Paleontica Community

foto's dag 4

Het doet me allemaal erg veel watertanden.
Dat gaat er allemaal erg sjiek uitzien als het geprepareerd is Elbert! Zeker die crinoide!

mvg Stijn

Verslag dag 6:

Vandaag begon eigenlijk gisteren; na het nemen van zoveel rust als er in een dag past, werd gistermiddag duidelijk dat de problemen met mijn voet hun oorsprong vinden in mijn (nieuwe) laarzen; toen ik aan de wandel ging met gewoon schoenen aan, verdwenen de klachten als sneeuw voor de zon...
Dus vanmorgen, om half tien laag water, de wekker gezet om half zes en om even na 7 uur waren we weer op het strand, ander schoeisel aan, Kettleness aan de oostzijde.
Volgens de locals was er niet veel te vinden, maar met goed zoeken bleek dat gelukkig meer dan behoorlijk mee te vallen; eenieder had een flinke vracht met hoofdzakelijk ammonieten en er was een ruime verscheidenheid aan soorten.
Zo uit mijn blote hoofd, dus determinatie met de natte vinger(wel een paar boeken bij de hand) maar wel chronologisch wat de ouderdom van de ammonieten betreft: Dactylioceras crosbyei, D.clevelandicum(?), D. tenuicostatum, D. semicelatum, Eleganticeras elegantulum,
Harpoceras sp. ,Dactylioceras delicatum,
D. commune, D. athleticum, Peronoceras sp, Nodicoeloceras sp. en Pseudolioceras cf compactile...
Dus een heel behoorlijke verscheidenheid, dacht ik zo.
Ook had Peter nog een blok met Ichtyosaurusribben dat er veelbelovend uitziet, ikzelf had nog wat kreeftjes(?) in concretie en een mysteriefossiel uit de Yetrock, een tandachtig iets in een concretie, maar dat zou net zo goed een coprolietje kunnen blijken te zijn, we vragen het dinsdag aan Mike.
We hebben de hele vangst van vandaag op foto gezet; op de onderste vuilniszak liggen Peter`s vondsten, in het midden Joop en de mijne bovenaan. Maakt wel duidelijk wat een fantastische rijkdom er aan fossielen hier te vinden is, als je bereid bent er heel hard voor te werken...
Toen we, tegen half twee van het strand kwamen, waren we wel alledrie compleet de punt af; Joop had zijn voet gestoten en loopt nu mank rond met een blauwe teen, mijn handen zitten vol krassen en hoe intens ik ze ook was, ze willen niet meer schoon worden...mijn regenbroek is aan flarden, precies 6 dagen meegegaan, gelukkig heb ik reserve bij.
Morgen zijn we voornemens om vanaf Saltwick bay richting Robin Hoods bay te lopen, tot aan Maw Wijke Hole en dan over de klif weer terug.
De sfeer onderling is onveranderlijk heel goed, wellicht hebben de prima resultaten ook daar iets mee te maken.
De foto`s zijn: het abrasievlak Kettleness-oost, uitzicht op de terugweg en de vangst van vandaag zoals hierboven beschreven.
Straks naar de pub, voor eten en een biertje..

Tot morgen, groeten, Joop(auw,auw), Peter
(Prrt) en Bert(...)

Wow wat een vondsten ik volg jullie verslag al een paar dagen maar ik denk dat jullie wel een kar kunnen gebruiken om alles mee te nemen erg gaaf al die amonieten ik hoop het ook een keer te kunnen gaan doen veel zoek plezier

Grtn Ariën van Oord

Hoi Arjen, ja, het is inderdaad maar de vraag of de aanhanger die we bij ons hebben groot genoeg is...
Zoniet, dan leggen we hier wel wat in depot bij Mike M.

groeten, Joop, Peter en Bert

Die aanhanger zal wel groot genoeg zijn. Als je 'm een tiende gevuld zou krijgen zou de trip wat mij betreft al geslaagd zijn, ziet er naar uit dat jullie daar ruimschoots overheen gaan. Prachtig hoor ! Kom maar op met die verhalen........Gr,Marcel

Verslag dag 7:

Vanmorgen kostte het al minder moeite om weer op gang te komen dan de eerste dagen; we raken meer en meer gewend aan de fysieke inspanning van het vele lopen op ongelijk terrein en het zoeken.
Het strand op in Saltwick bay is een makkie; er ligt een goed onderhouden pad en de going is dan easy...
Naar mate we meer naar het zuiden gingen, werd het terrein moeilijker; veel grote stenen waar we overheen moeten klimmen, het tempo zakt dan aanzienlijk. Op dat moment werden we ingehaald door Mike Marshall, die duidelijk veel vaker door dit terrein beweegt dan wij, want hij haalde ons vlotjes in. En kwam even later weer terug en kon ons een plaat met crinoid tonen( die wij overigens nooit herkend zouden hebben); Mike heeft de ogen van een valk of beter...
Even daarvoor had ik mijn eerste echt goede vondst van deze dag gedaan: een Phylloceras van ca. 22 cm, en de anderen raapten ook een en ander op; Peter o.a. een pseudolioceras.
Joop was wat rustiger bezig, had duidelijk last van zijn voet.
Tussen Saltwick en Widdyfield ligt een heel stuk waar het abrasievlak volkomen bedekt is met grote brokken zandsteen, een stuk waar we veel meer moeten letten op waar we lopen dan wat er te vinden is, want dat is daar niet veel.
Dit terrein is niet geschikt voor onervaren en/of onhandige types; als je hier valt en een been breekt of zo, is het aan de kustwacht om je te redden met een helicopter en als het voordien hoog water wordt en je kunt niet wegkomen, heb je pech...
Na ongeveer twee kilometer en een klein uurtje werd de dichtheid van het gevallen zandsteen gelukkig wat minder.
Aangekomen bij Gravely bite, zoals de locals het noemen omdat er veel grind aanspoelt, begonnen we weer dingen te vinden; ik een Hildoceras van ca. 15 cm en niet veel later vond Joop er een van ca, 25cm, maar het stuk brak in tweeen toen hij de steen opende om te zien wat, en of, er iets inzat.
Vervelend natuurlijk, maar niets dat niet met wat goede lijm opgelost kan worden.
Even later vernielde ik een Pseudolioceras, maar die was toch niet helemaal compleet...en raapte vervolgens een Ichtyowervel op(zie foto)
Inmiddels waren we Peter even kwijt; die bleek een tukkie te doen op het strand, in het zonnetje. De vermoeiheid komt er uit...en tenslotte is het vakantie, aldus Peter en gelijk had`tie.
Joop had inmiddels ook een flink aantal Dactylioceras en Peronoceras opgeraapt en ik zat al aan max. laadvermogen na nog een Hildoceras(zie foto) en een aantal grote Dacs, zoals ze die hier noemen.
We hebben nog even gekeken of het mogelijk was om terug te lopen, maar het water was inmiddels al te hoog gekomen om dat met enige mate van zekerheid te kunnen proberen, dus waren we verplicht om het pad te gebruiken dat de kreeftenvissers maken en gebruiken om hun verloren visgerei weer van de kust te rapen.
Dat pad gaat klifop met een gradient van gemiddeld ongeveer 65 graden en sommige stukken gaan letterlijk langs de afgrond met alleen een touw om je aan vast te houden; als je hier een fout maakt, is er een flinke kans dat je die stommiteit niet overleefd en ik ben naar boven geklommen met: niet denken, niet(naar beneden) kijken, je adem houden zonder te hyperventileren en doorgaan tot je boven bent.
En toen ik eenmaal boven was, 10 minuten nodig hebben om weer enigzins op adem te komen; voor deze stek moet je echt wel een beetje loco zijn...
Joop en Peter volgden niet veel later en vanaf de kliftop hebben we de lange wandeling terug naar Saltwick een aanvang gegeven.
De foto`s: Ichtyowervel+ Hildoceras cf. bifrons en het eerder gevonden gedeeltelijke paddel van een Ichtyo(Stijn!) engels pondmunt erbij voor de schaal, even voor anker... en het strand van Saltwick bij aanvang.
Morgen Sandsend- Kettleness...
tot dan, groeten Joop, Peter en Bert

[Bewerkt door Elbert op 20-03-2011 om 21:52 NL]

[Bewerkt door Elbert op 20-03-2011 om 22:00 NL]

[Bewerkt door Elbert op 20-03-2011 om 22:10 NL]

..

Mooi verslag weer Bert.....Gr,Marcel

[Bewerkt door Everhardus op 20-03-2011 om 21:27 NL]