Polyacrodus cuspidatus
Geplaatst: 14 jan 2012, 17:28



Eventjes een kort berichtje om het "prullenwerk" waar wij, verzamelaars, soms mee te maken hebben in onze hobby aan te tonen.
Als voorbeeld neem ik -zoals de titel al zegt- Polacrodus cuspidatus. Een redelijk zeldzame soort uit het Rhaetiaan, boven-Trias. (Zie ook http://rhaetianlorraine.webs.com/rhaeti ... steeth.htm)
Eigen aan dit materiaal is dat het heel vaak kapot is, aangezien het uit een zogenaamd bonebed (basisgrind) komt. Deze soort produceerde in die tijd de grootste haaientanden in deze regio, en is daardoor het meest onderhevig aan erosie en transportschade.
Foto1: Hier zie je hoe het meeste materiaal van deze soort er uitziet. Kapot, in kleine gruzelementen.
Foto2: De meer complete stukken die je vindt zijn meestal geërodeerd, missen de wortel, of de uiteinden van de kroon. Ook kapot dus.
Het is een huzarenwerk om er eentje heel te vinden. Als dit niet lukt, begin je natuurlijk te puzzelen.
Resultaat van zulk puzzel- (gespreid over verschillende dagen, gecombineerd is dit wel enkele uren) en plakwerk (ook niet simpel met zulke kleine breukvlakken) is dan te zien foto 3.
De tand op foto 3 is ook niet compleet -hij mist wederom de wortel en één zijkant- maar ik ben al blij dat ik een halve kant heb kunnen bijeen puzzelen en plakken. Wat u op die laatste foto ziet zijn 4 stukjes die mooi pasten en die weer bij mekaar gevoegd zijn.
Ik heb nog lang gezocht naar de andere helft, tot ik eens naar de tand zelf begon te kijken. Het breukvlak dat daar te zien is, is volledig afgesleten. Wellicht is die kant afgebroken tijdens een of ander geologisch proces. Die kant terugvinden is dus jammer genoeg uit den boze. Maar zeg nu zelf, zo'n herstelde tand, ookal is hij slechts gedeeltelijk compleet, toont toch veel mooier dan een paar losse brokjes.
In totaal meet hij 1.5cm in breedte. Compleet had die rond de 2.5cm gezeten, hetgeen best groot was geweest voor deze soort.
Mvg,
Jeroen
[Bewerkt door Hieronymus op 14-01-2012 om 17:31 NL]