Trilobiet uit het Midden Devoon van Marokko.

[Lugo]

Om de trilokoorts weer wat aan te wakkeren, start ik nog eens een preparatie-topic van een Marokkaanse trilobiet.
Het beestje ligt al volledig afgewerkt in mijn verzameling.
Maar misschien is het leuk om in eerste instantie alleen de foto's van de uitgangssituatie weer te geven, zodat jullie kunnen proberen het geslacht te achterhalen op basis van de zichtbare doorsnede.

Het breukvlak van de twee steenhelften loopt overwegend horizontaal, maar helt toch voldoende om slechts de linkerhelft van de trilo te zien.
De lengte ( van cephalon tot pygidium) bedraagt iets meer dan 4 cm. en het diertje stamt uit het Eifeliaan ( Midden Devoon)van Zerg mountain in Marokko.

Wie waagt zijn kans?

Lugo

[Frederik]

Mooi mooi. Ik heb een ideetje, maar laat graag eerst de anderen gokken

[nestor]

Een wilde gok: scutellum?

[ivok]

Misschien kijk ik verkeerd, maar ik dacht ergens en paar flinke stekels te herkennen? En grote oogjes... Evt oogjes op stokjes

Eerste indruk dacht ik ook scutellum , maar door die stekels en ogen zit ik in 3 verschillende hoeken te twijfelen
Erbenochile?
Cyphaspis
Ceratarges zelfs....

[Frederik]

Ik sluit me aan bij Nestor.

[Lugo]

De wilde gok van Nestor is helemaal niet zo wild, want jullie zitten alle drie in de juiste familie met Scutellum. Knap gedaan dus.

En op deze doorsnede is het zo goed als onmogelijk om verder the specifieren.
Zoals op verdere foto's duidelijk zal worden gaat het om Thysanopeltis sp., al kan het ook volgens mij de erg verwante Septimopeltis zijn.
Ook interessant is de verwijzing van Ivok naar Ceratarges, maar daar kom ik later op terug.

Lugo

[Lugo]

Alvorens de twee steenhelften aan mekaar te kleven, ben ik begonnen met een gedeelte van de trilo vrij te leggen.
Op de eerste foto is zo duidelijk een deel van het cephalon met de linker vrije wang en linker oog zichtbaar.
Ook de linker uiteinden van de 10 thoraxsegmenten komen zichtbaar en meteen ook een beschadiging. Want de uiteinden van deze segmenten lijken wel "gekortwiekt".
Nu is er wel voldoende matrix weggenomen om na het aan mekaar lijmen van de twee helften, toch nog het cephalon te zien zitten en zodoende veilig te kunnen verder prepareren.
De tweede foto toont de twee stukken aan mekaar gelijmd, met de "toegangsopening" voor verdere preparatie.
Zoals te zien is, moet er nog heel wat matrix weggenomen worden om deze trilo volledig vrij te leggen.
Maar omdat nu duidelijk is hoe deze trilobiet in de matrix zit, heb ik besloten om de grootste stukken van de matrix met een diamantschijfje te verwijderen en dan opnieuw met de naald verder te prepareren.
Deze stappen komen in een volgende posting.

Lugo

[Frederik]

Lugo schreef:
Thysanopeltis sp.

Uiteraard, gezien de vindplaats.


[Bewerkt door Frederik op 05-10-2012 om 13:39 NL]

[ivok]

Mijn stekel is er dus geen

Toch wat meer op gevoel afgaan.
Benieuwd naar de volgende posts

[Lugo]

Om de dikke laag matrix, die boven op de trilobiet lag, te verwijderen, begon ik met het slijpen van inkepingen.
Hiervoor gebruikte ik een diamantschijfje ( diameter 5 cm ), bevestigd op een boormachine. Na het aanbrengen van die inkepingen, was het vrij gemakkelijk en veilig om met een klein beiteltje grote stukken matrix weg te kappen.
Hierbij kwam plots een stuk pygidium te voorschijn, weliswaar beschadigd door de slijpoperatie. Volgens mij gaat het over een Ceratarges sp. pygidium. Maar de meeste stekels zijn door het slijpen beschadigd.
Het voorkomen van Ceratarges is niet zo verwonderlijk, want ik dacht dat de laag waaruit deze steen komt, ook wel de Ceratarges couche wordt genoemd.
Misschien kan Frederik hierover meer vertellen.

Een andere, minder prettige verassing was dat de rechter vrije wang van deze Thysanopeltis ontbrak. En een andere beschadiging werd duidelijk bij het volledig vrijmaken van het pygidium.
Door een slechte fossilisatie bleken 3 lange stekels volledig te verkruimelen.
Ook de alternerende korte stekels waren op die plaats verdwenen.
Op basis van dit stekelpatroon van het pygidium, vond ik in de literatuur dat deze trilobiet ook wel gedetermineerd wordt als Septimopeltis sp.

Al met al was dit een vrij lange preparatieklus, gezien de hoeveelheid matrix, die moest verwijderd worden. En ondanks de aanwezige beschadigingen en het ontbreken van een vrije wang, was ik toch tevreden deze trilo in mijn collectie te kunnen plaatsen.

Lugo