Hekel aan musea ...
Geplaatst: 11 feb 2006, 15:53
Gisteren heb ik heel erg genoten van de discussie ‘Neanderthaeler kenners’. Dit was voor mij het forum op zijn best.
Toch, op een gegeving ogenblik dacht ik ‘daar is er weer een’, toen een foto opdook van mijn voorouder in latex. Wat heb ik een bloedhekel aan die dingen ! Ik neem op gezag aan dat de weergave realistisch is en voldoet aan de nieuwste wetenschappelijke inzichten en ik weet dat de realisatie een technisch hoogstandje is dat grote vaardigheid eist van de bouwer ... maar wat heb ik daar nu eigenlijk aan ? Ha kijk, een Neanderthaler. Kijk daar, een nagebouwde haai in celofaanwater, hé een Dino die geluiden maakt ... komaan zeg.
Sommigen zijn naar mijn bescheiden mening bezig de betovering helemaal weg te halen, de stekker wordt uitgetrokken.
Geef mij maar een mooie ouderwetse vitrinekast met raadselachtige inhoud en spaarzaam wat etiketjes, dat boeit mij veel meer en dat zet mij aan het denken, en reken maar dat ik waarschijnlijk de dag erop een nieuw boek bestel.
Ik houd er niet van als een kleuter behandeld te worden, en in sommige musea ga ik nooit meer verder dan de winkel, al is het soms daar zelfs oppassen geblazen. Of naar het museumcafe, als er een wijntje is.
Met vriendelijke groeten,
Dwarsligger Johny.
Toch, op een gegeving ogenblik dacht ik ‘daar is er weer een’, toen een foto opdook van mijn voorouder in latex. Wat heb ik een bloedhekel aan die dingen ! Ik neem op gezag aan dat de weergave realistisch is en voldoet aan de nieuwste wetenschappelijke inzichten en ik weet dat de realisatie een technisch hoogstandje is dat grote vaardigheid eist van de bouwer ... maar wat heb ik daar nu eigenlijk aan ? Ha kijk, een Neanderthaler. Kijk daar, een nagebouwde haai in celofaanwater, hé een Dino die geluiden maakt ... komaan zeg.
Sommigen zijn naar mijn bescheiden mening bezig de betovering helemaal weg te halen, de stekker wordt uitgetrokken.
Geef mij maar een mooie ouderwetse vitrinekast met raadselachtige inhoud en spaarzaam wat etiketjes, dat boeit mij veel meer en dat zet mij aan het denken, en reken maar dat ik waarschijnlijk de dag erop een nieuw boek bestel.
Ik houd er niet van als een kleuter behandeld te worden, en in sommige musea ga ik nooit meer verder dan de winkel, al is het soms daar zelfs oppassen geblazen. Of naar het museumcafe, als er een wijntje is.
Met vriendelijke groeten,
Dwarsligger Johny.