Paleontica Community

Na toch wel een korte nacht, blijkt 's ochtends de wind toch enigszins te zijn gaan liggen. Het stof is uit de lucht en we hebben de nacht allemaal goed doorstaan. Ik verdenk Danny ervan van nog het best te hebben geslapen.

De locatie is toch wel erg anders dan de voorgaande. We staan midden in Oued Atchana, een vlakte waaronder zich de Dicranurus couche uitstrekt. Ver in de achtergrond zien we Jebel Issoumour. Met een graafmachine zijn putten uitgegraven tot op de couche. Na een deugddoend ontbijt van platte broden met confituur en choco, olijfjes en stevige koffie of groene thee met munt, nemen we de breekijzers om de couche op te breken. Nadat we een aantal blokken uit de put hebben gesleept, nemen Addi en Mohamed over en kunnen we starten met het kleinslaan. Ik heb meteen prijs in mijn eerste blokje, met een kleine maar prachtige Odontochile. Er is een scherfje afgebroeken, maar dat kan ik na even zoeken terugvinden en meteen vastlijmen. Mijn veldflesje Paraloid komt van pas.

Het geluid van tikkende hamers vult de vallei, en al snel worden meer vondsten gedaan. Veruit de meest voorkomende trilobiet hier is Reedops. Meestal vinden we zo opgerold, deze op de foto is deels gestrekt. Een mooie doorsnede, zo vind je ze niet al te vaak.

Stiekem hopen we natuurlijk allemaal op een mooie Dicranurus, maar ze zijn erg zeldzaam. Hoewel we allemaal wel een paar losse cranidia weten te vinden van deze trilobiet, blijft een compleet beestje uit. Geen erg, de vondsten zijn talrijk en de sfeer zit goed.

's avonds steekt de wind weer op, maar niet zo erg meer als de dag voordien.

[Bewerkt door Frederik op 04-05-2016 om 09:52 NL]

Interessant om lezen,
het is echt bussiness,
vroeg me af hoe ze in noman's land de rust bewaren, maar werkt dus met claims.
Duys

De stoftrip

voor de volledigheid eerst een foto van de boontjes op het dak...
Die hebben we meerdere keren langs zien komen, in de couscous maar ook in de woestijn.
verbazend hoe ogenschijnlijk heel simpele zaken zoals boontjes en sardientjes na een dag zwoegen in de woestijn opeens smaken/aanvoelen als culinaire hoogstandjes.
zelfs de stenen tussen de pinda's hebben zo hun charme

verkoop momentje is genoeg over gezegd.
iedereen kon zijn interesses uiten... soms was het misgraaien en bleek beleefdheid niet altijd de beste taktiek..... zo nu en dan zag ik ook stenen op hoopjes verdwijnen voordat ze rond gingen.
Op een gegeven moment ga je ook zaken van de gids aanpakken als eerst en ietsje demonstratiever stenen van de grote hoop op je "Eigen" hoopje leggen

Fred nog bedankt voor de aansporing en hulp bij het onderhandelen!!

Goe maar na al het eten overleggen onderhandelen keuren en zelfs een heel kort tripje naar een winkeltje waar we wat material hebben kunnen aanschaffen wat erg makkelijk in de prep lijkt te zijn (Danny het zit ingepakt en wij zullen dan in smam even moeten overleggen )

Voor vertrek op foto 2 het motorkap overleg
wind was al toe aan het nemen maar de stof bleef uit.... nog geen vuiltje aan de lucht hier

foto 3
vlak voor Fezzou na een aantal flinke rukken aan de auto door de wind zie je hier toch al heel goed dat het erg stoffig is
het is een heldere dag namelijk
foto4
de weg houdt op we gaan het terrain op
sommige stukken blind rijden
foto5
aangekomen en na wat wikken en wegen besluiten we kamp op te slaan en alles te zekeren.
Ik zag het echt niet zitten om in het donker met die stof tussen diepe putten terug in de auto te gaan.
Vaak wakker geworden gedurende de nacht... en idd Danny lag als een roosje te slapen met zijn hoofd in mijn voortentje als ik naar buiten keek.
Ik werd overigens wakker va het stof wat tot in de tent komt.....

foto 6
wakker worden!!!! zoals bijna elke dag in het veld, vlak voor zonsopgang
foto 7
even een rondje maken en genieten van de omgeving en plantjes

lol Het verkoopmoment lijkt me niet een al te beste teambuilding activiteit

De aankoop van ongeprepareerd materiaal vraagt tijd, véél tijd. Maar die tijd moet je ook willen nemen, als je het materiaal respecteert.
Natuurlijk is het even aankijken hoe je zoiets aanpakt met zes geïnteresseerden in één kamer, maar al bij al hebben we dat erg spontaan en goed kunnen organiseren denk ik.

Je moet er je tijd in willen stoppen, anders heeft het geen zin. Elk stuk moet gecontroleerd worden op kwaliteit, compleetheid, schade, positie in de steen, prepareerbaarheid, determinatie, herkomst... wie wil wat, wie heeft al dit en dat, ... etc. En dan moet de prijsonderhandeling nog komen.
Ik heb m'n best gedaan om af en toe een goed prepareerbaar specimen richting Danny te sluizen, en dat is denk ik aardig gelukt. Voorts is het ook wel wat chaos, dat hoort erbij. En het duurt uuuuren, maar het zijn wel leuke uurtjes, van snuisteren in nieuw materiaal en af en toe een ontdekking doen.
Hoogtepunt wat mij betreft was een Harpes met een pathologie in de zoom, echt een interessant stuk. Die heb ik meteen opzij gelegd. Andere zaken heb ik dan weer laten passeren, zo gaat dat. Heerlijk toch.

@suffeleersT... een verdaagzame groep is een must op zo'n momentje ja.


@ Duys.... dat met die claims valt wel mee hoor.
Als jij in een bergwand begint te graven daar dan wordt er denk ik niet met claims gewerkt.
Dan gaat het gewoon in goed vertrouwen, jij graaft hier en ik ga een meter verderop zitten. uiteindelijk raken de putjes elkaar en gaan we uitbreiden naar de zijkant en/of de bergwand in.

Atchana is nu een apart verhaal omdat daar geld neer is gelegd om een graafmachine een put voor jou te laten graven.
En ik moet zeggen dat het goed gerespecteerd wordt daar, getuige enkele putten die al leeg waren naast putten waar de bank nog intact was.
Foto1 en 2 geven dit heel mooi weer
uiteraard zullen de beste vondsten mee zijn genoemen toen de gravers voor het slechte weer zijn gevlucht
echter er ligt nog genoeg wat op een later tijdstip meegenomen kan worden.
Eerst dachten we dat het weggooiertjes waren, maar na kort overleg en inspectie door onze gids hebben we besloten om er vanaf te blijven en hopen dat de gravers op tijd terug zouden zijn om eventueel wat material over te nemen (dit is niet gebeurd helaas)

Ook een voorbeeld van een put die leeg is en waar men eerder het risico om bedolven te worden riskeert (zie rode pijl) dan om in put van de buurman te gaan kappen

foto 3&4
toch wordt er ook zo nu en dan wat weggegooid..... niet complete daar kunnen ze weinig mee
Helaas geen foto's, maar bij oude werkzaamheden in de buurt van onze put waren inmiddels dichtgestoven putten te vinden waar ook een aantal vondsten achter waren gebleven. Deze vondsten waren duidelijk vergeten, uit elkaar gevallen verweerd en onder het zand. Een aantal van ons heeft daar een aantal uur gepuzzled en nog best mooie zaken gevonden.

foto 5
iedereen op de werkplek hard aan het werk.
af en toe de put in duiken om stenen te pakken, later warden die zelfs netjes op de rand gelegd.
Het materiaal wat gebruikt wordt om de blokken uit de put te kloppen.... absurd zware hamers met korte steel... zelf een klap mee proberen te geven (NIET TE DOEN)
ik was blij dat we alleen maar hapklare broken hoefden te verkleinen met de estwings

ohja
overdag kregen we nog bezoek van een graver op zijn brommertje
die boodt zijn "catch of the day aan"
we hebben hier een goeie deal gemaakt, maar aan het gezicht van de graver te zien, hadden we nog teveel betaalt.... mijnheer kreeg een grijns van oor tot oor toen we onze prijs noemde, Fred schoot ook in de lach en gaf al aan dat de gids hem maar moest vertellen dat ie erg slecht zijn emoties kon verbergen en dat de deal rond was ongeacht of hij een tegenbod zou doen.
we zijn collectief weer aan het kloppen gegaan en niet eens meer naar een tegenbod geluisterd.
Het was ok.
wij blij, hij blij en hij is nog thee gaan halen voor de gids ook. Deze kwam ie de dag daarna afleveren met nog wat nieuwe stenen... echter de prijskaartjes die er aan plakten????
ik denk iets teveel bravoure vanwege de te hoge prijs de dag ervoor en hebben we de tweede batch aan ons voorbij laten gaan.

foto 6
einde dag
de wind nam weer toe, maar gelukkig geen stof en een mooi uitzicht op een volgende vindplaats

ivok schreef:
@suffeleersT... een verdaagzame groep is een must op zo'n momentje ja.

Kan ik me voorstellen. Al is er toch wel genoeg voor iedereen hé
Is het niet daar, dan wel in het veld.
Kan me wel voorstellen als er iets zeldzaams doorgegeven word dat het wel wat moeilijker is met 6 enthousiastelingen daar. Ook dan is het belangrijk een verdraagzame groep te hebben en goede afspraken te maken.

Inderdaad, maar zoals je zegt, er is meer dan genoeg materiaal.

Ik moet toegeven dat we de laatste tijd verwend worden op Fossiel.net met uitstekende verslagjes, eerst de kust van Engeland en nu deze.

keep up the good work

@ Duys: zoals Ivo zegt, claims zijn eerder de uitzondering, en volgens mij volledig informeel. Al kan je wel zien dat het behoorlijk wordt gerespecteerd.