Antw: Trip Marokko 2016
Geplaatst: 05 mei 2016, 21:41
Ik probeer vanuit Les Meteorites te liften tot Alnif. Als ‘witteke’ zal je wel snel meegenomen worden, hoorde ik. Maar tegen de middag aan bleek zowat alle verkeer uit toeristen en vrachtwagens te bestaan, en die stoppen niet. Allemaal wereldvreemde Fransen en Spanjaarden. Geen kans om mee te rijden. Pas na drie kwartier stopt er toch een auto. Ik heb geluk. Een Marokkaan van achteraan de 20, die een eigen bedrijfje heeft dat opleidingen geeft en machines en personeel voor de groeven en mijnen levert, geeft me een lift tot Alnif. We hebben een interessant gesprek onderweg. Het moest lukken, een geologisch getinte kerel die door een ‘local’ wordt opgepikt die door de geologie aan werk raakt. Na 10 minuten sta ik in Alnif. Hij wil zelfs een dirham voor de rit. Ik wens hem het allerbeste, en tot ziens!
Ik ga eerst langs bij de shop van Mohand Ihmadi, onze gids van 2011, die we elk jaar nog ontmoeten op Sainte-Marie-aux-Mines. Hij blijkt niet in zijn winkel, maar na een kort telefoontje van de ‘boy’ die zijn winkel openhoudt, komt hij afgesloft. Het is een hartelijke begroeting. We praten wat over de gebeurtenissen in de wereld, de rol van religie hierbij, en hoe zijn commerce gaat. Mohand is van opleiding geoloog en is een ietwat atypische Marokkaan. Een betrouwbare, althans uit mijn ervaring, en met een iets beter idee van hoe we nu met het uitroven van het Marokkaanse erfgoed om moeten gaan. We zijn het met elkaar eens: wat trilobieten betreft, zijn er niet veel problemen. Al zijn er wel couches die wel al voor 40 km zijn uitgegraven. Erger is het voor de koraalriffen, of de vertebraten-sites. Die zijn absoluut aan bescherming toe. Voor ze volledig ten prooi vallen van enkele geldwolven, en voor de wetenschap totaal verloren gaan. Hij zou maar al te graag enkele kleine musea zien ter plekke van de sites. Dat zou ook werk geven aan de lokale zoekers. Ik vind in zijn winkel twee leuke fossielen, een Midden Devoon goniatiet, en een nautilusje van KemKem, het Krijtplateau wat verderop. Ik zie ook veel mooi Cambrisch en Ordovisch materiaal, dat te koop wordt aangeboden. Naast allerlei geprepareerde Devoon trilobieten, en nog wat mineralen, zoals kwarts met hematiet uit een lokale ader. De stukken met epidoot op zijn al even uitverkocht zo blijkt. Spijtig, die had ik wel eens willen zien.
Ik vraag Mohand hoe het met zijn museum zit. In 2011 hadden we het immers niet te zien gekregen. En Dries (Fitch) en Patrick hadden we hier al veel over verteld. En voor dit museum maken ze al enkele jaren reclame op de beurs in Wezemaal (dit jaar in de Remy site te Wijgmaal!).
Mohand neemt me mee. We rijden heel even in een 40 (of meer) jaar oude Renault die bijna uit elkaar valt. We gaan ook nog even langs een bouwwerf waar plantjes voor dadelpalmen worden gekweekt. Mohand is ook hoofd van de lokale coöperatieve voor landbouw. Nog een huis verder is het museum. Nog is opbouw. Er is net werk gemaakt van de eerste verdieping en het dak op de gelijkvloerse verdieping. Er is ook een koele kelder gegraven waar later projecties kunnen worden gegeven. De voorbije maand zijn vier toiletten gebouwd. Met een septische put, want ten vroegste pas over twee jaar zou Alnif aansluiting kunnen krijgen op een rioleringsysteem. Maar er is nog werk. De ruwbouw is er bijna, de volgende stap is dan afwerking en vitrines.Het museum is omgeven door een mooie tuin met dadelpalmen waar je heerlijk kan vertoeven in de schaduw van de dadelpalmen. Op die manier zouden dan de lokale vrouwen hun handwerk kunnen tonen. En preparatie ateliertjes gehouden kunnen worden onder de dadelpalmen. Mohand hoopt hiermee zijn toekomst veilig te stellen en ook werk te geven aan 15-20 personen. Van een prachtig lokaal initiatief gesproken. Voor een fossielenmuseum moet je immers nog altijd naar Erfoud, 140 km verder. Eentje dat ik ook nog nooit heb kunnen bezoeken. Een volgende keer dan maar? We zien wel. Als alles naar behoren gaat, wordt in het voorjaar 2018 het 3 tot 4 jaarlijks samenkomen van cephalopoden specialisten in Marokko gehouden. Met zeker een excursie naar Erfoud en omstreken.
We praten nog wat na over verantwoord prepareren. Veel wordt hier immers door onkunde de verdoemenis ongeprepareerd. Of door slecht prep materiaal. Maar de tijd van de hamer en nagel lijkt wel voorbij. Ik merkte op veel plaatsen toch compressor en Wren stiften op. En af en toe ook een hoofdloep. Dat is toch beter dan met het blote oog structuurtjes van een halve mm proberen bloot te leggen. Kratervelden tot gevolg.
Mohand nodigt me nog even uit bij hem thuis. Meteen eten op tafel. Slaatje, tajine en het alomtegenwoordige platte brood, bijzonder lekker. Gevolgd door appelsienen.
