Een ongelofelijk verhaal
Geplaatst: 11 feb 2013, 19:25
Hoi beste mensen,
ik heb jullie toch van mijn vriendinnetje met de rugklachten verteld?
Nou, nadat ik, ook voor haar, mijn eerste draaiend zeef had gebouwd (het werkt trouwens prima!) zijn we gisteren op haaientandenjacht naar Antwerpen gereden.
Het weer was koud maar schitterend en toen we naar de vindplaats kwamen zijn er enkele mensen aan het zoeken gewest.
Dus zeef opgebouwd, voor mijn vriendin met zand en basisgrind volgemaakt en zelf met een andere zeef gezeeft. Maar helaas was ook het zeven niet goed voor haar rug dus heeft ze na drie keer ermee gestopt.
Tijdens we rustig verder zeeften liep mijn arm vriendin nu rond op het terrein en ik had erg medelijden met haar en wist niet hoe ik haar kon helpen.
Maar het duurde niet lang en ze kwam terug, met snelle stap. En dan, dann leegde ze met een glimlach een kleine maar mooie onderkaakse MEG in mijn zeef! Wow! Ik was erg verbaast en opgewonden vanwege dit fantastieke vondst en de andere verzamelaars natuurlijk ook. (Mijn arm vriendinnetje had het Megje trowens in een hoop loss zand gevonden, alleen maar een stuk van de wortel stekte eruit.)
De maatlaat voor mooie vondsten was nu erg hoog gelegd maar we anderen zeefden ijverig verder. Ook mijn gelukkige vriendin zeefde haar drie zeefen en begon dan weer rond te wandelen.
Enkele tijd later, ik had net mijn zeef verplaatst omdat ik op de oude plek niets meer vond, kwam mijn vriendin terug, deze keer maar zonder Meg. Ze kroop in mijn oude gat en begon met haar klein harkje aan de van mij verlaten laag van basisgrind te krassen. En geloof het of geloof het niet- het duurde geen fijf minuten en ze had een kleine, mooie, bovenkaakse MEG gevonden!
En wat denken jullie? Nou, na dit gebeurtenis hadden we allemaal rugpijn en dat niet alleen van het zeefen!
Groetjes, Xenina
[Bewerkt door Xenina op 11-02-2013 om 19:40 NL]
ik heb jullie toch van mijn vriendinnetje met de rugklachten verteld?
Nou, nadat ik, ook voor haar, mijn eerste draaiend zeef had gebouwd (het werkt trouwens prima!) zijn we gisteren op haaientandenjacht naar Antwerpen gereden.
Het weer was koud maar schitterend en toen we naar de vindplaats kwamen zijn er enkele mensen aan het zoeken gewest.
Dus zeef opgebouwd, voor mijn vriendin met zand en basisgrind volgemaakt en zelf met een andere zeef gezeeft. Maar helaas was ook het zeven niet goed voor haar rug dus heeft ze na drie keer ermee gestopt.
Tijdens we rustig verder zeeften liep mijn arm vriendin nu rond op het terrein en ik had erg medelijden met haar en wist niet hoe ik haar kon helpen.
Maar het duurde niet lang en ze kwam terug, met snelle stap. En dan, dann leegde ze met een glimlach een kleine maar mooie onderkaakse MEG in mijn zeef! Wow! Ik was erg verbaast en opgewonden vanwege dit fantastieke vondst en de andere verzamelaars natuurlijk ook. (Mijn arm vriendinnetje had het Megje trowens in een hoop loss zand gevonden, alleen maar een stuk van de wortel stekte eruit.)
De maatlaat voor mooie vondsten was nu erg hoog gelegd maar we anderen zeefden ijverig verder. Ook mijn gelukkige vriendin zeefde haar drie zeefen en begon dan weer rond te wandelen.
Enkele tijd later, ik had net mijn zeef verplaatst omdat ik op de oude plek niets meer vond, kwam mijn vriendin terug, deze keer maar zonder Meg. Ze kroop in mijn oude gat en begon met haar klein harkje aan de van mij verlaten laag van basisgrind te krassen. En geloof het of geloof het niet- het duurde geen fijf minuten en ze had een kleine, mooie, bovenkaakse MEG gevonden!
En wat denken jullie? Nou, na dit gebeurtenis hadden we allemaal rugpijn en dat niet alleen van het zeefen!
Groetjes, Xenina
[Bewerkt door Xenina op 11-02-2013 om 19:40 NL]
