plaats te monteren. Het nadeel is de glans op het behandelde fossiel, kleurverschillen zijn meestal te verwaarlozen.
"Wijze mensen praten omdat ze iets te zeggen hebben; dwazen, omdat ze iets willen zeggen." - Plato.
Antw: KBIN en pyriet fossielen
Dag Helix,
Polyvinylacetaat (PVAC) heb je waarschijnlijk wel in huis. Witte houtlijm is een emulsie/dispersie/suspensie van PVAC in water.
Het is een niet-reversibele behandeling, ik vraag me dan ook af waarom ze dat gebruiken. Nu ja, ze zullen daar wel weten wat ze doen. Trouwens, de vorige (eerste) behandeling is ook niet omkeerbaar.
“Schrijnwerkerslijm” is een organische lijm, gemaakt van beenderen (beenderlijm: hard, stug, buigt niet), huiden (huidenlijm: blijft soepeler) of vislijm (soepel). De beste vislijm wordt gemaakt van de zwemblazen van vissen (steur) en is verschrikkelijk duur. Mindere kwaliteiten komen van graten en huiden. In de restauratie van meubilair is vislijm de top en het wordt enkel gebruikt voor de meest waardevolle stukken.
Deze drie lijmsoorten zijn hard en stug bij lage temperaturen en worden soepel tot vloeibaar bij hoge temperaturen. Nadeel: niet reversibel, lekkernij voor sommige insecten, schimmelt in vochtige omgeving.
Schellak zijn de oranje schilfertjes die gebruikt worden bij het politoeren. De schilfertjes worden opgelost in ethanol. De laag schellak kan met ethanol, b.v. in een airbrush, weer verwijderd worden.
mvg
Johny
Polyvinylacetaat (PVAC) heb je waarschijnlijk wel in huis. Witte houtlijm is een emulsie/dispersie/suspensie van PVAC in water.
Het is een niet-reversibele behandeling, ik vraag me dan ook af waarom ze dat gebruiken. Nu ja, ze zullen daar wel weten wat ze doen. Trouwens, de vorige (eerste) behandeling is ook niet omkeerbaar.
“Schrijnwerkerslijm” is een organische lijm, gemaakt van beenderen (beenderlijm: hard, stug, buigt niet), huiden (huidenlijm: blijft soepeler) of vislijm (soepel). De beste vislijm wordt gemaakt van de zwemblazen van vissen (steur) en is verschrikkelijk duur. Mindere kwaliteiten komen van graten en huiden. In de restauratie van meubilair is vislijm de top en het wordt enkel gebruikt voor de meest waardevolle stukken.
Deze drie lijmsoorten zijn hard en stug bij lage temperaturen en worden soepel tot vloeibaar bij hoge temperaturen. Nadeel: niet reversibel, lekkernij voor sommige insecten, schimmelt in vochtige omgeving.
Schellak zijn de oranje schilfertjes die gebruikt worden bij het politoeren. De schilfertjes worden opgelost in ethanol. De laag schellak kan met ethanol, b.v. in een airbrush, weer verwijderd worden.
mvg
Johny
(nog) Geen fossielen: recente schelpen van de Europese Atlantische kusten: http://www.nystmania.org/re_cent/re_cent.htm
Antw: Antw: KBIN en pyriet fossielen
Ja, maar gezien de waarde van deze vondst en de toestand waarin de beenderen zich bevinden/zullen bevinden, denk ik dat ze wel geen andere optie hadden.Johny schreef:
...Het is een niet-reversibele behandeling...
