Paleontica Community

Merci voor het leuke overzicht, Phil!

phil schreef:
De natuur laat zich niet altijd in vakjes verdelen

Dat is één van de essentiële zaken om in het achterhoofd te houden bij elk split-lump debat. Taxonomie is in grote lijnen een praktische maar ook voor een deel artificiële indeling van het geheel aan organismen in taxa. Het is daarbij vooral de hiërarchie die in zekere mate artificieel is.

Een andere zaak om in het achterhoofd te houden is een essentieel verschil tussen de definiëring van extante soorten (i.e. recent voorkomend) en uitgestorven soorten. In de taxonomie biedt enkel het niveau 'soort' een zeker houvast, een 'handvat', voor een bruikbare definiëring van de taxonomische eenheid (Soort = een populatie van alle individuen die zich onder natuurlijke omstandigheden (dus zonder ingrijpen van de mens) onderling kunnen voortplanten met vruchtbare nakomelingen en die dit in de natuur ook doen - snel uit wikipedia geplukt). Maar zelfs hier een breed gamma aan grijswaarden, zowel in 'soorten' in de natuur als op het vlak van definities van deze taxonomische eenheid.
Waar de indeling in soorten voordien grotendeels op observaties van gedrag en morfologie gebaseerd was (voortplanting en morfologische gelijkenissen), kan voor extante soorten sinds enkele decennia teruggegrepen worden naar genetisch onderzoek om de taxonomische indeling te verantwoorden.
Voor uitgestorven soorten kan dit nagenoeg (behoudens uitzonderingen) niet. Het begrip 'soort' verlies hier een deel van z'n betekenis, het is nl. zeer moeilijk om te verifiëren of 2 trilobieten die tot dezelfde 'soort' gerekend worden ook onderling vruchtbare nakomelingen zouden gehad hebben. We zijn het 'handvat' kwijt.

Wat overblijft is een soortbegrip dat qua inhoudelijke relevantie sterk aanleunt bij andere taxonomische niveau's (genus, familie, etc.). De essentie is: wat willen we ermee bereiken? Het antwoord heb je hierboven gegeven, we willen hokjes hebben die bruikbaar zijn. Bruikbaar voor het afbakenen van begrippen als 'gidssoort', voor determinatie, beschrijving van stratigrafie, kortom bruikbaar voor zinvol onderzoek.

Waar dit naar mijn bescheiden mening op neerkomt is dat je (1) zover mogelijk wil splitten, zonder dat (2) dit tot een praktisch onontwarbare soep leidt. Het splitten moet gebeuren op basis van criteria (morfologische eigenschappen) die (1) goed herkenbaar zijn, ook 'in het veld', (2) uniek kunnen toegeschreven worden aan de desbetreffende soort, en (3) op die manier een wetenschappelijke relevantie kunnen inhouden.

Dit plaatje levert voor mij een breed spectrum aan splitters op, van deze die verantwoord en gericht splitten (wat ze moeten!) tot deze die op basis van een onverantwoorde argumentatie splitten. Hetzij vanuit een gebrek aan kennis, vanuit de drive om nieuwe soorten op eigen naam te kunnen schrijven, wat dan ook. Idem voor de lumpers. Het is dan ook aan de 'goede' lumpers om weer systematiek in de chaos te creëren. Deze wisselwerking is gezond te noemen zolang het globaal progressief voortbeweegt

Als Spath een opdeling gemaakt heeft die op het terrein niet bruikbaar is, dient deze op termijn herzien te worden. Dat zal een biometrische analyse van een hele shitload aan specimens vragen. Blijven graven dus!







[Bewerkt door Frederik op 06-09-2012 om 08:46 NL]

Hallo Phil,ik lees alles aandachtig,interesse is er ook,alleen ken ik er niets van,en laat ik het werk rustig aan jou over.Maandag ben ik 14 dagen in verlof,misschien eens afspreken voor een overzetje.GR Pascal

[Bewerkt door strandjutters op 14-09-2012 om 19:04 NL]

strandjutters schreef:
.Maandag ben ik 14 dagen in verlof,misschien eens afspreken voor een overzetje.GR Pascal

[]

nu heb ik het nog te druk waar na nieuwjaar met veel plezier(als het weer meezit)
groetjes

Hoi Phil,

Je haalt een erg interessant topic naar voren. Toevallig leidde een van de gesprekken die ik met Andy Gale (Univ. Portsmouth) had tijdens een congres anderhalve week geleden naar hetzelfde topic. Niemand raakt nog bijster uit Spath's opdeling in soorten. Het lijkt ons beter dat deze indeling in de toekomst vervangen wordt door een andere, een die vanuit een heel ander standpunt vertrekt.
En daarvoor zijn bijzonder grote collecties van bed-by-bed verzameld materiaal nodig, van heel wat verschillende secties. En inderdaad, zoals Fred al aangaf, een shitload aan biometrische gegevens.
Het lijkt alvast een goed PhD topic, voor iemand die er alvast nachtmerries van krijgen zal . Tot dan toe is geen goed antwoord mogelijk op je vraag vrees ik.
Een goede illustratie is ook het artikel dat in het Franse tijdschrift Fossiles stond en de Hoplitidae van Troyes kort beschrijft. Daar worden ze ook maar voorlopig in bepaalde groepen gedeeld.

mvg stijn

Ik hag steeds gedacht dat al die verschillende vormen stadia waren in de evolutie maar dan hadden ze in verschillende lagen moeten zitten. Tijdens de cephalopendendag werd in de lezing over de evolutie gesproken over mutatie, een éénstapevolutie. Hier werd de tekkel als voorbeeld gebruikt. Dan bedenk ik dat enkele éénmalige mutaties (een erg dikke vorm, een extra smalle en een met onregelmatige ribben)voldoende zijn om tot deze verscheidenheid te komen. Deze mutaties blijven seksueel compatiebel met elkaar (en uiteraard met de oorspronkelijke vorm) In een afgesloten zee (zoals hier verondersteld wordt) kan dit in redelijk korte termijn de volledige populatie beïnvloeden. Al deze verschillende vormen zouden dan hybriden zijn van de soort met zijn mutaties. Wat denken jullie van mijn hypotese?