Paleontica Community

Door de aanschaf van een vrij omvangrijk werk van K. Brood ( Cyclostomatous bryozoa from the Upper Cretaceous and Danian in Scandinavia - 1972 ), heb ik weer wat meer informatie ter beschikking om bryozoën uit de orde van de Cyclostomata te determineren.
Op basis van deze literatuur kom ik tot volgende determinaties:
.
Foto 1 & 2 : Discotubigera michelini ( V. Hagenow), 1851: deze soort vormt discusvormige kolonies, die aangehecht zijn via een centrale voet. Op de schijf zitten een 10-tal min of meer driehoekige, radiaal gerichte bundels met elk een drietal rijen autozoëcien.
De ruimte tussen de bundels is glad.

Foto 3 & 4 : Radiopora diadema ( Goldfuss), 1826 : dit is een massieve discusvormige kolonie met radiaal gerichte bundels, die telkens twee rijen van autozoëcien bevatten.
De ruimte tussen deze bundels wordt steeds opgevuld door 2 tot 3 rijen kenozoëcien.
De kolonie is met de volledige onderkant vastgehecht op een substraat.


Lugo

Nog eentje, dat ik kon determineren door het werk van K. Brood ( 1972 ).

De naam voor dit mosdiertje, die momenteel geldig is, luidt Theonoa disticha ( Hagenow ), 1851.

Om een idee te geven over de complexiteit bij het correct determineren van bryozoa, is de geschiedenis van naamgeving van deze soort wel illustratief.
Von Hagenow was de eerste auteur, die deze soort beschreef in 1851 en hij gaf er de naam Defrancia disticha aan.
In 1853 kwam D'Orbigny en hij zag in de vele vormvariaties van het zooarium steeds verschillende soorten, zodat bij hem namen opdoken zoals Defrancia excavata, D. pulchella, D. brogniarti, Actinopora gaudryana, Pavotubigerea flabellata, enz...
Dan kwam de genusnaam Phyllofrancia, gegeven door Marsson.
En na nog een inbreng van enkele andere auteurs zoals Hamm, Pergens, Hennig, Gregory, Voigt en Levinsen, was het uiteindelijk K. Brood die in 1972 de momenteel geldende naam Theonoa disticha ( Hagenow ), 1851 toekende.

Lugo

Hoi Luc,

bedankt voor het tonen van de laatste drie soorten. Mooie foto's!

Ik vind de Lichenoporidae vaak lastig te determineren, omdat de soorten zeer divers gevormt zijn. Ik heb nog altijd vele specimen niet verder dan op familie-niveau gedetermineerd.

Groeten,
Oliver

Hoi Oliver,

het is inderdaad zeer moeilijk om tot een min of meer zekere determinatie te komen.

De auteurs uit de jaren 1800 hebben de taxonomie bijna volledig gebouwd rond de uiterlijke vormen en kenmerken van een kolonie en dit weergegeven in prachtige pentekeningen, die wij nu veelvuldig gebruiken.

Recentere onderzoekers gaan ook kijken naar bvb de kristalstructuren / opbouw van de wanden van de cellen en de aanwezigheid van o.a. lunaria en pseudolunaria.
Maar dan is al een techniek zoals stereoscan electronen microscopie vereist.
Op die basis komt K. Brood ( Cyclostomatous bryozoa from the Upper Cretaceous and Danian in Scandinavia, 1972 ) bvb tot nog slechts 3 genera binnen de familie van de Lichenoporidae ( Disporella, Lichenopora en Multicavea ) en zelfs op suborder en familie niveau worden grote herschikkingen doorgevoerd.
Het zal dus een moeilijke zaak blijven om onze vondsten met enige graad van zekerheid te determineren met de middelen, die wij hebben .
Maar dat neemt niet weg dat deze kleine wereld toch heel boeiend is.

Lugo

Het is een tijd geleden dat de laatste post geplaatst werdt.
Maar bij deze wil ik jullie een kolonie tonen, die ik niet determineren kan.
Geen idee!
Opvallend is dat sommige aperturae kalklamellen tonen.
Ik weet echt niet wat het is...

Groeten,
Oliver

Hoi Oliver,

met de literatuur, die ik momenteel heb, kom ik ook niet tot een antwoord.
Maar er is nog een boek ( Marsson 1887 ) onderweg; misschien vind ik daar de oplossing.

Lugo

Hoi allen,

Een tijd geleden heb ik in dit topic dit https://www.researchgate.net/publicatio ... substrates artikel gepost, met de opmerking dat het leuk zou zijn als deze bryozoa-ichnofossielen ook in het Limburgse Krijt gevonden zou worden. Het gaat om bryozoakolonies die zich een stukje ingevreten hebben in het substraat. De kolonie zelf is verdwenen. De naam van dit ichnofossiel is Finichnus (Taylor, Wilson & Bromley, 1999), voorheen Leptichnus genaamd.

Het toeval wil dat ik zelf laatst in de Valkenburg member een belemniet vond met op de punt een drietal sporen van kolonies. Met o.a. Oliver en Luc heb ik hierover al per msil gecommuniceerd, waarbij Luc mij er zelfs op wees dat ik zelf een keer bovenstaand artikel op dit forum had gezet. Oliver heeft nog geopperd dat dit een Podichnus centrifugalis (Bromley & Surlyk, 1973), gemaakt door een brachiopode, zou zijn. Echter John Jagt van het NHMM en Paul Taylor van het NHM London gaven aan dat bij dat genus de afdrukjes van binnen naar buiten toe steeds groter worden, en dat het dus toch gaat om Finichnus .

Hoi Koen,

nogmaals proficiat met deze interessante en zeldzame vondst!
Ik ken vergelijkbare ichnofossielen uit het Campaniaan van Hannover.
Maar die zijn dus een paar milljoen jaar ouder.

Dit is een mooie aanvulling voor deze topic. Heeft Paul Taylor jouw verteld
welk bryozoa-genus deze sporen veroorzaakt heeft? Ik denk niet, of?
Omdat ik in de literatuur niets hierover vinden kan – alleen dat het om een
cheilostomate soort zou moeten gaan.

Als ik mijn verzameling bekijk ben ich echter niet veel radiaal uitgerichte
cheilostomate soorten tegengekomen: Lunulites sp., Setosellina sp., sommige Membranipora, Onychocella camerata, Stichopora en daarmee heb je het al gehad.

Het zou interessant zijn, om eens een complete radiaal uitgerichte cheilostomate kolonie op een belemniet te vinden en deze te verwijderen, om te kijken, wat eronder zit.

Beste Groeten,
Oliver

Beste,

bij deze toon ik jullie een paar bryozoa-kolonieen, die niet vaak langskomen.
Het gaat om kolonieen uit de orde Electridae, met name Herpetopora cf. laxata (d'Orbigny),
die als substraat een brachiopode en een oester (Pycnodonte) gekozen hebben.
Het is dus de moeite waard elke oester op "bijrijders" te onderzoeken!
Geniet ervan!

Beste Groeten,
Oliver

Hoi Koen,

heel interessante sporen op die belemniet en dito uitleg.
Het loont zeker steeds de moeite om vondsten te onderzoeken op "medepassagiers", zoals Oliver aanhaalt.

Oliver,

het boek van Marsson is toegekomen, maar ook hierin vind ik geen antwoord op jouw vraag over het mosdiertje met de kalklamellen in de aperturae.

Uw "bijrijders" op de oester zijn inderdaad uitzonderlijk en heel mooi en duidelijk in beeld gebracht.
Deze heb ik tot nu toe nog niet gezien.

groeten

Lugo