Paleontica Community

Ik denk dat het probleem van spanningen in de tand en daardoor het afspringen van de schilfertjes veroorzaakt is doordat ie te snel droogt. Dergelijke fossielen moeten heeeeel langzaam drogen. Misschien verplaatsen naar een onverwarmde bijkeuken i.p.v. woonkamer o.i.d. (Ooit heb ik dezelfde fout gemaakt en in dat fossiel zat niet eens zeezout


Wauw, druk op het forum / 14 leden ingelogd


[Bewerkt door Spongebob op 23-11-2015 om 21:41 NL]

Spongebob schreef:
Misschien verplaatsen naar een onverwarmde bijkeuken i.p.v. woonkamer o.i.d.
[Bewerkt door Spongebob op 23-11-2015 om 21:41 NL]

Ook mee uitkijken. Temperatuurschommelingen kunnen juist ook dit soort spanningen veroorzaken. Bij mij is de woonkamer meestal vrij constant van temperatuur.

Het gaat naar mijn idee om het materiaal van het fossiel. Door allerlei redenen - waarvan ik denk dat temperatuur de grootste boosdoener is - zet het uit en krimpt het. Als je dan met verschillend gelaagd materiaal te maken hebt, schilfert het.

Je ziet op de foto dat er een dun buitenlaagje opzit dat loslaat. Ik zie dit ook bij o.a. mammoetkiezen, neushoornkiezen en slagtanden van zwijnen (die zijn berucht).

Zelf zou ik het dus proberen met een dikkere lijmoplossing. Misschien kan je anders musea benaderen voor hulp? Het is doodzonde als zo'n mooie kies langzaam vervalt.

Zwijnentand ja precies. Daarvan heb ik ooit eens te vroeg gedacht dat ie wel naar het woonhuis kon, maar die bleek toch niet goed gedroogd, waardoor er diverse kleine scherfjes afsprongen. Langzaam, heel langzaam laten drogen is het devies. Sommigen gebruiken vochtig turfmolm om het drogingsproces extra te vertragen.

Jee, daar komt nog heel wat bij kijken, vochtige turfmolm.... Ik zal het bij de slagtand zwijn die nu nog in de ontziltbak op het balkon ligt proberen met langzamer laten drogen. De leeuwentand heb ik inmiddels behandeld met dikkere paraloid/aceton. Er liggen tot nu toe nog geen nieuwe glazuurscherfjes naast, dus hopelijk gaat het goed. Thanks