Paleontica Community

Hallo, de dag van gister begon al heel vroeg en toch waren we niet de eersten op het strand; Ricky was ons voor en had al aardig wat spul verzameld.
Omdat we net na hoogwater arriveerden, was het moeilijk zoeken; net na doodtij zijn er altijd wat grotere golven en dan is het een soort trefbal spelen met de zee, of eigenlijk trefgolf...
Toen er weer zo`n grote roller aan kwam, ben ik, vol vertrouwen, achter een groot blok zandsteen gaan staan en had er geen erg in dat het ding van de zeekant omhoog liep.
Dat maakte dat, terwijl ik met mijn rug naar de zee stond, de golf als een ski springer werd gelanceerd en ik zo iets als een volle emmer zeewater in mijn nek geworpen kreeg; zeiknat tot op mijn onderkleding...
Dat was even minder.
Gelukkig scheen de zon en liep ik uit de wind, dat maakte dat het te doen bleef.
Walter intussen, was veilig hoog op de puin berg van de slump gebleven en raapte daar o.a. een mooie Hildoceras sp. op.
De rest van de morgen hebben we gezocht en plezierig veel gevonden.
Toen we genoeg materiaal hadden om de rugzakken te vullen, zijn we nog even linksom gegaan in de richting van Staites, over de Jetrock en de Grey shales naar de Ironstone series, die stammen uit het boven Pliensbachiaan ( Domeriaan ).
Mijn best gedaan om de heren te vertellen wat een en ander in geologisch opzicht interessant maakt, maar er wel bij gezegd dat we geen grote vondst hoeveelheden hoeven te verwachten.
Bovendien is het een SSSI typelocaliteit, dus hakken in het abrasievlak is er dan niet bij.
SSSI = Site of Special Scientific Interest; geen materiaal uit situ verwijderen!
Net onder de bovenste steenbank van het Domerien bevindt zich een laag waar het soms mogelijk is om Pleuroceras hawskerense te vinden en in de eerste steen die ik omdraaide
bevatte zowaar een goed bewaard exemplaar!
Daarna nog zeker een kwartier gezocht met zijn drieen, maar noppes.
Hoezo gelukstreffer...
Maar toch was er nog wel wat te vinden; Walter een Zwaansvoet ofwel Oxytoma cygnipes, een schitterende tweekleppige. Marcel een mooi brok pyriet met een afdruk van Eleganticeras sp.
Zo leverde deze wandeling, naast wat zonnebrand ook nog een enkel goed fossiel op.
Moe gezocht en gewandeld zijn we weer klif op gegaan, op weg naar ons cottage.

groeten, Bert

Hallo, vanmorgen was ik weer wel het eerst op het strand; schitterend weer; een gesluierd zonnetje heette me welkom en terwijl ik mijn ontbijt daar beneden nuttigde zag en hoorde ik de grote golven van de vroege eb tegen de modderhopen van de beide klifinstortingen slaan en bedacht me dat er dankzij dat gebeuren wel weer genoeg nieuw materiaal zou uitspoelen.
Dat was, na het ontbijt aan de vondsten dan ook meteen weer te merken; de ene na de andere goede knol.
Overigens; een goede knol is een knol met de vorm van een, in de lengte, ietwat platgedrukt ei waarbij de ribbels van de kiel van de ammoniet die er in zit net zichtbaar zijn en nog onbeschadigd.
Even later arriveerden Walter en Marcel ook, net toen raapte ik een Hildoceras sp. van ca. 20 cm. op.
De beide heren waren al snel doende om ook ammonieten te rapen en Walter was de eerste die vriend max laadvermogen tegenkwam en Walter hield het dan ook wijselijk voor gezien.
Een uurtje later was het ook voor mij tijd om te gaan, max was daar heel duidelijk over...
Marcel kwam niet veel later, geen max, maar toch zeker wel de moeite.
Even later alle drie weer boven, steenversleten maar voldaan.
Morgen Kettleness - Runswick

De foto`s:

- zicht van de slump zuidwaarts, Jurassic Geological Supplies aan het werk...
- de slump van veraf.
- iets dichterbij, met net links van het midden de zandsteen schans, die me gisteren een
nat pak bezorgde.
- een gedeelte van mijn vondsten van vandaag.

Het vele bewerken heeft te maken met het internet dat hier ieder moment wegvalt, dus schrijf ik in etappetjes...

groeten, Bert

[Bewerkt door Elbert op 11-04-2016 om 21:36 NL]

[Bewerkt door Elbert op 11-04-2016 om 22:19 NL]

[Bewerkt door Elbert op 11-04-2016 om 22:25 NL]

[Bewerkt door Elbert op 11-04-2016 om 22:29 NL]

[Bewerkt door Elbert op 11-04-2016 om 22:40 NL]

Hallo, al bij aanvang werd ons duidelijk dat dit een ander soort dag ging worden dan de laatste twee; het weer is omgeslagen en we vertrokken in de regen.
We hebben eerst mijn auto naar Runswick gebracht en aangekomen in Kettleness was de mist dichter en de regen intenser geworden (1e foto).
De wandeling over de klif langs de enorme aluingroeve van Kettleness (foto2) door de miezerregen nam ca. 20 minuten vooraleer we bij Kettleness tunnel aankwamen.(foto3)
Weliswaar wordt afgeraden om de tunnel te betreden, maar dat doe ik al zeker 35 jaar en al die jaren is deze tunnel stabiel gebleken.
Bovendien was het lekker droog in de tunnel en na een tiental minuten verschenen we aan de andere kant, bij het steile klifpad, waar men met behulp van een touw afdaalt en klimt, want anders is het geen doen.
De regen was inmiddels veranderd in een gestage drens; het was volstrekt niet moeilijk om doornat te worden.
Ik ben voorgegaan, Marcel volgde en tenslotte kwam ook Walter (foto4).
Veilig beneden aangekomen nog een tiental minuten vooraleer we het strand konden betreden, waar we eerst even rechtsaf gingen om een ontsluiting van de Canon ball doggers in de Jetrock member te bekijken en te trachten wat goede concreties te vinden met Eleganticeras elegantulum (foto 7).
Walter had al snel een goed exemplaar van deze ammoniet te pakken en ik ben even doorgelopen om de plaat met een dinosaurus pootafdruk op te halen, die ik vorige week maandag al gevonden had en op een veilig plekje had neergezet.
Op de terugweg daarvan zag ik onderweg een Canon ball liggen, deze open geklopt en jawel, nu had ik ook een fraaie Eleganticeras te pakken.
We hebben deze stek na ongeveer drie kwartier weer verlaten, ik had inmiddels de zandsteen met de pootafdruk enigzins getrimd, zodat het stuk wat makkelijker draagbaar werd en nog een 6 tal kilo`s zwaar was. De Canonball woog ook een goede 3 kilo en dan wordt de rugzak snel zwaarder en we moesten nog een heel eind.
We gingen onderweg naar een ontsluiting in de Grey shale member, de member onder de Jetrock.
De klauterpartij over en tussen grote zandsteenbrokken en op een spekglad abrasievlak die toen volgde was niet eenvoudig; geen terrein voor onervaren types.
Zowel Walter als ik maakten een tuimeling, terwijl Marcel al eerder een smak had gemaakt en zijn elleboog had bezeerd.
Hoe voorzichtig we ook waren, elke stap was letterlijk een risico.
Aangekomen bij de Grey shale ontsluiting, was het betrekkelijk eenvoudig om fossielen te vinden, maar het viel niet mee om enigszins gave exemplaren in de rugzak te krijgen.
We hebben daar ook best veel tijd gebruikt, wat jammer genoeg ten koste ging van de tijd die we bij andere ontsluitingen konden besteden om te zoeken.

Morgen verder, nu te laat geworden, naar bed...

Tot morgen, Bert


[Bewerkt door Elbert op 12-04-2016 om 23:45 NL]

[Bewerkt door Elbert op 12-04-2016 om 23:50 NL]

[Bewerkt door Elbert op 12-04-2016 om 23:53 NL]

Wat een geweldig verslag Bert, ben later ingevallen maar heb al je posts in één ruk uitgelezen! Dit is waar fossielen zoeken om gaat..

Joop en ik hebben in 2011 enorm genoten en ik zou zo weer met je mee zijn gegaan.
(heb in 2010 mijn huidige vrouw leren kennen en die kon iets minder lachen om de 14 dagen afwezigheid, maar ja de trip stond toen al gepland

Geniet er van! Ook namens Joop..

Hallo, dat het gister zo laat werd, had alles te maken met de internetperikelen die we hier ondervinden; om de haverklap lig je er af en als dan hetgeen geschreven is, niet is geplaatst, dan is het weg.
Dat gebeurde me gister tot drie keer toe en zat ik uiteindelijk met pufjes stoom uit de oren achter de laptop nadat ik het verhaal had voltooid, wilde gaan plaatsen en pats!...niet meer nodig...grrrrr.

Vervolg van gisteren: na de Grey shale zijn we doorgelopen, richting Runswick en hebben nog een stop gemaakt bij wederom een ontsluiting van de Canonballs, die er heel veelbelovend uit zag.
Toen viel het me op dat het geluid dat de golven maken, was toegenomen en nu klonk als een straalvliegtuig in de verte; een teken dat het laagtij voorbij is en het water weer gaat vloeden.
Dus ook; zorg dat je op tijd wegkomt, het tij wacht op niemand.
Nog een korte stop in de top van de Ironstone series, waar Pleuroceras hawskerense te vinden is.
Wel fragmenten, maar geen goede exemplaren kunnen vinden.
De wandeling naar Runswick bleek toch een stuk langer dan verwacht en omdat ik niet geheel zeker van het bestaan van de mogelijkheid om alsnog afgesloten te worden door het tij, hebben we stevig door gestapt.
Uiteindelijk veilig in Runswick aangekomen en daar mijn auto opgepikt en teruggereden naar Kettleness, om Walters auto op te halen.
Resumerend: jammer van de regen en de mist, wat een schitterende wandeling had kunnen zijn, werd een lang stuk lopen in een klein wereldje...
De vondsten waren zeker niet te versmaden, maar een vergelijk met Port Mulgrave maakt altijd dat je betrekkelijk weinig hebt gevonden.
Ik persoonlijk was daar niet rouwig om, mijn rugzak was zwaar genoeg.

groeten, Bert

[Bewerkt door Elbert op 13-04-2016 om 19:36 NL]

[Bewerkt door Elbert op 14-04-2016 om 17:11 NL]

Hallo, vandaag was een drukke dag; mijn auto moest naar de garage, ik wilde nog een gevonden hamer wegbrengen ( zodat de eigenaar die op een bekend adres tzt kan ophalen ) alles in Whitby en daarna zouden we nog hier in Port het strand op gaan.
Al die verplichtingen maakten dat we wat verlaat op het strand verschenen en de concurrentie was in grote getale komen opdraven, dus was de spoeling dunner dan we gewend zijn.
Lekker gezocht, gaandeweg minderde de regen en werd het uiteindelijk droog en ik had de mazzel dat ik een hoekje trof waar een ieder aan voorbij was gelopen en ik heb daar knollen geraapt totdat max met een waarschuwend vingertje aangaf dat het zo wel weer mooi geweest was en ik ben toen de wat minder goede knollen en de ikweetnietzekeroferietsinzit gaan openkloppen en daar was de oogst gemiddeld goed, paar mooie, veel kleintjes en een Pseudolioceras lythense.
De rest heel gelaten, zitten een aantal zeer veelbelovende grote exemplaren bij van D. commune en D. athleticum.
Daarnaast veel en prettig gekletst met de concurrentie en Malcolm deed nog een "schildpadje" hetgeen veel hilariteit opleverde.
Tot besluit zijn we gezamenlijk naar boven geklommen, de regen heeft het pad zeer glad gemaakt en het was voor ieder een toer om boven te geraken.
Boven aangekomen hebben we bij ons nog een bakkie gedaan en de "fossilgossip" nog even voortgezet, wat nog leidde tot enkele leuke ruiltjes.
Programma voor morgen is: eerst naar Whitby museum en daarna het strand op bij Saltwick bay.
Nu tijd om te gaan badderen...

groeten, Bert

Hallo, vanwege de internetproblemen die we hier ervaren, is het nu niet mogelijk om een post te maken met foto`s erbij.
Overal zie ik bestelautootjes van de provider BT in de straten staan, dus er wordt aan gewerkt.
Daarom wacht ik nog even met de volgende post tot het internet hier weer behoorlijk werkt.
Verder alles goed hier, alleen het weer zou beter kunnen; er is sneeuw in de weersverwachting...

groeten, Bert

Hallo, vanwege de aanhoudende problemen met het lokale internet plaats ik de laatste verhalen vanuit Nederland.
Vandaag gaat de boot terug en hoop ik jullie z.s.m. te berichten over de laatste paar dagen van de trip.
Tot dan!

groeten, Bert

Hallo, thuisgekomen bleek mij dat niet alle problemen te wijten waren aan British Telecom, maar ook speelt het immigranten probleem hier een rol.
Er zitten ws. 4 russen in mijn laptop en mogelijk wel 5.
Als we die gasten er uit gejaagd hebben, kom ik weer online om de rest van de fotoos en de verslagen te plaatsen.
Tot dan.

groeten, Bert

haha, lachen
dat zijn lastige die russen, kan er over meepraten. heb er eentje getrouwd.