Paleontica Community

Hoi Oliver,

jij had het nogmaals bij het rechte eind, toen jij mij corrigeerde voor die S. clypeata.
Ik heb de randen wat vrijgemaakt ( foto 1 en 2 ) en ook een kleiner fragment aan de andere kant redelijk vrij kunnen prepareren.( foto 3 )
De zooecia zijn inderdaad niet langgerekt zoals bij Stichopora clypeata, maar eerder vierkant.
Ik ga er nu vanuit, dat na vergelijking met het specimen in het werk van d'Orbigny ( Pl. 722, fig. 2-5 ) dat dit een Discoflustrellaria clypeiformis d' Orbigny, 1853 is.

Wat het mooie specimen betreft, dat jij toont, denk ik eveneens dat het geen Floridina trilobata is, omwille van de ontbrekende lobben in de mondopening.
De mondopening is opvallend groot.
Het is voor mij niet duidelijk zichtbaar op jouw detailfoto's of dit een bilammelair exemplaar is.
In de werken van D'Orbigny en Von Hagenow vind ik tot nu toe geen vergelijkbaar exemplaar.
Maar ik zoek nog verder.

Groeten

Lugo

Hoi Luc,

met zicht op de bovenkant moet ik mijn reactie revideren. Dit is toch eerder een Stichopora. Ten eerste omdat de zooecia resten van cryptocysten tonen. Dit zie je niet bij Discoflustrellaria. Verder tonen de onderzijden van de zooecia kleine porieen of gleufjes aan de randen. Dit beschrijft Hagenow ook al voor deze soort. Het feit dat de rand van de kolonie niet zo breed is dan op de afbeeldingen van Hagenow en d'Orbigny is misschien omdat jouw stukken adult en compleet zijn. Een Lunulites-soort is het in ieder geval niet.
Ik zal in de komende weken ook eens onderzoek doen aan mijn exemplaren. Geef jouw dan bericht.

Bij deze nog een paar nieuwe foto's uit de Meerssen:

1. Lijkt op Diastopora voigti (Brood, 1972) en komt goed overeen met Brood's beschrijving van de kolonie en het gonozooid, dat ook op mijn stuk aanwezig is (de ronde blaas).

2. Truncatula jellyae (Pergens, 1894). Deze fraaie kolonieen zijn niet zeldzaam in het Limburgse Krijt. Maar men vind ze in de regionaal betrokkene literatuur bijna niet terug. De kolonieen vormen een ronde platte voet, een kort stammetje en 10 tot 15 takken, die zich vaak opsplitsen en met de naburige takken samengroeien.

3. Stamenocella marlierei (Voigt, 1987). Een basaal stuk met aviculaire kamers (kleine pukkels tussen de mondopeningen, in het midden en onderste gedeelte van de foto) en ovicellen (broedkamers, zitten in het bovenste gedeelte van de foto tussen avularien en mondopeningen.

4. Deze soort is moeielijk te determineren. Zij komt het meest overeen met Idmonea cristata (Meunier & Pergens, 1885) of Idmonea triangularis (d'Orbigny, 1853 fide Brood, 1972). Ik hou het voor de zekerheid op Idmonea sp.
Een kenmerk van Idmonea zijn de licht gebogen rijen van mondopeningen, die ietwat op een parelsnoer lijken en een regelmatige afstand tot de volgende rij houden. Deze zijn op mijn foto niet goed te zien, omdat zij op de zijkanten zitten. Voor wie geinteresseert is, kan ik graag nog een extra foto maken. Aan de bovenkant lopen de linkse en rechtse rijen ietsje in mekaar en vormen een zigzag-patroon. Mijn exemplaar toont ook een langwerpig, glad en sakvormig gonozooid (broedkamer bij cyclostomata). Dit verloopt ongeveer van het midden naar beneden en zit tussen de buisjes.

Veel plezier en Beste Groeten,
Oliver


[Bewerkt door hubertus68 op 14-06-2016 om 11:09 NL]

Oliver,

ik heb enkele andere exemplaren in mijn collectie, die ik al bestempeld had als Stichopora clypeata , nog eens vergeleken met dit exemplaar en de gelijkenis is wel groot.
Al is dit laatste specimen wel beter bewaard en zijn de zooecia duidelijk korter ( vierkant ) i.p.v. langgerekt.
Dus houd ik het dan voorlopig maar op S. clypeata en ik wacht jouw verder onderzoek af.

Over de determinatie van de 4 mooie specimen, die jij laat zien, durf ik mij niet uit te spreken, ook al omdat mij de betrokken literatuur van Brood en Pergens ontbreekt.
Maar ik denk wel dat ik een exemplaar, vergelijkbaar met jouw Truncatula jellyae in een doosje heb zitten.
Ik zal dit eens opdiepen en een foto plaatsen.

groeten

Lugo

Hoi Oliver,

zoals beloofd een paar foto van het specimen, dat volgens mij in aanmerking kan komen voor Truncatula jellyae ( Pergens, 1894 ).
Ik heb wel niet de literatuur die deze soort beschrijft om dit te verifiëren, maar op foto lijkt dit exemplaar alleszins erg goed op jouw specimen.
De langste diameter van dit exemplaar ( op foto 1 ) is 1.3 cm.
Op de derde foto zijn ook enkele incrustrerende kolonies te zien, die het grotere exemplaar als substraat gebruiken.
Op de laatste foto is het aanhechtingsvlak te zien.

groeten

Lugo

Hoi Luc,

dank voor de foto's. Ik zou zeggen dat dit dezelfde soort is. Mooi stuk.
Interessant zijn de kleine kolonietjes op de zijkant. Zou je misschien een
foto van dichter bij kunnen maken? Het lijkt op een Puncturiella – een
zeldzame soort.

Groeten,
Oliver

Hoi Oliver,

bedankt voor de feedback.
Ik heb geprobeerd met bovenstaande foto's scherp te stellen op de twee verschillende kolonies en aldus een beter beeld te geven.
De diepst liggende kolonie is een zeer dunne lamel met langgerekte hexagonale cellen en telkens een kleine mondopening in het bovenste gedeelte.
De tweede kolonie is meer zodenvormend en dikker.
Hopelijk kan je deze details voldoende duidelijk zien op de foto's.

groeten

Lugo

Hoi Luc,

Lijkt inderdaad op Puncturiella. Heb je het boek van Voigt over her Dano-Montien van Mons?
Zoals ja, kijk eens op paginas 144/145.

Beste Groeten,
Oliver

Hoi Oliver,

de gelijkenis met Puncturiella op blz 144-145 in het boek van Voigt is inderdaad treffend.
Ik ga de details nog wat verder onder de bino bestuderen om hopelijk tot een sluitende conclusie te komen.
Heel erg bedankt voor jouw tip; jij hebt duidelijk een zeer goed geheugen om al deze vormen-rijkdom snel terug te vinden.

Ondertussen is vandaag het werk van Voigt over de heteromorphie en taxonomische status van Lopholepis en Cavarinella ( 1982 ) toegekomen.
Dus heb ik weer wat leesplezier in het verschiet.

groeten

Lugo

Hoi Luc,

let vooral eens op eventuele porien op de cryptocyste (is dit een nederlands woord?). Hierdoor heeft Puncturiella zijn naam gekregen. Verder heeft Puncturiella boven iedere mondopening een rond avicularium. Maar dit meen ik op jouw laatste foto's te herkennen.

Ik voeg ook nog eens een paar stukken aan de lijst toe. Allemaal uit een van de bovenste gruislagen in de Meerssen member:

1. Eschara jussieui (v. Hagenow,1851). Een minder goed bewaard stuk, maar toch met alle kenmerken, die Hagenow in zijn beschrijving noemt: gebogen rijen van autozoecia, die ver van elkaar af staan. Verder een grof uiterlijk met onduidelijke verspreide porieen en gleuven. Ik vindt deze soort in recentere literatuur niet meer terug. Op bryozoa.net wordt de genusnaam Eschara de naam "Beisselina" (met vraagteken) bijgevoegd. Een Beisselina blijkt dit echter niet te zijn en wordt ook niet door Wiesemann in zijn werk van 1963 (Untersuchungen an der Gattung Beisselina Canu 1913 und ähnlichen Bryozoen) genoemt. Ik hou het dus op Eschara jussieui.

2. Callopora cf. tegulata (Voigt, 1987). Mooi bewaarde kolonie. De buitenste zooecia tonen kleine punten op de rand. Dit zijn resten van spinale stekels.Verder zijn resten van ovicellen te zien.

3. Crisisina gibbosa (v. Hagenow, 1851). Twee goed bewaarde exemplaren met intacte frontale wanden onder iedere mondopening. Normaal vindt men deze zonder de wanden, waardoor alleen maar lange smalle gleuven overblijven.

Beste Groeten en veel kijkplezier,
Oliver

Oliver,

dit zijn weer 3 mooie specimen en ik kan mij vinden in jouw argumentatie bij de determinatie van deze stukken.


Wat de Puncturiella betreft, kan ik onder de microscoop inderdaad de kleine ronde avicularia vinden boven de mondopeningen.
Maar ik vermoed dat mijn maximale vergroting ( X40 ) onvoldoende is om het patroon te ontdekken in de porien op de cryptocysten.
Dus moet ik het voorlopig houden bij de genus naam.

groeten

Lugo