Paleontica Community

Gevonden, jawel op \'t internet: \"(...)Nochtans lijken op het internet noch de lezers, noch de auteurs er echt graten in te zien dat de beschikbaar gestelde werken zo veelvuldig worden bekeken, en dus ook gekopieerd. Zoals hierboven al werd aangehaald pleiten sommigen er dan ook voor het bekendmaken van een auteursrechtelijk werk op het internet te interpreteren als de impliciete verlening van een stilzwijgende licentie die toelaat het document te reproduceren. Men kan immers stellen dat iemand die een bepaald werk beschikbaar maakt via het internet dit doet met de bedoeling dat dit werk bekeken, en dus
gekopieerd zou worden. Maar gezien het stilzwijgende en impliciete karakter ervan is
de omvang van een dergelijke licentie erg onzeker, en zal ze door een rechter steeds
op nieuw beoordeeld moeten worden.(...)\" De wtgeving hieromtrent blijft onduidelijk, maar nogmaals, ik heb de hier aangeboden werken gevonden op een publiek toegankelijk medium, zonder iets te hacken, te betalen. Ook bied ik geen scans van papieren documenten aan, of PDF\'s waarvoor ik betaald heb, of aan me zijn toevertrouwd onder het verzoek ze niet verder te verdelen. Wie een boek in een station achterlaat, hoeft zich niet te verbazen dat het gelezen wordt.

[Bewerkt door tandenzoeker op 10-04-2008 om 21:51 NL]

Ik weet niet hoe de Belgische rechter hiermee om gaat, maar deze redenering is nogal kort door de bocht. Het gaat er allereerst om wie het werk op internet heeft gezet. Als dit een ander dan de uitgever/ auteur is gaat de redenering al niet op. Maar zelfs als de auteur zijn werk op zijn site plaatst, betekent dit nog niet dat hij wil dat iedereen dit kopieert en gaat verspreiden. De beheerder van deze site zal het ook niet op prijs stellen als de teksten van deze site klakkeloos op een andere site worden gezet of in boekvorm uitgegeven. Het auteursrecht geeft binnen de gehele EU de rechthebbende het recht om tegen ongeautoriseerd gebruik op te treden (enige hier niet relevante uitzonderingen daargelaten). Dit is anders indien de auteur uitdrukkelijk afstand doet of toestemming geeft voor gebruik van zijn werk voor bepaalde doeleinden (zoals creative commons licenties).

PS
Een boek dat je vind in de trein mag door iedereen worden gelezen en zelfs worden doorverkocht. Wat niet mag is daar kopieën van maken en aan anderen verspreiden. Dit is anders met toestemming van de rechthebbende of na verval van het auteursrecht (momenteel 70 jaar na de dood van de maker van het werk).



[Bewerkt door sjaak op 10-04-2008 om 22:14 NL]

Misschien een tip voor mensen die veel naar artikelen zoeken maar geen student zijn of alumni (deze hebben namelijk toegang tot bijna alle tijdschriften).
Wordt lid van een Universiteits bibliotheek die toegang geeft tot elektronische tijdschriften, liefst 1 met een geologie faculteit.

@sjaak: Lees de vette tekst! Daar kan je lezen dat volgens sommige specialisten ook een impliciete, stilzwijgende toezegging enige juridische kracht heeft. Dit wil, volgens hen (en mij), zeggen dat je geen expliciete toestemming moet geven dat het werk verspreid mag worden. Het feit dat je het werk op deze wijze beschikbaar stelt, geeft anderen impliciet en stilzwijgend het recht dit werk te raadplegen en desgewenst te verspreiden mits een correcte bronvermelding. Het werk wordt een deel van het publiek domein. Anders wordt het, vind ik, als je dat werk gaat gebruiken om er enig voordeel uit te halen, wat ik niet doe. De meeste, zo niet alle werken heb ik met zo\'n stilzwijgende toestemming verkregen van sites van de uitgevers of de auteurs en wat mij betreft hebben die sites inderdaad de bedoeling dat die werken worden geraadpleegd, gebruikt en mogelijks gecopieerd. Bovendien zet ik die artikels ook niet klakkeloos op een site, zoals je beweerd. Ik stel het volledige, onveranderde en integrale artikel ter beschikking mét bronvermelding. Ere wie ere toekomt. En als je als auteur of uitgever niet wil dat je werk gratis op het net als PDF beschikbaar is, zet het er dan niet op, of zet het op een site met beperkte (lees betalende) toegang.
Nog iets technisch. Elke keer je een PDF, of welk bestand ook, opent op het internet, open je niet het origineel, maar een copie van dat origineel dat naar je cache werd gecopieerd, wat doe je dan daarmee? Voor een papieren copie moet je steeds betalen, zelfs al vernietig je ze nadiien.

Die tekst is een vorm van wishful thinking en ook de schrijver van de door jou geciteerde tekst nuanceert zijn stelling direct. Als een jurist zegt dat iets \"gesteld kan worden\" betekent dit nog niet dat de rechter dit zal honoreren. Ik kan je uit ervaring echter vertellen dat je met deze theorie naar alle waarschijnlijkheid nul op rekest krijgt bij de rechter, tenzij je kan aantonen dat de auteur expliciet toestemming heeft gegeven of afstand heeft gedaan. De auteursrechthebbende heeft nu eenmaal het alleenrecht op de verspreiding van zijn werk.

Voor de tijdelijke copie, die technisch noodzakelijk is om via internet iets te lezen, bestaat een uitzondering in de auteursrechtenwetgeving.

Overigens beschuldig ik je nergens van en heb ik veel sympathie voor je actie. Een gewaarschuwd mens telt echter voor twee!

PS Ipv het aannemen van stilzwijgende toestemming kan je het de auteur natuurlijk ook met een mailtje vriendelijk vragen.

[Bewerkt door sjaak op 10-04-2008 om 23:41 NL]

Nog één quote, en dan zwijg ik, beloofd Dit nog op de website van de KUL gevonden: \"Bij uitzondering is de reproductie van een werk (ook werken die op een digitale drager zijn vastgelegd) ter illustratie bij onderwijs of voor wetenschappelijk onderzoek toegelaten. Bij andere dan artikels, mag echter slechts een kort fragment worden gereproduceerd, en zolang de reproductie binnen de doelstelling (illustratie bij onderwijs of wetenschappelijk onderzoek) blijft.\" Dan start natuurlijk weer de vraag of wij aan wetenschappelijk onderzoek doen. Maar goed, sjaak, je hebt gelijk, een gewaarschuwd man is er twee waard, maar ik ga toch voort met het beschikbaar stellen van de PDF\'s die ik op \'t net gevonden heb.

Het zal je niet baten. Het gaat hier om het gebruik van korte fragmenten in een wetenschappelijke verhandeling. Onderwijsinstellingen mogen meer, maar zijn als bijkomende voorwaarde verplicht een vergoeding te betalen aan een auteursrechtenorganisatie (bv. voor readers).

Ik denk dat de risico\'s beperkt zijn omdat er er iemand moet \"piepen\" en je dan moet doorgaan en ze ook nog eens achter jouw naam en adres moeten komen en het de moeite waard moeten vinden je te vervolgen. Jouw besloten netwerk verkleint in elk geval de \"pakkans\". Hmm, en misschien moet je mijn waarschuwende berichten ook maar wissen



[Bewerkt door sjaak op 11-04-2008 om 00:01 NL]