Paleontica Community

Dit gaat misschien een beetje betuttelend klinken, maar ik meen het serieus!!
Na een winter vol lichamelijke problemen ben ik blij nu toch een weekje vakantie te kunnen houden en fossielen te zoeken in Kent-Engeland.
Na vrijdag en zaterdag uren lang op m'n knieën door de London Clay van Sheppey te hebben gekropen met niet heel veel succes(de klei ligt onder een laag zand), heb ik gisteren een snipperdag genomen vanwege het warme weer, de stijve knieën en de formule1.
Maar 2 dagen niet zoeken op een weekje vakantie leek me geen goed idee, dus vandaag was Samphire Hoe(tussen Dover en Folkestone) aan de beurt.
Het zou wel weer warm worden maar ik kon vroeg heen omdat het tij daar de kliffen niet bereikt.
Het was een 20 min. lopen naar de kliffen, maar wel zonder wind en zonder schaduw!
Aangekomen op de vindplaats was ik kapot en ben eerst gaan zitten en drinken tot het iets beter leek.
Ik vond het eerste blok met enkele brachiopoden binnen 1 min. dus leek alles goed te komen.
Ik zocht nog 10 min. verder en kreeg toen ineens zo'n vlaag van warmtestuwing dat ik op m'n knieën zakte en dacht: ik moet hier weg!!
Ik ben naar het water gekropen! en heb mezelf doorweekt, m'n spullen gepakt en gaan lopen.
Om een lang verhaal iets korter te maken, de terugweg heeft me 1 uur gekost door adem te kort, duizelingen enz.
Op de parkeerplaats bij een kantoortje ben ik opgevangen door een man die me aan zag komen waggelen en mij op een schaduwplekje zette en voor heel veel water zorgde.
Ik ben hem heel erg dankbaar.
Na een uur ben ik weer afgereisd naar mijn vakantie adres en nu na zo'n 4 uur voel ik me beter.
Ik heb het gevoel dat ik geluk heb gehad want ik ben hartpatient.
Waarom ik dit schrijf??
Al voel je je prima, eigenlijk zou je op een afgelegen plek waar bijna niemand komt, moeten zorgen dat je met iemand samen gaat!!!

Groet

Gepaard gaan is inderdaad een belangrijke vuistregel bij het bezoeken van afgelegen plekken. Dit geldt voor elke hobby.
Voor aannemers / uitbaters is dit trouwens een voorwaarde die in de praktijk vaak gesteld wordt wanneer zoeken gedoogd wordt: je mag erin, als je maar gepaard gaat.

Blij dat je verhaal een happy end heeft.

Oei Rob! Wat een spannende ervaring moet dat zijn geweest. Eentje die je liever niet beleefd had, maar je kunt het tenminste navertellen.
Bij het zoeken in zuidelijke landen of aan krijtrotsen en groeves zoals bij Paulmy en Pauvrelay kunnen onder zonnige omstandiheden de temperaturen immens oplopen. Goed eten en vooral drinken zijn belangrijk. En ik doe onder dergelijke omstandigheden ook een petje op (de hoeveelheid haar neemt af).
Af en toe een keer helemaal "alleen op de wereld" vind ik ook wel kicken, maar samen zoeken is veel verstandiger (en gezelliger).
Je waarschuwing is heel terecht en allesbehalve betuttelend.

Groeten, Tom

Zeker iets waar we allemaal rekening mee moeten houden.
Er zal niet altijd iemand mee kunnen naar afgelegen plekken en dan is het belangrijk om een mobieltje mee te nemen.
Ook het thuisfront laten weten waar je naar toe bent is heel belangrijk.
Om een tijd af te spreken dat je terug bent is vaak heel moeilijk (vooral als je leuke vondsten doet!).
Vooral voldoende (koel) drinken is héél belangrijk.

Groeten,

Jan

hammerhead schreef:
Zeker iets waar we allemaal rekening mee moeten houden.
Er zal niet altijd iemand mee kunnen naar afgelegen plekken en dan is het belangrijk om een mobieltje mee te nemen.
Ook het thuisfront laten weten waar je naar toe bent is heel belangrijk.
Om een tijd af te spreken dat je terug bent is vaak heel moeilijk (vooral als je leuke vondsten doet!).
Vooral voldoende (koel) drinken is héél belangrijk.

Groeten,

Jan

Mij hebben ze altijd geleerd dat koud water op warme dagen nefast is?:)

Iedereen bedankt voor de positieve reacties.

Ik was nogal geschrokken en moest het even kwijt.
Was natuurlijk uiteindelijk mijn eigen schuld!
Maar ja je wilt soms zo graag.