Paleontica Community

Ja, daar komen we op de beurs nooit aan toe

Je bent zeer welkom om eens langs te komen. De matrix tussen de pleura heb ik vrijwel 100% verwijderd met een scherpe handnaald, dus zonder luchtdruk. Idem met de korst op de glabella. Daarin waren nét de donkere puntjes zichtbaar van de top van elke tuberkel, dus wist ik goed waar ik druk moest uitoefenen met de naald om een stukje te laten afspringen.
Daarna heb ik mijn straler op minder dan 2 bar gezet, en met een lage flow wat dolomiet gebruikt voor de laatste matrixresten. Maar héél weinig.

Voor de afwerking van de steen de zijkant van de platte naald van de HW70, en fijne afwerking tussen pleura en genale stekel, en van de contour van de trilobiet met de punt van de HW322. Ik denk dat je dat eens in de praktijk wil zien.


[Bewerkt door Frederik op 17-11-2017 om 09:27 NL]

Frederik en Ivo,

dit is een zeer mooi resultaat geworden. Proficiat!
Ik denk ook dat de gewinners zeer gelukkig hiermee zijn.
Ik vind sowieso dat de eindresultaten van jouw Frederik zeer clean en "natuurlijk" uitzien. De meeste marokkaanse trilos die ik zie, zitten of onder de een of andere glansende lack of zijn gewoon niet proper geprept. Heel mooi!


Groeten,
Oliver

Pracht resultaat.

Die afwerking daar moeten we zelf nog aan werken. Denk dat ik met Ivo eens mee kom kijken


[Bewerkt door suffeleersT op 17-11-2017 om 10:33 NL]

Ik hou van een natuurlijke look. De trilobieten zijn zo al mooi genoeg, sommige hebben een natuurlijke glans, andere zijn mat. Je kan dat lelijk vinden, maar dat is nu eenmaal de bewaartoestand. Ik borstel ze in ieder geval goed af, om ze zoveel als mogelijk stofvrij te maken. Dan komt de natuurlijke glans vanzelf boven.

Eventuele treffers (als je met de naalt tegen de schaal komt) hebben een witte kleur doordat de streep van calciet wit is. Daarom zijn ze erg zichtbaar en is het belangrijk om deze treffers te vermijden. Er zijn verschillende manieren om dit te verbergen:
- Je kan het fossiel bijkleuren en/of lakken. Dat is wat vaak gebeurt in het commerciële circuit, maar in mijn optiek doet het afbreuk aan het stuk. Maar goed, ik begrijp ook dat als je commercieel prepareert, dan moet het vooruit gaan want je moet eraan kunnen verdienen.
- Je kan een soort wasvernis of kleurverdieper voor stenen aanbrengen. Als ik een lelijke treffer heb en ik wil die minder zichtbaar maken, heb ik een wasvernis staan waarvan ik een zeer klein beetje op de treffer kan aanbrengen (maar echt een heel klein beetje). Dat verandert de brekingsindex en neemt veel van de witte kleur van de treffer weg. Als je dit soort producten dik op de schaal gaat smeren, gaat de trilobiet ook onnatuurlijk glanzen. Het is een zootje. Rember is ook zo'n product. Erg populair in Duitsland, maar als je er kwistig mee om springt krijg je een onnatuurlijk wetlook. Ik heb ook Rember staan, maar ik heb het eerlijk gezegd nog niet durven testen.
- Je kan ook voorzichtig stralen op een treffer, en zo er het meeste witte calcietpoeder uithalen. Dit doe ik ook wel eens, maar de schaal moet stabiel genoeg zijn om de krater niet groter te maken.

Moest ik commercieel prepareren, ik zou me zeker wel bedienen van goed wat rember denk ik. De meeste mensen houden nu eenmaal van blingbling.

Bovendien is het erg moeilijk om trilobieten te witten met ammoniumchloride als er een lak- of waslaag op ligt, dus voor wetenschappelijk belangrijke specimens is dat eigenlijk geen optie.

Lang verhaal kort: géén treffers maken werkt het best, en dan krijg je die mooie natuurlijke look erg gemakkelijk

[Bewerkt door Frederik op 17-11-2017 om 11:25 NL]

Bij een zeer lichte hit gebruik ik de oude methode. Eens met mijn vingers mijn neus stevig beet nemen en wat wrijven, zodat die wat vettig worden en dan over de trilo gaan. Ik heb natuurlijk het voordeel dat ik een grote neus heb

[Bewerkt door suffeleersT op 17-11-2017 om 12:39 NL]

Daar heb ik wel eens van gehoord. In Duitsland wordt gesproken over 'Nasenfett'. Ik kan er niet aan gewoon worden denk ik, maar het lijkt wel vaak toegepast te worden.