Paleontica Community

We zijn wel even off-topic aan het gaan. Ja. Maar je hebt het zelf ook al wel meegemaakt dat je er één aan het prepareren bent en dat naarmate je vordert en dieper gaat de matrix harder wordt. Terwijl het fossiel steeds hetzelfde blijft van hardheid. Heb ook zo een steen gehad dat zachte materie aan de buitenkant had en gekristaliseerd was vanbinnen, mooi gebroken. Later paste hij ook niet perfect meer toen de buitenlaag droog was. De kristallaag echter wel. Zeg niet dat het hier zo is maar het kan. Het kan even goed dat er inderdaad wat stukjes verloren zijn gegaan.

Hallo Tim,dit is niet echt off topic


Maar door verwering kan het ook,maar het zal niet krimpen in die mate dat je een gleuf krijgt tussen de twee,tenzij je in klei bezig bent.


GR

Das waar. En het is wel een redelijke geul.

Zal wel niet de juiste benaming zijn. Maar ik noem de matrix waarin de bradocryphaeus zit. Kleisteen

Het was een iets hardere bank maar het deed toch allemaal klei achtig aan. Maar we zullen zien. .. Ik hoop dat de schaal van het beestje iig wel nog goed aansluit.

Hey Ivo, je maakt toch mooie vooruitgang zie ik.

Ik vertrouw alleen de breuk niet.
Leek vrij clean. Maar eenmaal alles proberen te passen. Mist er schaal en het sluit niet mooi aan...
Ligt nu uit te harden en hoop dinsdag avond weer verder te gaan

Kom wel goed Ivo. Hoop ik toch voor je. Laat het hier effe weten hoe het ging hé. Ben wel benieuwd. Succes.

In dat geval gebruik je best een vullende lijm.

Trilo schreef:
Zal er ook eens een paar posten.Goldius sp.

Trilo, is het linker pygidium geen Calycoscutellum goolaertsi ? er zitten tuberkels op het pygidium.

Jemig, ben ik even een paar dagen niet op het forum, en dan ontstaat er zo'n topic op van te smullen!

Een Frasniaanse Cyphaspis uit België, Theo, ongelofelijk, ik hoop dat je het tegenstuk hebt weten te bergen want ik denk dat er dan nog wel wat van te maken valt.

En jouw bijzondere Cyphaspis uit Resteigne, Ivo, die lijkt voor mij ook wel heel erg op soorten die ik alleen ken uit het Siluur van Zweden die naar mijn weten nog steeds onder het oude geslacht Otarion vallen. Spannende vondst, dat kopje!

Succes met je Bradocryphaeus (?), Ivo

Bedankt voor het tonen van al deze beauties, ik zal in de nabije toekomst ook een bijdrage gaan proberen te leveren van wat er hier op de plank ligt.

Groetjes,

Mark