11e dag, dinsdag 10 april,
Hallo, ondanks het bitter slechte weer; hevige regen en een straffe en koude oostzuidoosten wind, was ik om half acht al op het, verder volkomen verlaten, strand (2+3) te vinden.
De afdaling naar het strand was een langzame, zeer modderige en gladde bedoening, toch ben ik maar 1 keer onderuit gegleden.
Mijn staf is hier voor mij onmisbaar; als een derde been benut maakt die dat ik mijn evenwicht niet zo snel verlies als op maar twee benen.
Waterproof ingepakt mijn weg gezocht naar de slump; verreweg de beste stek deze trip, daar gearriveerd mijn staf en rugzak geparkeerd op mijn favoriete zandsteen tafel.
Met alleen een linnen tasje en mijn geologenhamer begon ik het strand af te struinen, op zoek naar nodulen.
Inmiddels een mailtje van Malcolm gehad dat hij het weer toch te heftig vond; we zouden elkaar later in de week nog treffen.
De gestage plensregen veroorzaakte flinke watervallen (1+4) waarvan het water, eenmaal op het strand, het fijne gruis wegspoelde en er zo voor zorgde dat het grovere materiaal er onder zichtbaar werd en weer een rijke oogst aan ammonieten opleverde, die ik met graagte in mijn linnen tassen verzamelde en de berg nodulen op de zandsteen tafel werd weer gestadig groter.
Waarom verzamel ik er zo veel?
Ik heb een procede ontwikkeld waarin ik de knollen behandel zodat, bij het splijten, de schaal op de ammoniet blijft en niet in het negatief blijft zitten, wat normaliter wel het geval is.
Omdat het een bewerkelijk proces is, kan ik beter met grote hoeveelheden werken; de hoeveelheid tijd die ik dan gemiddeld per knol kwijt ben verminderd dan aanzienlijk.
Natuurlijk beperkte ik me niet tot alleen ammonieten; in Port Mulgrave kun je veel verschillende zaken treffen; naast de al genoemde ammonieten natuurlijk ook belemnieten, nautiloiden, bivalven, brachiopoden, crinoiden, hout en git en bot materiaal van zeesauriers, andere reptielen als krokodillen en zelf pterosauriers.
Dus is het zaak met een open mind te zoeken en jezelf te laten verrassen.
Zo vond ik, in de stromende regen, een flinke en merkwaardig gevormde nodule die een forse wervel van een Ichtyosaurus bleek te bevatten!
Wel maakte dat ding mede dat ik al snel weer Max op bezoek kreeg, maar ik wilde toch niet lang blijven, want ondanks de regenkleding werd ik geleidelijk op steeds meer plaatsen nat en dus koud.
Na anderhalf uur hield ik het al voor gezien, ben geen knollen gaan kloppen en heb twee derde van de vondsten mee naar boven gesjouwd; dat laatste derde bij de Lobsterpot opgeslagen; ik wilde die middag toch nog weer het mysteriefossiel gaan zoek en dan kon ik dat restant makkelijk mee naar boven nemen.
Gelukkig was `s middags de regen voorbij en was zelfs af en toe een heel waterig zonnetje even zichtbaar en werd de temperatuur, die voorheen maar net boven nul was, wat hoger en het verblijf op het strand wat aangenamer.
Ook kwam ik onderweg, op een heel groot blok zandsteen deze pootafdruk van een sauropode?(5) tegen; gezien het formaat(6), moet het dat wel geweest zijn...
Het mysterie fossiel heb ik echter nog immer niet gevonden en ik begin er al aan te twijfelen of het wel zal lukken.
Maar ik blijf het proberen.
groeten, Bert
[Bewerkt door Elbert op 17-11-2018 om 12:06 NL]
