Paleontica Community

Leuk verslag, ik heb het met veel belangstelling gelezen!
Zelf nog even in Z-Frankrijk gezocht. Een plek gevonden met mooie afdrukken van grote ammonieten. Ik was niet de eerste. Eerdere zoekers waren zelfs in de weer met gipsafdrukken. Alles netjes laten liggen.

In mijn achterhoofd had ik al heel lang de wens om nog eens bij Villers-sur-Mer aan de kust te zoeken. Daar heb ik via via wel vondsten van, maar nog nooit zelf gezocht. En dan om de sponzen natuurlijk en niet zozeer om de prachtige ammonieten, zee-egels etc die hier kunnen worden gevonden. De resterende afstand, de Seine met de brug de Tancarville en de lang geleden door mij als lelijk ervaren havenstad Le Havre deed me tegenhouden.
Een mooie rit langs Dieppe, St-Valery-en-Caux (stokbroodje gegeten op de pier) en Fécamp kwam ik in het toeristisch bekende Étretat terecht. Bekend vooral om de kalksteenbogen in zee en de vele schilders w.o. met name Monet die deze vereeuwigd hebben. In de jaren 80 was ik hier eens heel kort geweest en het leek me leuk om dit nog eens beter over te doen. Mocht er niets te vinden zijn, was er in elk geval het een en ander te zien.

In het verleden vulden de Franse kustbewoners hun karige loon aan met het verzamelen en de verkoop van manden vol ‘galets’/ rolstenen; ook in ‘Etretat. Iets ten zuiden van Étretat zag ik bovenop een rotonde zelfs een soort beeld tegen van een rolstenenzoeker met paard.
Tegenwoordig is het streng verboden om een steentje als aandenken mee te nemen. Er staat een boete op van 90 euro om een pebble mee naar huis te nemen. Lijkt misschien enigszins overdreven, maar de rolstenen remmen de kracht van de golven en als een deel van die miljoenen bezoekers een steentje meepikt van het strand, blijft er naar verloop van tijd weinig over. Aan fossielen zoeken hoef je hier dus in het geheel niet te denken.


[Bewerkt door Spongebob op 04-05-2019 om 17:24 NL]

Het zat me die morgen niet echt mee, want ik had begrepen dat de bakker elke morgen langskwam; het duurde echter even totdat ik er achter kwam dat dat juist op woensdag niet het geval was. Dus moest ik een ander ontbijtje regelen. Gelukkig had ik nog wat eitjes, melk en pannenkoekenmeel in de kist. Ik heb er twee dikke pannenkoeken van gebakken en kon op weg
Aangezien bij Étretat niet gezocht kan/mag worden, ben ik de kust richting Cap de la Heve gevolgd en heb daar mijn geluk beproefd. Het weer was inmiddels een stuk minder i.v.m. winterse buien die af en toe voorbij kwamen. De auto op een grote, lege parkeerplaats neerzetten leek me niet zo'n goed idee. Door ervaring(-en) wijs geworden is dat in Frankrijk geen goed plan. Toen zag ik een stuk verderop campers staan en die leken niet van plan om die dag verder te trekken. Dan maar een stuk extra lopen dacht ik en heb de auto in zicht van die mensen geparkeerd.
Al gauw ging het mis op het strand. Nèt toen ik op een eventueel interessante plek was, begon de eerste bui (op de eerste foto zie je hem aankomen). Regenbroek lag nog in de auto (.....) Een beetje nat worden is niet erg, maar het ging van kwaad tot erger en nadat ik eerst mijn rugzak (met paspoort, autopapieren, mobiel) te schuilen had gezet achter een hoog rotsblok op het strand, ben ik daar zelf ook maar achter gaan staan. De wind was zo hard dat ik aan de lijzijde geen last had van de dikke regendruppels.
Na de bui was alles natgeregend. Dat was een geluk. Ik kon nu veel beter zoeken, omdat de kleurschakeringen beter uit de verf kwamen. Opvallend veel roodachtige vuurstenen kwamen hier voor. Het allermooist voor mij......ook SPONZEN!
Aan het einde van de morgen dreef de vloed mij van het strand en ging ik met een behoorlijke buit terug naar de auto; met als absolute hoogtepunt een prachtige Hallirhoa costata. Een opmerkelijke spons, waarvan ik gehoopt had die ooit nog eens bij Villers te vinden. En nu lag die gewoon op dit strand mij toe te lachen

[Bewerkt door Spongebob op 04-05-2019 om 16:06 NL]

Gewoon geweldig, Tom!

Erg leuk altijd om je reisverhalen te lezen en prachtige Hallirhoa! Ik dacht alleen dat je er al wel eens eentje aan het determinatie had toegevoegd.

Fijn om te lezen dat ik het posten niet voor niets doe

Hidde schreef:
Ik dacht alleen dat je er al wel eens eentje aan het determinatie had toegevoegd.

Klopt! Ik heb er zo'n 7 stuks.
Gekregen via via en niet zelf gevonden.
De enige door mij zelf gevonden Hallirhoa komt van Pauvrelay/Paulmy en daarbij ben ik niet eens zeker of het niet een flubberige Siphonia is.

De vloed van deze woensdag heb ik afgewacht in de auto. Evenzo enkele fikse buien. Duurde mij eigenlijk te lang, omdat ik het gevoel had dat er nog veel meer te vinden zou zijn. Dus na verloop van tijd er weer op uit. Deze keer met de regenbroek aan. Maar goed ook, want niet veel later werd ik op het keienstrand getrakteerd op een heftige hagelbui die de temperatuur ook behoorlijk naar beneden bracht. Dit waren trouwens dezelfde (onweers)buien die later op de dag Nederland bereikten en die in Zwolle de wedstrijd tussen PEC Zwolle en FC Groningen deed staken.

Tussen de buien door scheen de zon uitbundig en uiteindelijk heb ik van het struinen genoten. Zoeken aan zee is echt speciaal. De vondsten liepen uiteen van een millimeter klein rond sponsje en een heel kleine Discoides (zee-egeltje) tot een grote Cymatoceras. Die laatste vond ik helemaal aan het eind toen ik het eigenlijk al voor gezien hield en m'n handen in het water wilde wassen. Lag die daar! Waarschijnlijk door z'n ronde vorm uit het klif naar beneden gekollerd, door de golven enigszins afgesleten en inmiddels begroeid met groene algen. Eerst wilde ik deze extra kilo's achterlaten voor de volgende zoeker, maar hij wilde graag mee en vervolgens belandde ie in mijn al redelijk gevulde rugzak

Van mijn vrouw begreep ik dat het weer de komende dagen alsmaar slechter zou worden en omdat de week er bijna op zat, besloot ik de volgende dag terug naar huis te gaan.
's Avonds ben ik van de camping nog even naar de boulevard van Étretat gelopen. Er leek een mooie zonsondergang te komen. Op zo'n locatie is het dan aantrekkelijk om een paar plaatjes te schieten. Dat bleken dus meer mensen bedacht te hebben. Het strand stond vol met fotografen, al dan niet voorzien van camera's op statief. Nèt op het moment suprème probeerde helaas een nieuwe onweerswolk boven zee het schouwspel te bederven. Gelukkig heb ik desondanks nog een paar leuke foto's als afscheid kunnen maken. Misschien met zo'n schip met zure appels des te mooier....
De daaropvolgende nacht is de tent meermaals op waterdichtheid getest; geslaagd!

De terugreis was, hoewel ik heelhuids ben aangekomen, geen succes. In totaal heb ik vanaf de camping in Étretat 10 uur nodig gehad om thuis te komen. Winterse buien, druk werkverkeer en files (o.a. ongeluk in de tunnel bij Antwerpen).
Nou ja, maakte ook niet uit. Ik had vakantie; net als afgelopen week. Morgen gaat het wekkertje weer op tijd en gaat de tredmolen weer draaien.

[Bewerkt door Spongebob op 05-05-2019 om 15:47 NL]

super bedankt voor de prachtige verhalen. Erg mooi om te lezen en zien wat Frankrijk voor moois te bieden heeft. Ik wist niet dat je daar zoveel moois kon vinden. Krijg meteen zoekzin (helaas de komende jaren geen mogelijkheden om te gaan maar ja, wie weet later....)
Gr. Antoinette

Mooi overzicht, mooie vondsten Tom, bedankt!