Preparatie van een Paralejurus spatuliformis Schraut and Feist, 2004.

[Lugo]

Bedankt Stijn.

Ondertussen heb ik ook het cephalon eventjes gecoat met ammoniumchloride, omdat het vermoeden bestond dat deze trilo misschien in opgerolde toestand was aangevallen door een jager. En dat er naast de deuk op het pygidium, mogelijk ook een verwonding of deuk te zien was op de glabella.
Maar ik vermoed dat de twee kleine ovale/ langwerpige vlekjes op het rechter gedeelte eerder te maken hebben met de aanhechtingspunten van de spieren binnen in het cephalon.
Op de tweede foto is immers een symmetrisch geplaatst identiek patroon te zien.op de linker helft.

Ivo,

ik was gestart met een glazen pijpje om de coating te doen, maar dit lukte niet zo goed.
Dan heb ik het bodempje van een klein blikje ( 5 op 5 cm ) gevuld met het NH4Cl en dit op een klein gasbrandertje geplaatst.
Zo kwamen er snel genoeg dampen (sublimaat) vrij, die neersloegen op de trilo, door deze in de dampen te bewegen. Dit ging vrij vlot.

Lugo

[ivok]

????
Vergelijkbare ervaringen hier.
Kom ook niet zo vooruit met zo'n pijpje

[Stijn]

hierbij een slechte foto van de opstelling die we in Brussel gebruikten. Ontworpen enkele decennia geleden door onze fotograaf, die eind 2014 met pensioen is gegaan. Door de rotzooi van de huidige regering komt er vermoedelijk de eerste jaren geen vervanger. Ik moet ergens een betere foto hebben, maar die kan k momenteel niet vinden.

De foto toont vooral een vuile trekkast . Steeds doen onder een trekkast! Wij gebruikten NH4 Cl poeder, dat in een stukje glaswerk wordt gedaan, zoals op de foto. Stukje glaswerk heeft een recht stuk (de kant waar de darm erop aansluit), een bol deel, en een steeds smaller wordend voorste buisdeel (vrij kort).
Nadat dat poeder daarin wordt gedaan, wordt dat een tijdje opgewarmt, zodat het begint te 'kristalliseren'. Je verkrijgt een straalsgewijs gekristalliseerd geheel in de bol. Normaal is het NH4Cl dan nog steeds wit, maar de laatste bus poeder die we hebben aangekocht was niet heel zuiver (ondanks dat dit wel op de bus stond, waardoor het witte 'kristal' grijze en zwarte vlekjes had (daarmee dat de kleur van het gekristaliiseerde poeder in de bol op de foto eerder donkergrijs is dan wit). Maar de damp (zie hierna) gaf nog steeds een witte coating.
Via de darm wordt door middel van een klein luchtpompje lucht geblazen door het buisje en de bol.
Wanneer je het bolle deel verwarmd boven een bunzenbrander en op het juiste moment de luchtstroom aanzet (de switch is daar waar de rode lamp staat (grapje van de fotograaf om een oude doka lamp te gebruiken als de luchtstroom aanstaat), kan je een sterke luchtstroming creeren met NH4Cl damp. Wel opletten dat je niet teveel gaat schilderen. Dat deed ik nogal vaak in het begin.

De staander dient om het glaswerk veilig te kunnen opbergen als die nog warm is. Boven de bunzenbrander kan je ook nog een netje leggen als je geleidelijker wil opwarmen.

Een andere methode, die ik zelf nog niet heb getest, is met een heel klein stukje Magnesium te branden onder een glazen klok. Een Duitse collega van me gebruikt dat en die zweert erbij dat je bijv. diepe navels van ammonieten daar veel makkelijker egaal mee gecoat krijgt. (Voor zij die niet met chemie begaan zijn: doe dit NIET zelf!!!)

Omdat vaak dezelfde dag verschillende aanzichten werden gefotografeerd, werd de coating niet alleen geborsteld, maar vooral met ether of aceton (of een mengeling) verwijderd. Met water duurde het te lang om te drogen.
NH4Cl coating moet je ook enkel aanbrengen net voor je gaat fotograferen. Verder kan je best vochtige dagen vermijden, want dan trekt het laagje dat je over je fossiel hebt laten neerkomen, zeer snel tot korreltjes samen.

Hopelijk kan dit wat helpen.

stijn

[Stijn]

Hier nog een andere versie van dergelijke set-up http://www.itano.net/fossils/projects/wips2005a.pdf

[Stijn]

en voor vrij platte fossielen kan photoshop vrij gelijkaardige resultaten boeken blijkbaar.

http://palaeo-electronica.org/content/2 ... of-fossils
mvg stijn

[Lugo]

Stijn,

bedankt voor de uitvoerige uitleg en de toegevoegde links; dit is zeer behulpzaam.
Wel heb ik thuis geen trekkast ( de dampkap in de keuken is geen optie ). Daarom doe ik dit werkje in open lucht en zorg ik dat de vrijgekomen dampen niet in mijn gezicht waaien.
Mijn opstelling is ook wat primitiever. Ik ervaar wel dat het belangrijk is om voldoende warmte te geven aan het ammoniumchloride, want de sublimatie start pas bij 338 °C.

mvg

Lugo

[Frederik]

Die gladde vlekjes (ik zie er drie aan beide zijden), komen inderdaad overeen met de zones voor spieraanhechting. Deze zijn doorgaans erg moeilijk te zien, en je hebt ze verrassend goed in beeld weten te brengen.
Soms kan je ze ook beter zien als je het specimen nat maakt met water of alcohol, maar dat is erg afhankelijk van de soort en bewaringstoestand.
Al bij al een erg leerrijk topic, dit!