Maarten schreef:
Oude discussie nieuw leven:
Zoals jullie wel weten zijn mosatanden uit Marokko buitengewoon algemeen in vergelijking met andere lokateis in b.v. Europa en U.S.
* Het fossilisatieproces van de tanden verliep hier kennelijk erg goed (dit in tegenstelling tot botten, die hiervandaan erg schaars en zeer fragiel zijn)
* Het was een ondiepe, zeer voedselrijke zee
* Wellicht fungeerde deze plaats als kraamplaats voor mosa\'s
Er zitten voor mij nogal wat haken en ogen aan deze discussie (ik ken de vindplaats niet), maar laat ik ook een duit in het zakje doen. (Ik vond het wel een leuke oefening om even advocaat van de duivel te spelen, dus hier gaat \'ie dan... )
Enkele bedenkingen bij de geponeerde stelling en de verklaringen ervoor:
1) Wanneer je verhouding haaientanden-mosatanden bekijkt die je op markten ziet, dan lijken mosatanden mij er juist relatief schaars. De haaientanden hoeveelheid is gigantisch. Mosa\'s zijn maar een zeer klein percentage, zeker daar ik verwacht dat de meeste haaientanden hier niet eens op de markt verschijnen. Zelfs gemankeerde-pathologische otodussen kun je in grotere hoeveelheden dan de mosa\'s krijgen... Al
bedenk ik mij nu dat die laatste wel uit andere lagen afkomstig zijn. Laat onverlet dat b.v. Squalicoraxen er \"en masse\" vandaan komen.
2) Het was een voedselrijke zee: ok, maar ondiep? De meest voedselrijke zeeen niet in de eerste plaats ondiep, maar vooral relatief koud (of in ieder geval is er altijd koude \"upwelling\" van voedingsstoffen uit de diepzee). Walvissen, zeehonden, robben, pinguins, walrussen, haaien, tonijnen zitten altijd in grote getale in koeler water, bij upwelling. Maar goed, ik zou zeggen (op de gok), denk subtropisch, koude upwelling, water 100m of meer.
3) Een kraamplaats voor mosa\'s: lijkt mij niet. Met de aanwezigheid van relatief veel volwassen, of in ieder geval grote mosa\'s, maakt dat ik verwacht dat de kleintjes liever in een wat veiliger omgeving zaten. Juist niet hier Kleintjes in rivieren? ondiep water? lagunes?
4) Het feit dat er zoveel gevonden worden zou wellicht eerder liggen aan non-depositie gedurende lange tijd, waardoor er relatief veel tanden per m3 aanwezig zijn. Daarom worden ze veel gevonden. Het feit dat er veel gevonden worden is voor mij geen overtuigend argument voor de stelling dat ze er dan dus ook veel zaten.
5) Voor elk dier geldt: niet eten = gewisse dood. Hij of zij die weet wat een mosa eet, heeft m.i. de sleutel tot het voorkomen van mosa\'s in Marokko (al dan niet algemeen) handen.
6) ook in de ENCI zijn botten erg fragiel. Wat betreft fossilisatie zie ik daarom niet zo\'n verschil tussen marokko en bijvoorbeeld nederland.
Groeten, Erik