Paleontica Community

(Foto 4)

aaahh.... good times.

helaas laten de foto's van mijn kant een beetje op zich wachten. Een week in de woestijn, de tijd lijkt bijna stil te staan.
opstaan, ontbijten, kloppen, eten en moe en voldaan vroeg naar bed.

dan blijkt dat op het werk de tijd niet zo stil heeft gestaan en veel opdrachten hebben zich opgestapeld



Ja het UV lampje was een schot in de roos. thuis getest op een vervelling van een pandinus imperator en dat werkte.
maarja op 10cm afstand in een gecontroleerde omgeving of op grotere afstand in een waddi met veel loss stenen en andere zooi.
de eerste boom/struik die we passeerden zag ik iets oplichten. zal toch niet.... straal bundelen en prijs!

maar kort over de locaties.
locatie 1 kamperen..... dat was geen 3 sterren plekje, wel heel veel sterren 's nachts maar iets teveel steen en harde bodem voor mijn smaak. ook het feit dat ik op een trail sliep... 1 of 2 bandensporen gaf me geen heeeel goed gevoel.
de vondsten uit de ceratarges couche vielen aanvankelijk een beetje tegen wel enkele van deze stekeligheden kunnen scoren maar allen met serieuze manko's.
het contrast tussen schaal en matrix was klein en dan is mijn verzadigingsgraad vlug bereikt en ga wat rondscharrelen.
couche gerastos 2 in mijn boekje en de laag gerastos2+30cm
beide laagjes deliveren.
hoewel dat tweede laagje geeneens een "couche" is volgens onze gidsen.

2 dag in het veld gerastos2, dagje kloppen en veel spul inpakken weer, mrakibinas tikken ook een paar mooie exemplaren ingepakt en dan opweg naar de 2de plek in Mrakib.
Vorig jaar ook bezocht en beste kampeerplek ever. zacht, zand, gezellig boompje erbij.
en een hele mooie (iets lange) wandeling naar de couche

bij aankomst bleek het gezellige boompje iets gekrompen vanwege termieten en berber geweld.
ook het zachte zand lag dermate bezaaid met geiten keutels dat ik er toch voor heb gekozen om weer lekker op de steentjes te gaan liggen.

Ja de naamgeving van onze marokaanse vrienden is erg pragmatisch. laagje met gerastos = proetus couche, 1 otarionella gevonden in die laag gerastos laagje heet op deze specifieke helling opens otarionella couche

Vorig jaar geleerd Gerastos = izzi = vliegje, omdat ze overall zoveel voorkomen.
Dit jaar een andere berber wijsheid geleerd, he Fred
Diademaproetus is also izzi is not gerastos but the same and different than izzi but also izzi.


Maar goed, leuke vondsten gedaan de eerste dag op de nieuwe plek en ook een Leonaspis versierd. ik ben blij
tot ik aan de afdeling naar beneden begin, mijn schoenen zaten niet goed en lage sokken aan... ongemerkt heb ik beide enkels volledig open geschuurd.
Daar ga ik spijt van krijgen

De ochtend erop trekken Thomas, Ivo en ik naar een heuvel in de buurt waar Danny vorige keer wat mooie goniatieten had geraapt. Erg interessant om te zien, maar de heuvel lijkt grotendeels leeggeraapt. Met wat volharding vinden Ivo en Thomas toch elk nog een erg fraai exemplaar.

In de namiddag werken we voort in de Diademaproetus couche. Niet zonder succes. Het lijkt erop dat we een iets rijker deel aanbreken en de vondsten zijn goed. Zelf klop ik een grote Leonaspis, en Ivo weet zelfs een zeldzame Pilletopeltis te scoren.

Toch nog even terug komen op de eerdere dag.
Tijdens het zoeken en ook bij het vallen van de avond terugkeren naar ons kampje viel de wind wel mee.
Nadat ons laatste expeditielid geheel volgens traditie in het stikkedonker aan komt gewaaid is het weer genieten van een goeie maaltijd en vlug daarna liggen we allemaal in ons tentje.

Een rustige nacht werd het niet.
Op een gegeven moment schiet ik wakker omdat een windstoot mijn tent plat op mijn gezicht drukt.
Dit heb ik nog nooit meegemaakt.
De wind is gedraaid dus de extra versteviging zit aan de verkeerde kant.
Weer wordt de tent plat gedrukt dus ik doe vlug een lampje aan en zie dat er veel stof en zand mijn tent in blaast via het muskietennet.... ohjee. Tas staat nog open, telefoon vlug in een ziplock en sjaal over mijn hoofd.
Veilig onder de slaapzak probeer ik wat slaap te vatten.
Totdat de wind kleine steentjes tegen het tentzeil aan blaast. Dit kli nkt alsof er keien door de wet rollen. Dan krijg ik even schrik toch geen water die door de wet raast want daar ligt de rest. Ook twijfel ik of de tent van Thomas de wind überhaupt overleefd. Toch maar mijn kop naar buiten ... droog en iedereen staat er nog.

De dag erna word ik wakker onder het zand en gelukkig niks beschadigd of kwijt

Na die wilde nacht.
Mijn gevoelige en ondertussen bloederige enkels was ik even verzadigd met woestijn perikelen. Ik zag op tegen de klim... en weer stenen kloppen
Tape over mijn enkels geplakt wat iets beter aan voelde.

En toen er ook nog wat discussie ontstond over het een en ander.
Keuze snel gemaakt. Change of scenery
Ik ga gonias rapen.
De heuvel op

Ach ja en weer een foto gedraaid die ik niet rechtgezet krijg.

Maar zo gezegd zo gedaan. Samen met Fred en Thomas klauteren we het heuveltje omhoog.
Die heuvel bleek overigens best hoog.
Onderweg worden kleine gonias van wisselende kwaliteit geraapt. Op sommige plekken kleintjes die overheersen en op andere plekken weer wat grotere jongens.

Stijn volgende keer als je weer eens in de buurt bent van mrakib
Op een gegeven moment vind ik een plekje met stenen die simpelweg volgestouwd zitten met gonias
Thomas en ik moeten dan nog een stuk omhoog terwijl fitte Fred al aan zijn afdaling bezig is. De trilobieten roepen hem vanaf de andere heuvel en hij geeft er gehoor aan.
Wel krijgen we een mineraal in handen geduwd die boven aan de heuvel opgegraven wordt?

Na een tijdje op de top rond te hebben gehangen dalen Thomas en ik ook af. Even langs het plekje met die stenen en daar vinden we ook de gonia couche in situ.
Klein stukje eraf getikt voor onze koppotige verzamelaar en op naar de diademacouche
Ik begin weer zin te krijgen om te kloppen.

Héhé, ik herken het plekje. Tof dat jullie de goniatietenheuvel verder verkend hebben. Zie ik het goed dat onze vriend Achmed ook van de partij is?

Hassan ????

Maar Fred weet zijn echte naam

Inderdaad: Hassan (hoe kan ik mij vergissen).

Voor de lezers: Hassan is een koele kerel met spieren van staal. Slaagt er in om een kubieke meter rots in 30 minuten tot gruis te slaan. Kent de couches en hun inhoud als geen ander.

Maar toch is Hassan stiekem geen Hassan.
Je schrijft en spreekt het weer eens anders uit dan verwacht.

Aan de andere kant.
Ben ik ivoe en Fred is friet.
Stijn.... die blijft wel het mooist. Stigin

Maar voor de echte cursus berber zal ik toch richting diademaproetus couche moeten hobbelen.
Terug van de gonia heuvel blijkt ons kampje helemaal leeg.
Iedereen is al druk aan het kloppen... behalve addi, die is even verderop wat ruilhandel aan het bedrijven met lokale gravers die alleen maar in de drotops couche werken. Iets wat schijnbaar gereserveerd is voor de lokale dorpjes.

Eenmaal boven en weer wat zweet verdampt hoor ik dat Fred regelmatig getest wordt hoe het staat met zijn kennis van de berber taal. Met enig regelmaat hoor ik opeens. Friet dicranurus

Blij dat ik weer boven ben want idd heb ik geluk qua vondsten.
Leonaspis, pilletopeltis of lokaal cheirurus... Iets wat ik in eerste instantie niet zo goed kan plaatsen. Ook nog 2 mysterie vondsten.... maybe ceratarges maybe leonaspis... maybe.

Tussendoor af en toe wat vondsten inpakken en nummeren (erg belangrijk om dit consequent te doen... hoewel ik ook wel eens de mist in ga hiermee).
Tijdens het nummeren wordt ik geroepen.
Grote hagedis!
Onze gidsen lopen al stenen gooiend ergens naar toe. Fred die het gooien probeert te demotiveren loopt voorop.
Eerst zie ik niks... tot er een levenloze varaan over een steen ligt. Goed gecamoufleerd en ik vermoed dat Hassan een wel gemikte worp heeft gedaan.
Dichterbij blijkt het beest vol leven. Sissen opblazen wat een prachtbeest. Mo begint steeds luider te waarschuwen en houd het op een gegeven moment voor gezien.
Hassan blijft wel in de buurt en komt zenuwachtig toch nog wat dichter bij, met een steen in de hand dat wel.
Als we het beestje zijn rust gunnen vragen we waarom zo zenuwachtig.
Slangen zijn gevaarlijk, varanen eten slangen dus zijn die nog gevaarlijker. Tja een logica... krijg de mensen maar eens overtuigd van het tegendeel.
Ook horen we dat om die reden soms op de grote hagedissen gejaagd word. Opzetten en in huis boven de deur hangen zou de gevaarlijke slangen buiten houden