Paleontica Community

Bij het lezen van dit prachtige verslag dacht ik laat ik toch maar een tipje geven voor kamperen in winderige streken

Zelf kampeer ik in de zomer en herfst wel eens op hoogte in de Pyreneeën en daar hebben we (speleoclub) al eens wat last van stormen met windstoten tot boven 150km/u. Nu tegen zo'n stoten zijn weinig tenten bestand (we gebruiken expeditie Ve-25 tenten van North Face).

Maar als je een goede tent hebt moet je eens kijken of je geen 2e stok kan meeschuiven bij de bestaande stokken. Je tent zal een stuk steviger staan. Het enige wat je moet kopen is een 2e set tentstokken. Echter dit is niet mogelijk bij alle tenten dus je zal je tent effe moeten checken hiervoor. Je kan dit misschien zien aan het de plek waar de tenstok beneden aan de tent in een oogje wordt gestoken. Als je op die plek 2 ogen hebt dan is het goed mogelijk om een 2e stok mee te schuiven. Het 2e oog dient dan natuurlijk voor de 2e stok. Maar zover was je waarschijnlijk ook wel al



[Bewerkt door leclused op 27-04-2018 om 09:17 NL]

[Bewerkt door leclused op 27-04-2018 om 09:18 NL]

Dat is een handige tip.
Nu hebben we... althans de meesten een redelijk goedkoop tentje. Zo'n 2de oog is echter makkelijk zelf gemaakt.

Een andere oplossing is te zien op de foto van onze ontbijttafel met grote rode stoel. Aka Marcel's throne

Rechts onder in beeld ligt mo nog lekker te ronken. Gewoon tent afbreken en in je binnentent blijven liggen.
Zo hard als afgelopen keer heb ik niet eerder meegemaakt maar een van de vorige keren hebben we ook al eens in een duststorm gekampeerd. Tenten aan de wielen van de auto gebonden werkte goed. Gewoon in je slaapzak buiten.... vraag maar aan Danny.
En de beproefde binnentent, dikke steen op de hoeken en welterusten.
Of dit helpt bij 150km stoten.... dat denk ik niet

Maar ja.
De varaan hebben we ook weer overleefd en langzaamaan begint het alweer te schemeren.
Terug naar de auto's en op naar alnif.

Omdat we een voor een de berg af sloffen. De een heeft iets meer stenen in te pakken dan de ander.
Kunnen we bij de auto nog ff genieten van wat zoute nootjes en een demonstratie van Fred die met grote precisie van rots naar rots springt.
En eenmaal iedereen bij elkaar ondanks het voornemen niet teveel in het donker te rijden.... rijden we tegen zonsondergang de woestijn uit voor een heerlijk diner.
We krijgen couscous

Na een rustige nacht in het hotel.
Is er wel wat discussie over wel of niet een kampeer tripje

In de tussentijd gaan we alvast voor een dagtrip.
Issoumour
Voor mij een eerste keer. De berg waar het alle.aal begonnen is. Imposant gevaarte die berg... hoog en ook de putten waar de mannen stenen uit slepen zijn hier gevaarlijk diep.

Onderweg komen we nog een lastige kameel tegen en een bekende vindplaats... even een fotomomentje.

Als we de auto geparkeerd hebben lopen we via een vindplaats van crinoiden richting de bergwand, aangenaam verrast door een kleurrijke woestijnbewoner.
Het wordt dan wel duidelijk hoe hoog het allemaal is. De loop richting issoumour duurt langer dan ik ingeschat had. En in de verte zie ik 2 kleine stipjes op nog niet eens de helft van de helling.
Aangekomen aan de couche rouge een diepe put en het en der verspreid onderdelen van een beruchte trilobiet.
Thoraxen staarten en koppen.... maar compleet kunnen onze gidsen niet bevestigen.
Couche rouge materiaal heeft een roodbruine kleur en geweldige bewaring. Er was ons activiteit beloofd en helaas is men ter plekke sneller dan verwacht te werk gegaan en lagen er geen grote stenen meer om open te kloppen.
Na wat kleine vondsten zijn we een vergelijkbare couche iets lager en veiliger uit gaan graven.... we denken zelf een couche vergelijkbaar met de dicranurus couche uit atchana.

Wel merken we dat dit soort dagtripjes ook positief doorwerkt op onze gidsen. Ze zijn goed gemutst er wordt veel gelachen en elke vondst wordt bekeken en bediscussieerd.
Ook worden we einde dag bij Hassan thuis uitgenodigd. Helaas staat er al iets anders op t plan. Maar volgende keer gaan we de daar dankbaar gebruik van maken....

Laatste zoek dag

Een nieuw plekje en hoge verwachtingen.
We zitten niet zo heel lang gesetteld op onze plek als ik de eerste Ja een walli hoor.
Vondsten zijn goed mensen zijn aan het vinden en ook de eerste walliserops is een feit.
Voor mij start het wat traag.
Een hollardops oid is mijn eerste goeie vondst.
Maar net die steen springt alle kanten op als hij breekt.
Puzzelen en zoeken...... met hulp van mo weet ik de puzzel te maken.

Tweede vondst.
Wat een vreemde walliserops. Hé wacht.
Vermoeden.
Even de gids vragen. Die werd ff stil.
Ja hoofdprijs. Mooie complete erbenochile.
Ondanks de trage start is mijn dag goed.
Daarna hark ik gelukkig ook nog een goeie walliserops binnen en mogelijk een heel ander type walliserops .... maar dat moet zich nog uitwijzen in de prep

Geweldige vondsten.
Al blijft het toch uiterst moeilijk om vanaf die doorsnedes een juiste determinatie te maken. Petje af.

Die Walliseropsen, komen die van Timerzit?

Ook geologisch valt op die plek heel wat te beleven. We zien mooie plooien in sommige gesteentelagen, en plaatselijk steken donkere intrusie-actige gesteenten uit, die we interpreteren als mogelijke afzettingen ron hydrothermal vents. Plaatselijk zien we kwartskristallen.
Wat prospectie wijst uit dat er nog veelbelovendelagen zijn met trilobieten die nog niet zijn aangesneden, en ook op het vlak van goniatieten lijken sommige afzettingen veelbelovend.

De volgende dag kijken we nog eens door wat ongeprepareerd materiaal in Alnif. Ik weet een erg mooi trilobietje aan te schaffen voor de preparatiedemo van dit najaar. Ook genieten we nog van een heerlijke en copieuze maaltijd chez Mohamed.