Paleontica Community

ondertussen heb ik al reactie gekregen van John Jagt

John Jagt email:Anne heeft me plaatjes gestuurd van die gekke belemniet die je afgelopen
zaterdag bij je had. Dit soort vergroeiingen komt vaker voor bij belemnieten
uit het late Krijt - alle Belemnitellidae hadden een inwendige schaal, die
echter een stuk lichter was dan het rostrum dat nu fossiel wordt gevonden.
Dat komt door de \'verkiezeling\' van het oorspronkelijke skelet, zodat de
dichtheid (en het gewicht) toeneemt. Of het dier hinder heeft ondervonden
van de vergroeiing (als resultaat van genetische foutjes, of reparatie na
een beet?) is niet te zeggen, maar het lijkt er niet op, omdat de normale
grootte is bereikt. Leuke vondst, maar helaas verder niet te zeggen hoe het
\'zo gekomen is\'. Toch denk ik dat we een keertje dit soort vondsten moeten
documenteren (misschien op CD) en dan eens kijken hoe het getalsmatig ligt,
of er bepaalde soorten zijn die dit soort vergroeiingen meer vertonen dan
andere etc.

Hallo Raf, hierbij laat ik je een foto zien van eveneens een vergroeide belemniet oftewel aangevreten belemniet.
Dat die vergroeiing vaker voorkomt betwijfel ik zeer, daar ik een 800-stuks belemnieten uit Marnebel heb vergeleken.
Deze was de enige die zo,n dergelijke afwijking vertoonde.
Verder documentatie hiernaar is zeker interessant.

De DinoDolsjes schreef:
De gelijkenis is meer dan treffend....... zelfs het aantal segmenten lijkt overeen te stemmen.

Ik begin me zo langzamerhand af te vragen of dit wel een fossiel is of een gestorven en uitgedroogde recente geleedpotige.
Hij lijkt daarentegen in de mergel vast te zitten.
Tijd voor het NHM Maastricht zou ik zo zeggen.

Ok, tijd voor een update.
We (Maarten en ik) zijn deze namiddag op bezoek geweest bij John Jagt van het NHMM.
Hoofdthema was de vermeende geleedpotige die Maarten in Marnebel had opgeraapt.
Goed nieuws is, dat het inderdaad een geleedpotige is.
Het slechte nieuws is dat het, met een aan zekerheid grenzende waarschijlijkheid, de afgeworpen huid van een recent exmplaar betreft, dat op de een of andere manier in een papje van mergel terecht is gekomen, waarnee het geheel bij opdrogen aan elkaar is gekit.
Voornaamste observaties die tot deze conclusies hebben geleid, zijn:

1. De samenstelling van de mergel is niet in overeenstemming met een originele afzetting, maar lijkt sterk op mergel die een of meerdere malen is uitgespoeld en vervolgens weer is samengekit. Er zit nl. geen fijn materiaal tussen de grovere korreltjes.

2. Onder een microscoop en met belichting zie je dat bepaalde delen van het vermeende fossiel doorschijnend zijn. Dit sluit een gefossiliseerd exemplaar uit.

Al met al wel een teleurstelling, maar het was wel leuk om even kennis te maken met John Jagt, die ons verder heeft geholpen met de determinatie van een paar steenkernen van zee-egeltjes (o.a. Diplodetus bucardium)
Verder heb ik mijn vermeende schildpad-botje uit Marnebel (eerste foto van mijn verzameling) achtergelaten voor verder studie.
Ben benieuwd wat daar uit komt.

Cheers,
Paul