Paleontica Community

Een van mijn leukste verhalen is er één uit Egem. Toen ik daar de eerste keer kwam, was het eigenlijk al naar zijn eind aan \'t lopen (dacht ik). Ook wist ik nog niet goed waar te zoeken en was mijn zeef eigenlijk iets te grof. Eindresultaat: zo rond een uur of 4 in de namiddag nog niets écht spectaculairs gevonden, en ik zat zo met een gevoel van pfff bwoa... Dus dacht ik, ik loop nog wat langs de wand, en keuter een beetje met mijn geologenhamer in de ditrupa laagjes, en dan naar huis. Ik was nog niet zo lang bezig toen plots: krab krab krab TIK! Hola, dacht ik, wat is dit? Het bleek een ruim 4,5 cm hoge \"subserratus\", puntgaaf!! Ik kreeg zo\'n boost dat ik terug als bezeten ben beginnen graven. En kwam er daaruit nog wel een parotodusje zeker...

tja dit brengt mooie momenten uit het verleden naar boven.

Mijn relaas:
Naar jarenlang fossielen te hebben gezocht,voornamelijk haaientandjes waar ik dol op was.
Samen met Jaap(swampy)deelde ik die interesse.
Toen we nog geen baardgroei hadden,haha.

Tot ik op een dag met de honden ging wandelen,en op de aanleg van een nieuwe snelweg een haaientand aantrof?
40 meter van mijn huis?
Bewaartoestand,beter als wat ik ooit eerder in al die jaren gevonden had.
En ik had inmiddels als een flinke verzameling.
Verder gelopen,weer een en nog een.
Na een half uurtje struinen over de nieuwe snelweg in aanbouw 22 tandjes,waarvan er een gekarteld was,destijds?
Op dat moment kwam er een vrachtwagen nieuw zand brengen,ik heb geen moment getwijveld.
De honden naar huis en achterna rijden.
Na ong 12 minuten stopte hij op een zandwinning (VLAKBIJ WAAR IK WOON)
mijn reactie is niet uit te leggen
,zenuwachtig,nerveus en de vraag mag ik hier zoeken?

Ik zoek er nog,dit na jaren en vergeet nooit het eerste moment.

Groetjes,

Rene.