Paleontica Community

Bij deze enkele foto\'s.
Ik moet zeggen dat mijn hart oversloeg toen ik deze steen doorsloeg.
Er is mij toendertijd ook grof geld voor geboden op een fossielenbeurs waar ik hem liet zien om te determineren.
Het is ook een onwaarschijnlijk grote Trilo voor deze regio. Ik heb ook nog nooit een andere gezien.
Bij deze dan ook een oproep om jullie trilo\'s uit het euregiogebied te laten zien.

SORRY Rene, ik realiseer mij net dat ik in mijn enthousiasme je topic overneem.
Misschien kan één van de beheerders deze topic splitsen ?!

[Bewerkt door Fossielenzoeker op 05-12-2006 om 20:55 NL]

Robert,

dit is echt \"kick ass\" - proficiat!


Z.

Fossielenzoeker schreef:
knipperdeknip---
SORRY Rene, ik realiseer mij net dat ik in mijn enthousiasme je topic overneem.
Misschien kan één van de beheerders deze topic splitsen ?!
-----

Geen probleem hier. Ik zit geïnteresseerd alles te volgen.

ceraurus schreef:
Bedoel je zo geprepareerd Rene?

Not impressed geen resteigne gesteente.
Ben nu echt eens benieuwd naar een \'goed\' uitgeprepareerde Resteigne trilo!
M.a.w. can it be done?!
Greetz
René

Dat hangt af van in hoeverre het fossiel \'gelijk geworden\' is met de matrix.
Je kent misschien wel dat vreselijke orthoceras-servieswerk uit Marokko; schalen, asbakken en sculpturen die bij mij associaties uit de film Hellraiser oproepen.
Deze orthocerassen zijn (bijna) niet los te prepareren uit de matrix.
M.a.w. matrix en fossiel zijn een homogeen geheel geworden. Je ziet ze maar krijgt ze er met geen mogelijkheid uit.

De trilobieten uit Resteigne neigen ook hiernaar; soms breekt het negatief er keurig af, maar soms lijkt het alsof delen versmolten zijn (homogeen) met de matrix.
Soms zit de hele trilobiet, maar soms ook enkel de schaal vast, waardoor je de steenkern overhoudt. Het mooiste is natuurlijk (Neoasaphus van Robert) als de zaak er prima afbreekt en je en de steenkern en de schaal overhoudt.

Je kan het vergelijken met het uitprepareren van een hardgekookt ei uit beton; wat krijg je; het ei, of het ei met de schaal?
Het streven is het laatste.

Advies; luchtbeitel en ruim om het stuk heen beginnen.

<:{{{{{>


[Bewerkt door Ceraurus op 06-12-2006 om 10:49 NL]

vooral dat laatste vincko,

ruim errond beginnen, en een werkvlak overhouden,

ik zie op je fotos vooral gekras, dat is fout,
een luchtbeitel doet in feite hetzelfde als een gewone beitel, maar dan in het heel klein,
maw steeds kleine stukjes steen afspringen,
en als je op een vlak stuk steen intikt, dan hou je enkel een klein inslagcratertje over, als je vooruit beweegt gaat dat een aaneenschakeling zijn van deze inslagcratertjes en heb je een kras (kijk eens heel goed met een sterke loup (10x of meer, oh nee weer naar de bodemschat )

je kan dus beter dan overlangse groeven maken in dit oppervlak met bijv een dremel, en dan kan je beginnen met stukjes doen wegspringen,
(let wel op de mogelijk onderliggende fossielen)
een goede preparator weet ongeveer hoe het fossiel eruit ziet, en zijn voorstudie is vaak het belangrijkst

mijn inziens zijn resteigne trilos misschien niet het beste materiaal om je eerste luchtbeitel experimenten mee te hebben

veel succes,

ik heb m\'n resteigne trilo\'s nog niet uit de matrix gehaald, dus ik mis ook de ervaring,

maar werk alleszins bij voldoende verlichting én vergroting

mvg stijn

Je kunt het beste beginnen met oefenen in krijtmateriaal. Dit is veel zachter en krijg je een beter inzicht in de werking van de beitel.

Hey René,

Ook belangrijk is om naar het fossiel toe te werken. Niet van het fossiel weg.

groetjes

Marleen

Nog even wat aanvullingen Rene:

1. krassen an sich is niet erg, als je de matrix (materiaal) maar kent. 10 krassen parallel aan elkaar, 10 krassen dwars erop en voila je heb een redelijk constante laag verwijderd.
2. het is niet altijd goed te zien hoe een fossiel in de steen zit. Een ideaal gestrekte of opgerolde trilo is leuk maar ga daar niet van uit. Soms gaat het om een vervelling die verspoeld is; kop, thoraxdelen en staart zitten dan niet meer aan elkaar en \'random\' in de steen.
Ook expertise in het fossilisatie-proces van de fauna van de desbetreffende formatie is absoluut een pre!
3. \'Vanaf\' of \'ernaartoe\' hangt af van de matrix, maar ook van wat je aan het doen bent. Als de matrix zachter is dan de trilobiet is werk ik bij voorkeur door een diepe geul naar het beest toe, zodanig dat het laatste stuk van de trilo losspringt.
Wees bedacht op het onderscheid tussen schaal en steenkern. Bij de Resteingetrilo\'s zit vaak de schaal (het beest zelf) vaster aan de matrix dan aan de steenkern en houd je met deze techniek alleen een steenkern over. In dat geval heb een zandstraler nodig om het beest er heel uit krijgen.
Bij een afwerking werk ik bij voorkeur er vanaf om een mooie rand te maken.
4. Zachtere steen is makkelijker, maar ook riskanter omdat je de kans loopt te snel te diep de matrix in te gaan.

Ergo; de ideale situatie om een trilobiet met luchtbeitel te bevrijden is dus een hard fossiel waarvan de schaal stevig op de steenkern zit in een medium harde matrix die nagenoeg \'geen plak\' heeft met de schaal.

Experimenteer en ervaar!
<:{{{{{>

Bedankt jongens voor de goede tips!
Binnenkort zal ik een stille compressor bestellen. Dat ding wat ik nu hebt maakt teveel lawaai dus effies no-go.

De resultaten worden dan online gepubliceerd.

Greetz
René